مدل خصوصیها برای صنعت گردشگری
گروه تجارت|
اعضای کمیسیون گردشگری اتاق تهران، بیست و هفتمین نشست خود را به بررسی پیشنهاداتی که قرار است به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری ارائه کنند، اختصاص دادند. این کمیسیون در نشست پیشین خود، میزبان زهرا احمدیپور، رییس این سازمان و جمعی از فعالان صنعت گردشگری بود. در این جلسه نقطه نظرات بخش خصوصی و متولیان دولتی حوزه گردشگری مورد اشاره قرار گرفت و مقرر شد، تعامل میان طرفین برای آنچه توسعه صنعت گردشگری خوانده میشود، افزایش پیدا کند. کمیسیون گردشگری نیز جمعبندی نظرات ارائه شده را در جلسه بیستوهفتم خود، در دستور کار قرار داد.
در ابتدای این نشست محسن مهرعلیزاده، رییس کمیسیون گردشگری اتاق تهران، جلسه مشترک با رییس سازمان گردشگری را مثبت ارزیابی کرد و گفت: برگزاری یک جلسه، برای بیان همه مشکلات کافی نبود. از این رو، تصمیم گرفتیم نکات مطرح شده و آن دسته از مواردی که مجالی برای طرح آن ایجاد نشد را به همراه راهحلها به صورت مکتوب برای رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری ارسال کنیم.
مهرعلیزاده افزود: آقای جهانگیری، نایبرییس اتاق تهران نیز توصیه کرد که کمیسیون گردشگری اتاق تهران آن دسته از پیشنهاداتی که در این جلسه و در حضور رییس سازمان گردشگری مطرح شده است و در کوتاهمدت نیز جنبه اجرایی دارد، دستهبندی کرده و برای آن مدل اجرایی طراحی کند. سپس این مدلها را به سازمان ارائه کند. بنابراین قرار است، برای پیشنهاداتی که دو طرف ارائه کردند، راهکارهای عملیاتی پیشنهاد دهیم.
یک شغل از هر 11 شغل مربوط به گردشگری
در ادامه این جلسه، یعقوب امینزاده، کارشناس کمیسیون گردشگری، به ارائه گزارشی که قرار است برای رییس سازمان گردشگری ارسال شود، پرداخت؛ گزارشی تحت عنوان چالشها و راهکارهای توسعه صنعت گردشگری ایران.
امینزاده ضمن تشریح اهداف، استراتژیها و اقدامات کمیسیون گردشگری به جایگاه صنعت گردشگری در تولید ناخالص جهان و ایران اشاره کرد و گفت: افزایش سهم صنعت گردشگری به میزان دقیق 8درصد تولید ناخالص جهان در سال 2015 نشانگر سرعت رشد این صنعت در جهان است. صنعت گردشگری در سال 2015 نیز مانند سال 2014 یک شغل از هر 11 شغل موجود در جهان را پوشش داده است. با این وجود سهم صنعت گردشگری از صادرات جهانی به میزان یک درصد افزایش یافته که در نوع خود چشمگیر است. حال آنکه براساس ارزیابیهای بینالمللی، سهم مستقیم گردشگری در تولید ناخالص داخلی ایران، معادل 10میلیارد دلار است.
او در بیان چالشهای صنعت گردشگری ایران به موارد مختلفی اشاره کرد و توضیح داد که اجماع بین نهادهای تصمیمگیر و تاثیرگذار در خصوص توسعه و تقویت گردشگری شکل نگرفته است. به گفته امینزاده، همچنین نقش سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به عنوان متولی اصلی توسعه صنعت گردشگری ایران، از سوی دیگر دستگاهها مورد پذیرش و مبنای عمل قرار نگرفته است. او گفت: قوانین، ضوابط و دستورالعملها یا اجرا نمیشوند یا به صورت ضعیف اجرا میشوند. نظام جامع مدیریت آمار و اطلاعات گردشگری ایران وجود ندارد و آمارهای موجود مراجع مختلف بسیار متفاوت از هم بوده و مبنای مشترک و معینی ندارند و لذا چندان برای بخش خصوصی قابل استفاده
نیست.
