مردم لیبی دلتنگ دوران قذافی هستند
گروه جهان|پنج سال پس از شورشی که به کشته شدن معمر قذافی، دیکتاتور لیبی ختم شد اکنون ساکنان پایتخت این کشور جنگزده با خندهیی تلخ از دلتنگی برای دوران وی میگویند؛ چراکه دیگر از زندگی روزمره اینچنینیشان به ستوه آمدهاند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، کسانی که این روزها ساکن طرابلس، پایتخت لیبی هستند میگویند از قطعی برق، قیمتهای بالا و کمبود پول همزمان با درگیری رقبای سیاسی و جنگ شبه نظامیان برای کنترل این قدرت نفتی خسته شدهاند. فیاض الناس، داروساز ۴۲ساله با اشاره به بیش از چهار دهه حکومت قذافی میگوید:«متنفرم که این را بگویم اما زندگی ما در دوران رژیم قبلی بهتر بود. امروز ما برای گرفتن مقداری از پولمان ساعتها در مقابل بانکها میایستیم و به بانکداران التماس میکنیم. همه چیز درحال حاضر نسبت به قبل سه برابر افزایش قیمت داشته است.»درحال حاضر در لیبی یک دولت وفاق ملی تحت حمایت سازمان ملل برای دستیابی به قدرت و اختیار در سراسر کشور با شرایط دست و پنجه نرم میکند درحالی که در شرق آن دولت طبرق که دولت وفاق را به رسمیت نمیشناسد، قدرت دارد. همین جمعه پیش بود که دولت وفاق ملی شکست جدیدی را متحمل شد و یکی از دفاتر مهم خود در پایتخت را از دست داد. بحران و آشوب پس از سقوط قذافی در سال ۲۰۱۱ علاوه بر تمامی این ماجراها به داعش اجازه داده تا در نزدیکی دروازههای اروپا به پیشرویهایی دست یابد و شهر سرت را اشغال کند. نیروهای وفادار به
دولت وحدت ملی با حمایت هوایی امریکا پنج ماه است که برای خارج کردن آخرین سربازان داعشی از مامنشان درگیر جنگ هستند. در این میان درحالی که نیروهای وفادار دولت وفاق در جنگ علیه داعش ضعیف شدهاند، نیروهای تحت رهبری خلیفه حفتر، نظامی بحثبرانگیز لیبی ماه گذشته توانست کنترل ترمینالهای کلیدی نفتی به شرق را به دست گرفته و صادرات نفت این کشور از سوی شرکت ملی نفت را از سر بگیرد. پارلمان شرق لیبی از خلیفه حفتر حمایت میکند؛ کسی که خود را منجی لیبی در مقابل رشد تهدید تروریستها میداند اما بسیار تفرقهافکن است. درحالی که ارتش او تقریبا افراطگرایان را از بنغازی، محل تولد خیزش ۲۰۱۱ بیرون رانده است، منتقدانش وی را به تلاش برای رسیدن به یک هدف که آن هم دسیتابی به قدرت برای ایجاد یک دیکتاتوری نظامی جدید است، متهم کردند. محمد الحرج، تحلیلگر مسائل لیبی میگوید:«لیبیاییها مجبورند میان دو افراطگرا انتخاب کنند؛ یا درگیری با شبه نظامیان و افراطگرایان به عنوان نیروهای برتر یا حکومت نظامی. هیچ گزینه متقاعدکننده دیگری وجود ندارد.»
مایتا توالدو، کارشناس مسائل لیبی میگوید:«سخت است، فکر کنیم ثبات به زودی به این کشور بازمیگردد.»