خودروسازانی که از چشم مشتری میافتند...
فروش 110 هزار خودرو در 6 روز، رکوردی جهانی است که حدود 2750 میلیارد تومان درآمد به دو غول خودروسازی کشور تزریق کرد و تاثیر آن در صنعت خودرو با کمی تاخیر نمایان خواهد شد. به هر روی این اتفاقات از تکانههای بازار خودرو خبر میدهد و قطعا برای خودروسازان تحرک امیدبخشی بهشمار میرود. این تحرک خصوصا برای گروه خودروسازی سایپا نقش حیاتی ایفا کرد؛ چراکه این شرکت به مراتب در شرایط دشوارتری قرار داشت. این ابعاد مثبت اجرای طرح تسهیلات دولت است اما آن روی سکه وام 25 میلیون تومانی چندان خوشایند نیست. در این میان، اتفاقی که ممکن است با سوءاستفاده دلالان از تحرک اینچنینی بازار رخ دهد، ایجاد بازار سیاه برای خودروهای وامی است که میتواند نظم بازار را برهم بزند. هرچند تحرک در صنعت خودرو بسیار جالب توجه است اما در بلندمدت نمیتوان به این نوع تحرک بازار امیدوار بود؛ زیرا به جرات میتوان گفت این آمار 110 هزارتایی فروش برای دو شرکت، یک دهم فروش منطقی این خودروسازان در سالهای اخیر است و علی القاعده نمیتواند تاثیر طولانی در این صنعت داشته باشد. مشابه این اتفاق در سال 2008 برای صنعت خودرو امریکا رخ داد که دولت وقت، با تزریق
نقدینگی به بازار شوک وارد کرد. اما این راهکار زمانی پاسخگو خواهد بود که مشتریان تنها با یک مشکل محدود مثل عدم اعتماد به محصول تولیدی مواجه باشند. در این صورت مشکل مذکور با تزریق نقدینگی قابل حل به نظر میرسد. اما مشکلاتی که صنعت خودرو کشور با آن دست و پنجه نرم میکند، زیرساختیتر از آن است که تنها با تزریق نقدینگی رفع و رجوع شود.
اینکه خودروسازان نتوانستند مازاد تولیدات خود را به بازار صادراتی منتقل کنند، دیگر معضل قابل توجه تولیدات داخلی است. اگر خودروسازان اعتماد لازم را به محصولات خود داشتند، به دولت پیشنهاد بازار هدفی خارج از مرزهای کشور ارائه میکردند و مشکل انباشت خودرو و مازاد تولید و خواب سرمایه نداشتند. اما مساله اینجاست که خودروسازان کشور در طراحی محصولات خود عملکرد موفقی نداشتهاند و طی سالهای اخیر در تولید محصولی باکیفیت و طراحی مدرن موفق نبودهاند، به همین جهت صادرات این محصولات به بازارهای ضعیف منطفه نیز توجیه اقتصادی ندارد؛ چراکه بر بازارهای ضعیف همسایه نیز فضای رقابتی حاکم است که عرصه را بر خودروهای ایرانی تنگ میکنند.