با رفتن اسکاتلند چه بر سر بریتانیا میآید؟
مجله هفتگی اکونومیست تیتر اصلی روی جلد خود را چنین انتخاب کرده است: «آیا بریتانیای کبیر پاره پاره میشود؟» این نشریه که آخرین شماره اکونومیست پیش از انتخابات ماندن یا رفتن اسکاتلند از بریتانیاست، بخش مهمی از مطالب خود را به این انتخابات اختصاص داده است. در این مطلب آمده فرار از این اتحادیه اشتباهی برای اسکاتلند و تراژدی برای کشوری خواهد بود که پس از رفتن اسکاتلند از این اتحادیه به جای میماند. در این گزارش با یادآوری رویدادهای تاریخی مثل پیروزی بر نازیها به اتفاق یکدیگر، یادآوری میشود که برای ساکنان بریتانیای کبیر، مردم ابتدا بخشی از شهر، سپس کشورهای تشکیلدهنده آن مثل انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی هستند و بعد عضوی از بریتانیای کبیر و سپس اروپا... این مطلب با تاکید بر خسارتهایی که از این تفکیک ناشی میشود مینویسد مردم اسکاتلند تنها به خودشان فکر میکنند آنها نگاهی به تصوری که پس از رفتن آنها برای دیگر مردم این اتحادیه به جای میماند، ندارند و در نهایت نتیجه میگیرد در پایان این رفراندوم میزان مالیاتها یا نفت اسکاتلند نیست که اهمیت دارد، آنچه بر سرهویت و قدرت مجموعه میآید است که حایز اهمیت
است.
مقاله دیگری با عنوان «مسافت طولانی» مینویسد برنامههای امریکا در مبارزه با داعش مناسب است اما زمان زیادی میبرد تا به نتیجه برسد. این مقاله مطالب خود را بر این متمرکز کرده که در سخنرانی پرزیدنت اوباما در تاریخ دهم سپتامبر، او بیش از هر چیز در میان کلماتش بر داعش تاکید کرده بود. مقالهیی با عنوان «مناقصههای برنامهدار» با زیر تیتر «بخر؛ بخر عزیز» در این باره نوشته شده که ظهور یک بازار الکترونیک برای تبلیغات آنلاین در حال تغییر و تحول در کسب و کار رسانههاست. خرید تبلیغات 20 یا 30میلیون دلاری که برداشت یک روز یک معاملهگر رسانهیی و آنلاین آن هم در نهایت با 27 سال سن است که از دفترش در نیویورک انجام میشود، چه عواقبی برای بازار خواهد داشت؟ این مقاله به بررسی این مطلب پرداخته است.