وقت بزرگ شدن بخش خصوصی
تا چند وقت پیش دولت صحبتهای زیادی برای ارتقای نقش بخش خصوصی مطرح میکرد که گاهی ظاهر این صحبتها، شبیه به شعار به نظر میرسید. اما سفر اخیر رییسجمهور به همراه هیات 100نفره بخش خصوصی بسیاری از این شعارها را به عمل بدل کرد. حضور پررنگ بخش خصوصی در پنلها حداقل نقش بخش خصوصی ایران را در تفکرات عمومی جهانی پررنگ کرد و فرصتی برای ارتقای قابلیتهای بخش خصوصی بود. با این وجود بسیاری از قراردادهایی که در این سفر به امضا رسید متعلق به بخش دولتی و شبه دولتی است. بعضی این اتفاق را خلاف شعارهای دولت میدانند اما بیاییم کمی با خودمان صادق باشیم. آیا بخش خصوصی ایران امروز آنقدر رشد کرده است که بتواند با شرکتهایی مانند ایرباس یا فیات وارد مذاکره شود؟ طبیعتا این شرکتهای بزرگ که تمایل به عقد قرارداد و حضور در بازارهای ایران دارند به سمت شرکتهای دولتی با سبقه و قدرت فراوان میروند. البته شرکتهای بخش خصوصی همچون کیسیون قراردادهای خوبی در زمینههای مختلف امضا کردند ولی بالاخره باید پذیرفت که هنوز سطح بخش خصوصی ایران کوچک است و این قراردادها در سطح بخش خصوصی امروز ایران بسیار خوب بوده است. در این سفر بخش خصوصی همیشه بخشی از تیم بود و مطالبات و حرفهای ما شنیده میشد. البته بسیاری از این مذاکرات نه به قرارداد بلکه به تفاهمنامه منجر شد. هنوز مشکلات زیادی بر سر راه بخش خصوصی وجود دارد که اجازه بهبود شرایط را نمیدهد. مشکلات نظام بانکی کاملا حل نشده است. سوئیفت هنوز پاشنه آشیل بخش خصوصی است و حل چنین مشکلاتی طبیعتا نیاز به زمان دارد. در این شرایط طبیعی است که هر دو بخش با احتیاط عمل کنند. در شرایطی که چند روز بیشتر از توافقات و برجام نگذشته است نمیتوان انتظار داشت که همه چیز فورا حل شود. اما این سفر یک پیام مهم برای بخش خصوصی ایران داشت. بخش خصوصی ایران امروز باید بزرگ شود. از نظر شرایط همه چیز برای بزرگ شدن بخش خصوصی مهیاست. ارتباطات بسیار قوی شده و امکانات زیادی پیش پای بخش خصوصی قرار دارد. اگر بخش خصوصی امروز نمیتواند از این فرصت استفاده کند به خاطر ضعفی است که در طول چندین سال به آنها تحمیل شده است. زمانی بخش دولتی در دستور کار حاکمیت قرار داشت ولی چند سالی است که لطف سیاستهای کلی اصل 44 قرار به تغییر این شرایط گذاشته شده است. با این وجود شرایط تاکنون برای ارتقای بخش خصوصی مهیا نبود. امروز وضعیت کاملا فرق کرده است حتی سیاستهای اقتصاد مقاومتی به نوعی ترویج دهنده بخش خصوصی است. ما در اقتصاد مقاومتی نه به دنبال اقتصادی درونگرا بلکه به دنبال اقتصادی قوی و با نقش پررنگ در بازارهای جهانی هستیم. اقتصاد جهانی باید اقتصاد ایران را به عنوان بخشی از خود بپذیرد تا دیگر شاهد این نباشیم که با سیاستهای اشتباه یک دولت سعی در حذف ما از معادلات جهانی داشته باشند.