میراث مالی قالیباف برای شهردار آتی تهران
گروه راه و شهرسازی| آزاده کاری|
هر چند اعضای شورای چهارم آخرین روزهای حضور خود در خیابان بهشت را میگذرانند و هربار نیز تعداد غایبان جلسه افزایش مییابد، اما هنوز تنشها و دعواهای بین اعضا ادامه دارد. در جلسه روز گذشته شورای شهر تهران نیز بعد از اینکه علیرضا دبیر، رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورا گزارش ۱۲ماهه پروژههای تملک دارایی سرمایهیی سال ۹۵ شهرداری تهران را قرائت کرد، تندگویان، سالاری، حافظی و مجتبی شاکری نسبت به آن واکنش منفی نشان دادند. میزان بدهیهای شهرداری یکی از ابهامات جدی در عملکرد شهرداری تهران است و بارها در شورای شهر به محل چالش تبدیل شده است. اینبار نیز بعد از اینکه دبیر در گزارش خود میزان بدهیهای شهرداری را 19هزار میلیارد تومان اعلام کرد، با انتقاد شدید برخی اعضا مواجه شد.
به گزارش «تعادل»، رحمتالله حافظی، رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر بعد از صحبتهای دبیر اظهار کرد: که ایکاش این گزارش توسط مسوولان شهرداری ارائه میشد تا پاسخگوی ابهامات هم باشد. اینکه این گزارش را با جداولش در صحن شورا بشنویم که تنها یک جدولش شامل ۱۴۰ عدد است، امکان نظارت دقیق ما را فراهم نمیکند. بهطور مثال در خصوص ایجاد پیادهراه در حاشیه دریاچه چیتگر گفته شده عدم تخصیص برای ایجاد شرکت جدید که باید مشخص شود این یعنی چه.
مجتبی شاکری نیز که همواره در نطقها و تذکرهای خود از شهرداری حمایت میکرد در روزهای پایانی شورا تغییر رویه داده و این روزها بیشتر به انتقاد عملکرد شهرداری میپردازد، اینبار نیز با تایید نظرات حافظی اظهار کرد که عدم ارائه گزارشها به کمیسیونها قبل از اینکه در صحن علنی مطرح شود، جای انتقاد دارد، زیرا فرصت انطباق و مقایسه با برنامه اصلی وجود ندارد.
به گزارش «تعادل» پیش از این، علیرضا دبیر میزان این بدهیها را 20هزار میلیارد تومان عنوان کرده بود و همان زمان نیز برخی اعضای شورا این آمار را نادرست خوانده و از جمله تندگویان مدعی شد که میزان بدهیهای شهرداری 60هزار میلیارد تومان است.
رقمها با واقعیت نمیخواند
تندگویان اینبار هم ضمن نادرست خواندن این ارقام اظهار کرد: باید آمار واقعی در اختیار مردم قرار بگیرد. وی در این باره گفت: باعث افتخار ماست، روزی برسد که شهرداری بدهی و دیونی نداشته باشد. اما نمیتوانیم خلاف واقع به مردم بگوییم. ما دلمان میخواهد شهردار بعدی همه چیز را شسته و رفته تحویل بگیرد. ولی واقعیت این است که اعداد و رقمهایی که کمیسیون بودجه اعلام کرده است با واقعیت نمیخواند.
وی ادامه داد: کمیسیون بودجه مطرح کرده برخی عدد و رقمها مربوط به پروژههایی است که ممکن است تا سال 1398 هم طول بکشد. همین الان هزینههای برخی پروژههایی که قبلا انجام شده، در طول اجرای پروژه 100درصد افزایش داشته است. حال چگونه امکان دارد برای پروژههایی که تا سال 1398 طول میکشد، عدد و رقم قطعی اعلام میکنیم.
تندگویان اظهار کرد: میگویند شهر یک موجود زنده است، یعنی کار همیشه هست و پروژههای جدید تعریف میشود. این موضوع پذیرفتنی است. همچنین در گزارش آمده است که افزایش دارایی هم داشتهایم، ما این را هم میپذیریم. اما باید توجه داشت که بخشی از درآمدهای این شهر خرج هزینههای جاری میشود. هزینههای جاری علاوه بر حقوق و دستمزد فاکتورهایی نظیر نگهداری و نگهداشت، ایمنی، موضوعات فرهنگی، اجتماعی و... را شامل میشود. مشخص است بخش عمدهیی از درآمدهای شهرداری نمیتواند، هزینههای پروژهها باشد و هزینههای جاری است. به گفته وی، از طرفی گزارش مناطق شهرداری حکایت از کاهش درآمد شهرداری تهران دارد. اگر مناطق پایش شوند، متوجه میشویم که با چه حجمی از کاهش درآمد روبهرو هستیم. سوال اینجاست، چطور میشود یک نهادی درآمدش کاهش پیدا کند، اما هم داراییهایش افزایش یابد و هم بدهیهایش را بپردازد؟ شاید در شهرداری معجزهیی رخ داده و ما نفهمیدیم! تجربه نشان داده است در همه پروژههای شهرداری افزایش بها داریم. خیلی کم اتفاق افتاده که یک پروژهیی با همان رقم پیشبینیشدهاش به نتیجه رسیده باشد. وی افزود: کمیسیون بودجه ادعا میکند، دوسال است که پروژه جدیدی اتفاق نیفتاده است. خب پس برنامه 5ساله چه میشود؟ با اینکه دو سال است، پروژه جدیدی شروع نشده است، با استناد به آماری که بنده قبول ندارم، اعلام میکنم در بخش پروژهها 20 هزار میلیارد تومان عقب هستیم.
