سقوط تفریحی از نیاگارا !
گروه گوناگون
تازه‌ترین گزارش‌های گاردین نشان از آن دارد که تفریحات جدیدی برای لذت بردن از تماشای نیاگارا طراحی شده است. «زیپ‌بند» یا همان بند شبیه‌سازی سقوط آزاد، اخیرا بر فراز نیاگارا نصب شده است تا گردشگران تجربه سقوط تفریحی در کنار نیاگارا را تجربه کنند. اهمیت این مساله از آن جایی است که این آبشار، پس از آبشار ویکتوریا، دومین آبشار بزرگ جهان است که سالانه بیش از 25میلیون بازدیدکننده و گردشگر دارد. در نزدیکی این ایده جدید برای تفریح گردشگران، رستورانی قرار دارد که می‌تواند پذیرای بازدیدکنندگان از این آبشار دو رگه باشد. رودخانه و آبشار نیاگارا مرز بین ایالت انتاریو کانادا و ایالت نیویورک در امریکاست. جالب اینکه در مجاورت آبشارهای نیاگارا، دو شهر به نام آبشارهای نیاگارا وجود دارد. ادعا می‌شود که 20درصد آب شیرین سطحی دنیا در دریاچه‌های پنج‌گانه قرار دارد و بخش عمده آن از آبشار نیاگارا می‌گذرد. در سال 1848 نخستین پل روی رودخانه نیاگارا ساخته شد که این پل به صورت معلق و فقط مخصوص عبور عابرین پیاده بود. بنابر آنچه در منابع ثبت شده است، بخش امریکایی آبشار نیاگارا تنها یک بار در سال 1969 برای چند ماه خشک شد. همان موقع امریکایی‌ها بر آن شدند تا توده‌های عظیم سنگ که در پایین آبشار وجود دارد را به جای دیگر منتقل کنند، اما پس از برآورد هزینه سرسام‌آور پروژه، از این کار منصرف شدند. آن‌طور که منابع خبری عنوان کرده‌اند، نظریه‌های گوناگونی پیرامون منشأ نام این آبشار وجود دارد. بروس تریگر، باستان‌شناس کانادایی گفته است که نام «نیاگارا» از نام شاخه‌یی از بومیان آن منطقه که «نیاگاگارگا» نام داشتند، گرفته شده است. نام این بومیان بر نقشه‌های فرانسوی مربوط به دهه‌های آخر سده ۱۷ میلادی آمده است. اما پژوهشگر دیگری به نام جورج ریپی استوارت می‌گوید، نام این آبشار از نام شهر کوچکی ایروکوایی به نام «اونگنیاهرا» به معنی «جایی که زمین به دو نیم می‌شود» گرفته شده است. همچنین پژوهشگر دیگری به نام Henry Schoolcraft گزارش می‌کند که نام نیاگارا به معنی «گردن» است و در آغاز این نام به گلوگاه سرزمین میان دریاچه‌های ایری و اونتاریو، نسبت داده می‌شده و عبارت onyara به معنی گردن او است.
