تحقیقات پارکینسون در ایستگاه فضایی بین‌المللی

۱۳۹۶/۰۵/۲۶ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۰۵۱۴۱
تحقیقات پارکینسون در ایستگاه فضایی بین‌المللی

اسپیس|

فضانوردان محقق مستقر در ایستگاه فضایی بین‌المللی با رسیدن محموله‌یی که به تازگی به فضا پرتاب شده، تحقیقات خود را در زمینه پارکینسون آغاز خواهند کرد.

یکی از محتویات کپسول «دراگون» (Dragon) که ازسوی «اسپیس‌ایکس» (SpaceX) به فضا پرتاب شد، تجهیزاتی بود که برای انجام آزمایش‌هایی در زمینه یافتن راه درمانی جدیدی برای بیماری پارکینسون است.

محققان ایستگاه فضایی بین‌المللی در آغاز آزمایش‌های خود به بررسی یکی از پروتئین‌های اصلی ایجاد پارکینسون موسوم به «LARK2» می‌پردازند.

شرایط جاذبه‌یی در ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌تواند شرایط مناسب‌تری برای این آزمایش‌ها ایجاد کند.

این پروتئین می‌تواند سبب تغییر در ساختار پروتئین‌های دیگر شود جهش‌هایی که در ژن‌های این پروتئین ایجاد می‌شوند مهم‌ترین عوامل مورد شک محققان در ایجاد این بیماری هستند و محققان معتقدند تهیه داروهایی که بتواند جلوی تبعات فعالیت این پروتئین را بگیرد یا فعالیت آن را به‌طور کامل متوقف کند می‌تواند به درمان موثر پارکینسون کمک کند. یکی از موارد چالش‌برانگیز برای تولید دارو برای مبارزه با این پروتئین، شناخت ساختار آن است و دانشمندان باید به‌طور کامل ساختار آن را درک کنند.

برای این کار باید بلورهایی از این پروتئین در آزمایشگاه ساخته شود اما جاذبه زمین از تشکیل بلورهای کریستالی بزرگ جلوگیری می‌کند و به همین دلیل قرار است این کار در فضا انجام شود تا مشکل جاذبه وجود نداشته باشد. «سباستین ماتیا» (Sebastian Mathea) یکی از محققان دانشگاه آکسفورد که در این پروژه حضور دارد گفت: کیفیت بلورهای ما در زمین کافی نیست و شرایط ایستگاه فضایی بین‌المللی به خوبی برای حل شدن این مشکل فراهم است. این بلورها به مدت یک ماه در فضا پرورش داده می‌شوند و پس از آن به زمین فرستاده می‌شوند تا با پرتوهای ایکس با انرژی بالا مورد آنالیز و تجزیه قرار بگیرند. این آزمایش‌ها تحت حمایت «بنیاد پارکینسون مایکل فاکس» و «مرکز تحقیقات و پیشرفت‌های فضایی امریکا» انجام می‌شود. پارکینسون برای نخستین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر «جیمز پارکینسون» (James Parkinson) در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و بنابراین نام این بیماری به او تعلق یافت. این بیماری همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود.