خبرهای خوش برای واگذاری آرامکو
گروه انرژی|
در حالی که بهای نفت خام پس از نشست روز دوشنبه اوپک و غیراوپک در سنپترزبورگ روندی نسبتا صعودی در پیش گرفته و روزهای بهتری را تجربه میکند، گلدمن ساکس نیز با انتشار گزارشی، فضای بازار را به نسبت روشنتر و امیدوارانهتر کرد. به گزارش «تعادل» به نقل از سیانبیسی گلدمن ساکس در تازهترین گزارش خود عنوان کرده که «سرعت» بازگشت تعادل به بازار نفت خام با افزایش روبهرو شده است. گلدمن همچنین بیان کرده که ذخایر تجاری نفت خام در اوایل سال 2018 به سطح عادی خواهد رسید که برای عربستان که قصد واگذاری آرامکو در این زمان را دارد خبری بسیار مطلوب به حساب میآید. از سوی دیگر نیز این خبرگزاری در خبری دیگر از کاهش هزینههای سرمایهگذاری در حفاری نفت خام امریکا خبر داده است. اتفاقی که به معنای کاهش تولید و درنتیجه عرضه نفت خام در آینده خواهد بود. گزارش «تعادل» در این باره را در ادامه میخوانید.
تمام دعواها بر سر «میزان ذخایر تجاری نفت خام» و الزام کاهش متوسط 5 ساله آن است. کاهشی که میتواند موجب خرسندی بسیاری از کشورهای تولیدکننده نفت خام و بهویژه عربستانسعودی شود که قصد دارد شرکت سعودی آرامکو نگین پادشاهیاش را در ابتدای سال 2018 در بورس عرضه کند و بالاتر بودن قیمت نفت تاثیر چشمگیری بر نتیجه این عرضه خواهد داشت. اکنون گلدمن ساکس با انتشار گزارش جدید خود خیال سعودیها را برای عرضه آرامکو بسیار آسوده کرده است. به گزارش «تعادل» به نقل از سی ان بیسی گلدمن ساکس در گزارش جدید خود اعلام کرد که بازگشت تعادل به بازار نفت جهان، اکنون سرعت بیشتری گرفته است. این بانک سرمایهگذاری عنوان کرد: «در حالی که وضعیت تولیدی اوپک همچنان مبهم است، دادههای بنیادین تازهیی که به دست آمده، بهتر از حد انتظار هستند. اگر روندهای کنونی ادامه یابند، به عادیسازی میزان ذخایر تجاری نفت خام در اوایل سال بعد کمک خواهد شد.»
در یک ماه گذشته، قیمت نفت اندکی احیا شده که در پی کاهش ذخایر تجاری، کاهش تعداد چاههای نفت فعال امریکا و تقاضای قابل اتکا بوده است. این عوامل باعث شد تا قیمت نفت برنت حتی از پیشبینیهای گلدمن ساکس برای سپتامبر 2017 که 50 دلار در هر بشکه بود، فراتر رود. شواهدی که از ایالاتمتحده، اروپا، سنگاپور و ژاپن بهدست آمده، حاکی از آن است که میزان کلی ذخایر تجاری از ماه مارس تاکنون به میزان 83میلیون بشکه کاهش یافته است. در این گزارش همچنین آمده است: «اثر ویژه تقاضای قابل اتکا افزایش قیمتهای کنونی و فراتر رفتن آن از قیمتهای آتی دوساله بوده است. این اختلاف قیمتی در مدت یک ماه گذشته به 2.4دلار در هر بشکه وست تگزاس اینترمدیت رسیده است.»
اروپا، ایالاتمتحده، هند و چین مدتی است که بر مصرف خود افزودهاند و گلدمن انتظار دارد که این رشد پایدار تقاضا همچنان در نیمه دوم سال جاری میلادی هم ادامه یابد. این بانک همچنین پیشبینی کرده که ذخایر تجاری در فصل سوم سال جاری، کاهشی دایمی داشته باشند.
انتظار گلدمن ساکس برای رشد پایدار تقاضا پیش از این نیز بهدلیل افزایش تقاضای چین در بازار مشاهده شده بود. همچنین الکساندر نواک وزیر انرژی روسیه روز دوشنبه در حاشیه نشست اوپک و غیراوپک عنوان کرده بود هر چند بازار به واسطه افزایش تولید نفت خام لیبی و نیجریه با مازاد عرضه روبهرو است اما دادههای تقاضا نیز در بالاترین حالت خود قرار دارند.
سی ان بیسی در ادامه گزارش خود مینویسد این شرایط باعث آن میشود که در کوتاهمدت در بازار فیزیکی نفت شاهد تنگنا باشیم؛ در نتیجه الگوی سال جاری برای قیمت نفت خام «بکواردیشن» خواهد بود؛ الگویی که در آن محمولههایی که موعد تحویل کوتاهتری دارند، قیمتگذاری بالاتری نسبت به محمولههای تحویل دیرتر خواهند داشت.
