با روند فعلی تا 15 سال آینده آبی در کشور نمیماند
رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور با بیان اینکه بحران آب در آینده نزدیک تنها مسالهیی است که امنیت و استقلال کشور را بهشدت تهدید خواهد کرد استفاده از بیوتکنولوژی و دیگر فناوریها در بخش کشاورزی و مدیریت آب را مهمترین راه برای فائق آمدن بر این بحران عنوان کرد.
عیسی کلانتری عصر روز پنجشنبه در آیین اختتامیه دومین همایش بینالمللی و دهمین همایش ملی بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران که در سالن اجتماعات موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کشور در کرج برگزار شد، افزود: طبق استانداردهای جهانی کشورهایی که تا 20درصد از منابع آب تجدیدپذیر استفاده میکنند مشکلی ندارند ولی کشورهایی که بالای 40درصد از این منابع را مورد بهرهبرداری قرار میدهند بالای خط قرمز و در معرض مخاطرات جدی هستند. در این بین تنها حدود 6 کشور بالای 60درصد از منابع آب تجدیدپذیر خود را استفاده میکنند که ایران با 110درصد در شرایط کاملا بحرانی است و در صورت ادامه این روند تا 15 سال دیگر آبی در کشور باقی نخواهند ماند.
او اظهار کرد: با رییسجمهور شرط کردهام که هیچگاه خودسانسوری نکنم و مسائل علمی و فنی را از مردم پنهان نکرده و ذهن آنها را در برابر آینده پژوهشی کور نکنم. آب در آینده نزدیک تنها مسالهیی است که امنیت و پایداری کشور را تهدید میکند و باید برای کنترل این مشکل اقدامی عاجل انجام داد.
او با اشاره به اینکه هند 33 درصد، چین 29 درصد، اسپانیا 25درصد و ژاپن 19درصد از منابع آب تجدیدپذیر خود برداشت میکنند ادامه داد: در حال حاضر 88 میلیارد مترمکعب آب تجدید پذیر در ایران داریم و میزان آب مصرفی در کشور 97 میلیارد مترمکعب است. برای رسیدن به حداقل استاندارد 40درصد بهرهبرداری از منابع آب تجدیدپذیر، باید مصرف آب را به میزان 60 میلیارد متر مکعب در سال کاهش دهیم یعنی آن را به یک سوم میزان فعلی برسانیم که دستیابی به این هدف طی مدت کوتاه 15 سال باقی مانده بدون هدفمند کردن تحقیقات و بهرهمندی از دستاوردهای پژوهش و فناوری امکان پذیر نیست.
به گزارش ایسنا، کلانتری با بیان اینکه فناوریهای نوین بهویژه بیوتکنولوژی میتواند برای مشکلات کشور از جمله بحران آب و مسائل کشاورزی کشور راهحلهای موثری ارائه دهد، بیان کرد: دانشآموختگان زیست فناوری از بهترین فارغالتحصیلان دانشگاهها هستند ولی گاه طوری با آنها برخورد میشود که انگار نامحرم هستند.
او گفت: از آنجا که محققان ما ارتباط خوبی با جامعه ندارند و اطلاعرسانی در حوزههای علمی ضعیف است برخی با اهداف سیاسی و اقتصادی دیگران را فریب میدهند و باعث عقب ماندگی علمی تحقیقاتی کشور میشوند. نمونه آن برخوردهایی است که با تولید داخلی محصولات حاصل از مهندسی ژنتیک میشود.
رییس سازمان حفاظت محیط زیست به تجربه برخی کشورهای اروپایی در مخالفت با محصولات تراریخته تحت پوشش گروههای حامی محیط زیست با اهداف اقتصادی و سودجویانه اشاره کرد و گفت: در دهه 1990 وقتی کشتیهای حامل ذرت و سویای تراریخته از امریکا و امریکای لاتین به اروپا میرسیدند سبزهای اروپا خود را جلاو کشتیها آویزان میکردند و به بهانه تراریخته بودن محصولات وارداتی علیه آنها تبلیغ میکردند علت آن هم معلوم بود چون در آن زمان تولیدکنندگان اروپایی نمیتوانستند با محصولات وارداتی که قیمت تمام شده آنها پایینتر بود رقابت کنند سبزها را تحریک میکردند که علیه محصولات تراریخته وارداتی تبلیغ کنند ولی به مرور که اروپاییها توانستند فاصله خود را با تولیدکنندگان امریکایی کم کنند و کشت تراریختهها در اروپا رونق گرفت دیگر خبری از سبزهایی که خود را جلاو کشتیهای واردکننده محصولات تراریخته آویزان میکردند نبود.
او گفت: اگر میخواهیم کشاورزی کشور و وضعیت کشاورزان ما بهبود یابد چاره آن پمپاژ پول نفت و سوبسید به کشاورزان نیست بلکه باید شرایط را برای رقابتی شدن کشاورزی کشور فراهم کنیم.