تاجیکستان، ارمنستان و گرجستان گزینههای واردات آب
با بالا گرفتن بحران آب در تابستان امسال روشهای مختلفی برای مواجهه و مدیریت وضع کنونی مطرح شد. اما یکی از این روشها که شاید تاکنون کمتر کسی با آن آشنا شده بود «واردات آب» از کشورهای همسایه است. بسیاری از مردم تصوری از اینکه «آب» نیز امکان صادر شدن و وارد شدن را داراست، ندارند. هر چند مسوولان وزارت نیرو خود نیز معتقدند وابستگی به محصولی حیاتی مانند «آب» به کشوری دیگر چندان خوشایند نیست. در گپی کوتاه که با قائممقام وزیر نیرو در امور بینالملل زدیم از چند و چون این طرح و عملی بودن آن در وزارت نیرو پرسیدیم. اسماعیل محصولی درباره چند و چون این طرح به خبرنگار «تعادل» میگوید: «بحث آب بحث کوتاهمدت نیست، ما در منطقه خشکسالی هستیم و با جمعیت رو به افزایش و صنایع رو به رشد نیاز بالایی به آب داریم، لذا باید به فکر منابع مختلف آبی از جمله واردات آب از کشورهای دارای این ظرفیت باشیم.»او در پاسخ به این سوال که اکنون طرح واردات آب در چه مرحلهیی است و مذاکرات در چه وضعی قرار دارد چنین میگوید: «مذاکراتی در سطح مقامات صورت گرفته است اما بحث واردات آب پیچیدگیهای خاصی از لحاظ دیپلماسی سیاسی و از لحاظ فنی دارد. همچنین درباره مسایل حقوقی و امکانسنجی اقتصادی این طرح نیز رسیدن به نتیجه مشخص پیششرط اجرایی شدن آن است. قائممقام وزیر نیرو در امور بینالملل ادامه میدهد: «پس از دست یافتن به نتیجهیی مشخص میتوانیم بگوییم که برای مثال اگر از یک کشور و از مسیری مشخص به میزانی معین آب وارد کنیم، مشکلی از جمله مشکلات حقابه و مشکلات تکنیکی نخواهیم داشت و از لحاظ اقتصادی نیز به نفع کشور تمام خواهد شد.» اسماعیل محصولی در پاسخ به آخرین سوال درباره گزینههای وزارت نیرو برای واردات آب میگوید: «تمام کشورهایی که دارای ظرفیت باشند و از لحاظ موقعیت نیز برای ایران مناسب باشند در گزینههای وزارت نیرو قرار دارند، از جمله این کشورها تاجیکستان، ارمنستان و گرجستان هستند.»