در هر صورت، این بانک سرمایهگذاری با احتیاط از امیدواری خود درباره قیمتها سخن گفته است، چراکه برای بالاتر رفتن قیمتها از سطح کنونی آن، نیاز است تا بهبودهای حاصل شده و تعادل جدید عرضه و تقاضای بازار، تثبیت شوند. از طرف دیگر، احیای بیش از حد قیمت نفت، تنها میتواند منجر به افزایش ریسک سقوط دوباره قیمتها شود، چراکه در صورت محقق شدن قیمت 55دلاری در انتهای سال، میزان تولید نفت شیل میتواند در واکنش به شرایط، به سرعت مسیر صعود را در پیش بگیرد. مبادلات آتی نفت صبح روز جمعه در بازارهای آسیایی بدون تغییر قابلتوجهی انجام شد. نفت خام امریکا در این روز حدود 49 دلار مبادله شد و نفت خام برنت هم حدود 51.45دلار در هر بشکه خرید و فروش شد.
از میدان به در شدن شیل
اما یکی از مهمترین دغدغههای تولیدکنندگان اوپک در چند سال اخیر رساندن بهای نفت خام به سطحی بوده که اگرچه سبب میشود آنها بتوانند از پس بودجههای وابسته به نفت خود برآیند اما در سطحی نیز نباشد که سرعت افزایش تولید نفت خام شیل را افزایش دهد. اکنون در کنار گزارش خوشبینانه گلدمن ساکس، اخباری هم پیرامون کاستن از رشد افزایش تولید نفت خام امریکا منتشر شده است. به گزارش «تعادل»، سیانبیسی در این خبر مینویسد که باتوجه به پایین آمدن قیمت نفت خام در بازارهای جهانی، شرکتهای حفاری نفت شیل امریکا در 3ماهه دوم سال اقدام به کاهش هزینههای خود در سال 2017 کردهاند.
راب ثامل تحلیلگر کارشناس موسسه مشاورهیی تورتویز کپیتال، در این باره میگوید: «پیش از این نیز گفته بودم که 50دلار، یک نوع خط تعیین مرز است. این دقیقا همان چیزی است که اکنون شاهد آن هستیم. ما میبینیم که هزینههای سرمایهیی در حال کاهش است.» این عقبنشینی ابتدا به ساکن با تصمیم شرکت نفتی آنادارکو آغاز شد. یک شرکت حفاری نفتی امریکایی که در کلاس جهانی فعالیت میکند و داراییهای قابلتوجهی در نفت شیل ایالات کلرادو و تگزاس دارد. این شرکت اخیرا اعلام کرده که بودجه مربوط به اکتشاف و تولید خود در سال 2017 را به میزان 250میلیون دلار کاهش خواهد داد. فرای این تصمیم، روز سهشنبه هفته گذشته رابرت واکر مدیرعامل آنادارکو اعلام کرده که درنظر دارد مخارج شرکت تحت مدیریت خود را براساس میزان جریان نقدی و بازگشت سرمایه تعیین خواهد کرد. وی خطاب به تحلیلگران گفت: «ما عمیقا به این موضوع باور داریم که نوسان فضای عملیاتی فعلی، نیازمند یک نظم مالی است و همانطور که پیش از این نیز چندین بار اعلام کرده بودم، دنبال کردن رشد بدون درنظر داشتن بازگشت سرمایه کافی، شرایطی است که ما از آن حذر میکنیم.»
علاوه بر آنادارکو، در 2 روز اخیر، تولیدکنندگان بزرگ دیگری همچون کونوکوفیلیپس و هس در کنار شرکتهای حفاری بومی کوچکتر همچون وایتینگپترولیوم نیز چنین روندی را پیشه کردند.
اتخاذ چنین رویکردی 2 اثر تبعی مثبت را با خود بههمراه دارد. اثر نخست، رفع دغدغه تحلیلگران در رابطه با انضباط مالی شرکتهای نفتی است. پیشتر برخی تحلیلگران نگران این بودند که شرکتهای نفتی امریکایی آنچنان غرق رویای رشد تولید خود شوند که مساله انضباط مالی را فدا کنند. پیشتر این هشدار شنیده میشد که با وجود کاهش خوشبینی تحلیلگران نسبت به آینده قیمت نفت، برخی شرکتهای نفتی امریکایی هزینههایی فراتر از توانایی و داشتههای خود برای افزایش تولید خود میکنند.
ادامه این روند میتوانست شرکتهای حفاری امریکایی را در وضعیت آشنا و ناگوار «تلاش برای یافتن منابع مالی با هدف ادامه جریان (تولید) نفت» قرار دهد. اما اظهارنظرهایی همچون اظهارنظر مدیرعامل شرکت آنادارکو، نشان میدهد که انضباط مالی هنوز حرف اول را بین کمپانیهای نفتی امریکایی میزند. اثر تبعی دوم چنین تصمیمی، ارسال سیگنال مثبت به بازار نفت است. سیگنالی که از روز دوشنبه هفته گذشته بازار را به تکاپو انداخته و قیمتها را بالا برده است. کاهش هزینههای حفاری به معنای کاهش سرعت رشد تولید نفت شیل در ادامه سال و اثربخشی بیشتر توافق کاهش تولید اوپک و فشار بیشتر تقاضا بر بازار است. البته این نکته را نباید از خاطر برد که برخی کارشناسان عنوان میکنند که تعداد قابلتوجهی حفاری تکمیل نشده چاههای نفت وجود دارد که با اندکی بهبود در قیمت نفت و وضعیت مالی شرکتها میتوانند به سرعت تکمیل و وارد مدار شوند. از همینرو نمیتوان به رشد پایدار قیمت نفت تا پایان سال امیدوار بود.