اروپاییها نگران سهم خود پس از توافق هستند
استاد دانشگاه و کارشناس مسایل سیاسی، موضوع هستهیی ایران را پیش از آنکه سیاسی و حقوقی بداند آن را یک بحث تکنولوژیکی و فنی خواند. همایش دیپلماسی هستهیی روز گذشته، سهشنبه، در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی با حضور اساتید حوزه علوم سیاسی و دیپلماسی برگزار شد. در این همایش قاسم افتخاری استاد دانشگاه و کارشناس مسایل سیاسی، مساله هستهیی ایران را پیش از آنکه سیاسی و حقوقی باشد، تکنولوژیکی و فنی خواند و گفت: این موضوع باید برمبنای بده-بستان حلوفصل شود. وی افزود: برای آنکه کشوری سلاح هستهیی بسازد باید به 3 فناوری ساخت سلاح اتمی، سیستم ناوبری و هدایت و سیستم حمل و شلیک آن دست پیدا کند. افتخاری گفت: در هر دو گفتوگو افرادی خارج از گود هستند که مخالف توافق هستند، اما بهطور کلی شرایط بازی باید برای هر دو طرف سودمند باشد تا به نتیجه برسد.
احمد نقیبزاده استاد دانشگاه با اشاره به تلاش اروپاییها برای حضور در خاورمیانه، گفت: از زمان کانال سوئز اروپاییها تلاش میکنند که جای پایی در مذاکرات داشته باشند. بر همین اساس چند سال گذشته مذاکرات سه کشور اروپایی با ایران را ترتیب دادند که این مذاکرات به سرانجامی نرسید.
وی با اشاره به مواضع اروپا در قبال مذاکرات هستهیی گفت: اروپاییها نگرانند وقتی که مذاکرات به ثمر برسد سهمی برای آنها باقی نماند.
مصطفی دولتیار عضو سابق تیم مذاکرهکننده هستهیی گفت: برخلاف معاهدات بینالمللی و مقررات انپیتی، قدرتهای جهانی پرونده هستهیی ایران را به شورای امنیت، جایی که 5 کشور دارای حق وتو هستند، ارجاع دادند. وی گفت: طرف مقابل بهدنبال تقابل و نابود کردن کلیه برنامههای هستهیی کشورمان است. وی افزود: هرچقدر ما انعطاف داشته باشیم، اما طرف مقابل اهل تعامل نباشد مذاکرات بهنتیجه نخواهد رسید.
عبدالعلی قوام استاد دانشگاه شهید بهشتی نیز گفت: مساله هستهیی ایران نمادی از دیپلماسی در حوزههای دیگر است. جمهوری اسلامی در مقابل غرب و متحدان منطقهیی آن ازجمله رژیم صهیونیستی که خواستار هژمونی در منطقه است، با چالشهایی مواجه است. وی گفت: یکی از چالشهای جدی جمهوری اسلامی با جامعه بینالمللی برخوردهای ایران با وضع موجود منطقه و نظام بینالملل و چیدمان قدرت در این نظام است. وی خاطرنشان کرد: گفتمان جمهوری اسلامی مبتنیبر منطق مسوولیت، سیاست و ضدهژمونی و خودکفایی در حوزههای مختلف است.