وی تصریح کرد: برخی از این رقمها ساختگی است و بنده نمیپذیرم. هر قدر هم راست نگوییم، شورای شهر بعدی میتواند تمام این موضوعات را شفاف استخراج کند. بنابراین بهتر است از الان خودمان همهچیز را شفاف به مردم بگوییم. چگونه میشود که جایی کاهش درآمد دارد، افزایش دارایی داشته و دیون و مطالبات هم پاس کرده باشد؟ این معجزه شهری را برای ما توضیح دهید. بنده هنوز معتقدم که شهرداری تهران با احتساب پروژهها، کارهای انجام نشده و طلبهای اشخاص و بانکها حدود 60هزار میلیارد تومان بدهی دارد.
تداوم فروش غیرمجاز املاک شهرداری
محمد سالاری، رییس کمیسیون معماری و شهرسازی شورا نیز مهمترین دغدغه شورا را عدم شفافیت مالی خواند و با اشاره به گزارش مالی کمیسیون برنامه و بودجه و با یادآوری اینکه هزینه پروژههای نیمهتمام شهرداری که سال گذشته 41هزار میلیارد تومان گزارش شده بود، گفت: 41هزار میلیارد تومان چند ماه بعد به 33هزار میلیارد تومان رسید و الان اعلام میکنند که هزینه پروژههای ناتمام شهرداری 19هزار میلیارد تومان است. البته جای سوال دارد که این کاهش چگونه رخ داده است. البته پیش از این خودشان اعلام کردند که در رقم اولیه هزینههای مترو نیز محاسبه شده بود اما با منطق و راستیآزمایی تناقض دارد. باید با شفافیت و جزییات نحوه کاهش این هزینه مشخص شود.
سالاری افزود: از دو سال پیش مصوب شده بود به علت کمبود درآمد شهرداری پروژهها ادامه نیابد با توجه به کاهش میزان نقدینگی شهرداری چگونه ممکن است که حدود 22هزار میلیارد تومان از هزینههای پروژههای ناتمام کاهش یابد.
این عضو شورای شهر با اشاره به سخنان دبیر که اعلام کرد فقط در 25درصد از پروژههای شهرداری انحراف وجود دارد، تصریح کرد: این رقم صحت ندارد برای مثال در پروژه نوسازی اراضی عباسآباد 90درصد با برنامههای تعیین شده توسط شورا ناهمخوانی وجود دارد، ادعا نمیکنیم تمام پروژههای غیرمرتبط بد هستند، اما درصد پروژههای غیرمرتبط مطمئنا بیش از 25درصد است.
سالاری در ادامه خطاب به امانی معاون شهردار اظهار کرد که چرا پردیس تهرانپارس را هزار میلیارد تومان فروختید؟ در حالی که شهرداری تهران این اجازه را نداده بود. چرا اعضای شورا در این مسائل ورود نمیکنند؟
در حال حاضر خبر میرسد، برخی مناطق شمال شرق تهران را تحت فشار گذاشتهاند تا 20روزه پروانه ساخت صادر کنند اما واقعیت این است که کارکنان شهرداری مناطق نگران هستند که آیا پروانههای ساخت را امضا کنند یا نه چرا که از واقعیت ماجرا خبر ندارند. جلسه روز گذشته شورای شهر تهران علاوه بر تنش در خصوص میزان بدهیهای شهرداری حاشیههای دیگری هم داشت. در این جلسه اعضای شورا از هابیل درویش مدیرعامل شرکت مترو به دلیل فعالیتهای ارزنده در مترو تقدیر و قدردانی کردند که در این لحظه حافظی به نشانه اعتراض صحن شورا را ترک کرد. همچنین در پایان جلسه هنگامی که نوبت تذکر عباس جدیدی شد، چمران پیشنهاد کرد با توجه به اینکه غیر از جدیدی 5 نفر دیگر نیز در نوبت هستند، ادامه صحبتها به جلسه آینده موکول شود اما جدیدی با حالت قهر از صحن خارج شد و در حال خروج فریاد میزد که هیچگاه نمیگذارند من صحبت کنم و در بیرون صحن شروع به انتقاد از گزارش دبیر کرد، در نهایت نیز دوباره به سرجایش بازگشت.