این کارشناس کمیسیون گردشگری در ادامه افزود: زمین به صورت رایگان یا با نازلترین قیمت با کاربری گردشگری و معاف از هرگونه عوارض ساختوساز از سوی شهرداریها در مناطق و مراکز شهری کشور تخصیص داده نمیشود. گرانی غیرمتعارف پول در ایران و سود غیرقابل تصور تسهیلات بانکی برای احداث تاسیسات گردشگری عملا هر طرح و پروژه گردشگری را ناکارآمد و غیراقتصادی میکند.
نظام نرخگذاری خدمات هتلی برای سرمایهگذار داخلی و خارجی در کشور تنبیهی است تا تشویقی. دو تقویمی و نابسامانی تعطیلات رسمی کشور و فصلی بودن و توزیع نامناسب سفرها نیز مشکلات زیادی را برای نظام مدیریت هتلداری ایران ایجاد کرده است.
در ادامه این جلسه، اعضا و میهمانان کمیسیون نظرات خود را راجع به این گزارش اعلام کردند. اکبر غمخوار از انجمن آژانسهای مسافرتی استان تهران، بر این عقیده بود که ارائه این نوع گزارشها کارساز نخواهد بود. بر همین اساس، او پیشنهاد کرد که چند راهکار اجرایی مشخص که صنعت گردشگری را تکان میدهد باید به سازمان گردشگری ارائه شود.
محمدرضا خائف، دیگر عضو این کمیسیون نیز با غمخوار هم عقیده بود و گفت: ما به عنوان نمایندگان بخش خصوصی باید یک یا چند اقدام مشخص را مورد پیگیری قرار دهیم.
ناصر عندلیب، رییس مرکز آموزش اتاق تهران و کارشناس حوزه گردشگری، با بیان اینکه برخی اقدامات کوتاهمدت و برخی اقدامات زیرساختی را میپسندند، ادامه داد: ما باید هر دو بخش را همزمان به پیش ببریم. پیشنهاد من این است که چند موضوع مشخص نظیر اهمیت تربیت نیروی انسانی و ارتباط برخی راهکارها با اقتصاد مقاومتی نیز در این گزارش تبیین شود.
مجید حبیبی کرمانی از گروه هتلهای هما نیز که به عنوان مهمان و کارشناس در این نشست حضور داشت، پیشنهاد کرد که کمیسیون برنامههای کوتاهمدت و بلندمدت را بهطور همزمان دنبال کند.
در پایان رییس کمیسیون گردشگری اتاق تهران با جمعبندی مباحث مطرح شده در این نشست، گفت: در اصل و نفس اهمیت ارائه چنین گزارشی به نهادی سیاستگذار نظیر سازمان میراث فرهنگی خدشهیی وارد نیست. در عین حال کمیسیون میتواند، در جلسات مشترکی با دستگاههای اجرایی و نهادهایی که با گردشگران سر و کار دارند، نواقص را گوشزد کرده و مشکلات فعالان صنعت گردشگری را در مذاکره و رایزنی با آنها حل کند.
محسن مهرعلیزاده ادامه داد: این مشکلات باید از سوی تشکلها احصا شود و برای پیگیریهای بعدی به کمیسیون گردشگری اتاق انعکاس پیدا کند.
مهرعلیزاده سپس به دو تن از کارشناسان کمیسیون ماموریت داد تا با اضافه کردن نظرات ارائه شده در خصوص گزارشی که قرار است به سازمان گردشگری ارائه شود، آن را نهایی کنند. او همچنین درخواست دبیرکل اتاق تهران مبنی بر تعیین موضوعات اولویتدار کمیسیونها برای تدوین برنامه سال آینده اتاق تهران را نیز قرائت کرد و نظر حاضران کمیسیون را جویا شد. بر این اساس و بنابر پیشنهاد جمع، اولویتهای برنامه کاری کمیسیون برای سال 1396 به ترتیب موضوعات زیر تبیین شد:
1. برنامهریزی برای افزایش عضویت فعالان حوزه گردشگری در اتاق تهران؛
2. رفع چالشهای عملیاتی صنعت گردشگری استان تهران و پیگیری برای ایجاد تعامل با دستگاههای ذیربط و رفع مشکل مزبور؛
3. پیگیری ساماندهی تعطیلات پایان هفته از طریق هیات رییسه اتاق تهران؛
4. فعالیت در جهت کاهش هزینههای اقامتی گردشگران؛
5. ساماندهی تشکلهای صنعت گردشگری.