رنج بی‌برقی در شهرک‌های صنعتی

محمدرضا مرتضوی  

رییس خانه صنعت تهران

درخواست واحدهای تولیدی که در شهرک‌های صنعتی اشتراک برق خریدند و تقاضای برق دارند، بیش از میزان برق شهرک‌هاست. در برخی شهرک‌ها گاه این مشکل به مرحله بحران می‌رسد و این در حالی است که مردم به این دلیل که زیرساخت‌ها در شهرک‌های صنعتی آماده است در این شهرک‌ها سرمایه‌گذاری کردند. کارخانه‌ها به برق نیاز دارند اما پست برق به‌اندازه کافی ایجاد نشده است و سهمیه شهرک‌های صنعتی از برق به‌اندازه تامین نیاز تمام واحدها نیست. به‌طور تقریبی در بیشتر شهرک‌های صنعتی استان تهران تقاضای برق 20 تا 25درصد بیشتر از میزان پست برقی است که در شهرک‌ها وجود دارد و البته کمبود آب هم باید به مشکلات بعضی دیگر از شهرک‌ها صنعتی اضافه کرد.

برای توسعه شهرک‌های صنعتی و بهره‌مندی اقتصاد کشور از فواید آن باید به نیازهای اصلی و اساسی واحدهای تولیدی پاسخ داد. اگر این واحدها که امروز به دلیل کمبود برق در شهرک‌های صنعتی با مشکل مواجه شدند خارج از این شهرک‌ها فعالیت می‌کردند، از روش‌های دیگر و با تعامل با دستگاه‌های مربوط مشکلشان را حل می‌کردند اما در شهرک‌های صنعتی از واحدها به‌طور انفرادی کاری برنمی‌آید و آنها برای تامین برق باید براساس قواعد و ضوابط شهرک‌ها عمل کنند.

نکته دیگر اینکه بسیاری از واحدهای تولیدی مستقر در شهرک‌های صنعتی که با مشکلاتی مثل کمبود برق دست به گریبانند، بدهی بانکی دارند. آنها سرمایه‌یی در تولید گذاشتند و باید هرچه زودتر واحدهایشان را راه‌اندازی کنند. اگر مشکل برق‌رسانی به این واحدها حل نشود، مشکلات دیگری مثل انباشت بدهی تولیدکنندگان ایجاد می‌شود. از بزرگ‌ترین گرفتاری‌هایی که در ادامه این روند به آن دچار می‌شویم سوختن فرصت‌های ایجاد شغل در شهرک‌های صنعتی است. اگر مشکل آب و برق شهرک‌های صنعتی را حل کنیم 20 تا 25 درصد به اشتغال‌زایی این شهرک‌ها اضافه کردیم. توسعه شهرک‌های صنعتی راهکار موثری برای حل معضل بیکاری در شهرک‌های بزرگ کشور است.

این ضرورت ایجاب می‌کند که بطور ضربتی در گزارشی مسائل شهرک‌های صنعتی در ستاد اقتصاد مقاومتی مطرح شود. خوب است که مطبوعات یکپارچه دیدن مسائل شهرک‌های صنعتی را در ستاد اقتصاد مقاومتی برای اثرگذاری بیشتر گوشزد کنند. راه‌های مختلفی برای تامین برق شهرک‌های صنعتی وجود دارد. ایجاد نیروگاه‌های کوچک و افزایش تعداد پست‌های برق از اقداماتی است که نباید انجام آن را به فردا و پس‌فردا موکول کرد.

این تاخیر سه اشکال بزرگ ایجاد می‌کند. اول اینکه نشان می‌دهد شهرک صنعتی به تعهداتش در قبال سرمایه‌گذاران عمل‌نکرده است. دوم، واحدهای صنعتی آماده راه‌اندازی است و اگر شروع به کار نکند، بحران سرمایه‌گذاری شکل می‌گیرد و سوم، سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده برای اشتغال بلاتکلیف می‌ماند. قطعی برق در شهرک صنعتی عباس‌آباد مساله‌یی است که نباید آن را ظرف یکی دو سال بلکه باید طی شش ماه آینده حل کرد و علاوه بر آن، به مساله کمبود آب در شهرک‌های صنعتی هم رسید. مساله دسترسی به برق یکی از شاخص‌های موردنظر در تعیین رتبه کسب‌وکار کشورهاست و این هم ضرورت دیگری است که نشان می‌دهد باید هرچه زودتر به نیاز شهرک‌های صنعتی به برق بیشتر پاسخ داد.