IPC برای چندمینبار تصحیح شد
گروه انرژی|
در حالی که بستن قراردادهای جدید نفتی حالا به خواسته و مطالبه بخشهای عظیمی از مردم، حتی طیفهای نه چندان مرتبط با صنعت نفت بدل شده است، اخبار منتشر شده حاکی از این است که «شرایط عمومی، ساختار و الگوی قراردادهای بالادستی صنعت نفت» باز هم در هیات وزیران با اصلاحیه روبهرو شده است. این چندمین بار است که از ابتدای مطرح شدن نام «قراردادهای جدید نفتی» موسوم به IPC، شرایط عمومی آن با تغییرات به انگیزههای مختلفی روبهرو شده است. «تعادل» در این گزارش نگاهی به سیر تغییرات میوه تا به امروز ناکام IPC در دولت یازدهم انداخته است.
نخستینبار 18 آذر سال 1394، روزنامه رسمی کشور پذیرای انتشار مطلبی با عنوان «انتشار شرایط عمومیIPC » شد. اما همزمان با این اتفاق، فشارها و حملات علیه این قراردادها با انگیزههای تقریبا مشخص و از سوی گروهی خاص، شدت گرفته و این پرسش را در افکار عمومی ایجاد کرد که آیا با این تفاسیر قراردادها هیچوقت اجرایی خواهند شد؟ با گذشت زمانی از این حملات، خرداد سال 1395 بیژن زنگنه وزیر نفت در مجلس شورای اسلامی حاضر شده و عنوان کرد که شیوهنامه قراردادهای جدید نفتی که حالا دیگر زنگنه نیز از به کار بردن لفظ «IPC» به دلیل حواشی فراوانش برای آن اکراه داشت، برای «اصلاح» زیردست دولت است. این سخنان به معنای ملغی شدن انتشار شرایط عمومی در روزنامه رسمی در آذر سال 1394 بوده و دوباره مردم و سرمایهگذاران را در انتظار فصل جدیدی در قراردادهای نفتی باقی گذاشت.
این انتظار حدود 2 ماه به طول انجامید و در نهایت 19 مرداد سال 1395 «شرایط عمومی، ساختار و الگوی قراردادهای بالادستی نفت و گاز» به همراه «تصویبنامه نحوه نظارت بر انعقاد و اجرای قراردادهای نفتی» برای بار دوم در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران به چاپ رسید.
مهمترین تفاوت دومین مصوبه درباره قراردادهای جدید نفتی، افزایش قابل توجه گروههای مختلف و اختیاراتشان در قبال تصمیمگیری برای انعقاد قرارداد در مراحل اولیه تا نهایی بود. «تعادل» در گزارشی که 20 مرداد 1395 به همین مناسبت انتشار یافت، نوشت: «اکنون و براساس این تصویبنامه، تعداد نفراتی که به انواع و حدود مختلفی بر نحوه انعقاد و اجرای IPC نظارت و نقشآفرینی خواهند داشت، بهشدت افزایش یافته است. ورود «هیات عالی نظارت بر منابع نفتی» به این مساله که پیش از این توسط گروههای منتقد از جمله سازمان بسیج حقوقدانان ایران، درخواست شده بود، از نمونه گسترش اختیارات نهادهای مختلف در قبال قراردادهای جدید نفتی است.»
سازمان بسیج حقوقدانان ایران انتهای تیر سال 95 در نامهیی خواستار ورود نهادهای قانونی نظارتی مانند شورای عالی اجرای سیاستهای کلی اصل ۴۴ و هیات عالی نظارت بر منابع نفتی، به این قراردادها شده بود.
مهمترین نکته، تصویبنامه نحوه نظارت بر انعقاد و اجرای قراردادهای نفتی که مرداد برای نخستینبار به انضمام شرایط کلی IPC در روزنامه رسمی به چاپ رسیده بود نیز این مساله بود که برخی خواهان درگیر شدن گروههای نظارتی حتی در زمان اجرای قراردادهای نفتی هستند. اما حتی این تصویبنامه هم نتوانست پایانی بر مجادلات و کشمکشهای قراردادهای نفتی باشد.
در حالی که میدانهای نفتی ایران بهشدت نیازمند جذب سرمایه و تکنولوژی بودند، 7روز پس از انتشار دومین مصوبه درباره IPC در روزنامه رسمی، بیژن زنگنه وزیر نفت با علی لاریجانی رییس مجلس شورای اسلامی، محسن اسماعیلی رییس هیات تطبیق و چند مدیر نفتی جلسهیی پیرامون قراردادهای نفتی برگزار کرده و پس از آن به خبرگزاری خانه ملت وابسته به مجلس گفت: «عصر دیروز (دوشنبه) نشستی به میزبانی آقای لاریجانی برای بررسی الگوی قراردادهای جدید نفتی برگزار شد و چند ایراد بر الگوی قراردادها گرفته شد، بر این اساس مقرر شده اصلاحاتی روی الگوی قراردادهای جدید نفتی انجام شود.»
فصل دعوتنامه و مناقصه
در حالی که دولت یازدهم حدود 2 سال درگیر به تصویب رساندن شرایط عمومی قراردادهای نفتی بود، 9 شهریور سال 1395 و حدود 2 هفته پس از جلسه وزیر نفت با رییس مجلس شورای اسلامی و هیات تطبیق، علی کاردر مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران عنوان کرد که از هفته آینده نخستین دعوتنامهها پیرامون این قراردادها ارسال خواهد شد. او در آن زمان اعلام کرده بود: «احتمالا نخستین مناقصههای مربوط به قراردادهای جدید نفتی با اولویت میدان آزادگان جنوبی در اواخر مهرماه برگزار میشود.»
اما آخرین اظهارنظرها پیرامون هرگونه تغییر در شرایط قراردادهای نفتی در سطوح دولت یا مجلس، 27 شهریور سال گذشته و از زبان اسدالله قرهخانی سخنگوی وقت کمیسیون انرژی مجلس مطرح شد. او در آن روز به خانه ملت گفت: «هیات تطبیق مصوبات دولت با قوانین، الگوی قراردادهای جدید نفتی را بررسی و عدم مغایرت آن با قوانین بالادستی را اعلام کرد.» از آن زمان تا روز گذشته، شرایط قراردادهای جدید نفتی با تغییری در سطح هیات دولت مواجه نشده بود؛ البته تغییر روز گذشته طبق خبری که در پایگاه اطلاعرسانی دولت منتشر شده است، در راستای اجازه فعالیت شرکتهایی همچون پتروپارس و پترو ایران که دفتر آنها در تهران قرار داشته اما ثبت «خارجی» شدهاند، انجام گرفته است.