شهریورِ بحرانی ِ «عباس‌آباد»
اوایل شهریور بود که خبر خشکی دریاچه باغ جهانی «عباس‌آباد» منتشر شد. طبق گزارش‌های به دست آمده، خشکسالی، کم‌آبی و مصرف سهم دریاچه (سد تاریخی عباس‌آباد) توسط زمین‌های کشاورزی پایین‌دست این باغ ۴۰۰ ساله، منجر به خشکی دریاچه شده بود. چند روز نگذشته بود که روابط عمومی معاونت میراث فرهنگی، با توجه به خشک شدن آب دریاچه باغ عباس‌آباد و از بین رفتن منظر فرهنگی این باغ ثبت شده در فهرست میراث جهانی، از اقدام به آبگیری این دریاچه خبر داد؛ اقدامی که شرکت آب منطقه‌یی استان مازندران به عنوان متولی آب، صورت گرفت. این اتفاق‌ها در حالی بود که حفظ منظر دریاچه و باغ جهانی عباس‌آباد از مهم‌ترین اهداف پایگاه جهانی این باغ تاریخی بود، چراکه منظر آب و دریاچه یکی از شاخص‌های ارزشمند در ثبت جهانی باغ عباس‌آباد در یونسکو به‌شمار می‌رفت. این باغ به همراه ۸ باغ ایرانی دیگر سال ۹۰ در فهرست جهانی یونسکو ثبت ملی شد.
هنوز چند روزی تا پایان شهریور مانده که گزارش‌ها، خبر از تهدید دیگری برای این باغ جهانی می‌دهند. این‌بار گفته شده عرصه باغ جهانی عباس‌آباد را یک سازه چوبی مخدوش کرده و میراث فرهنگی نیز نسبت به این اقدام معترض است. روی این سازه، فقط تبلیغات ساخت خانه نصب شده، نه حتی ارائه خدمات به گردشگران. به گزارش ایسنا، در عرصه باغ جهانی شده «عباس‌آباد بهشهر» در مازندران، عرض یک خیابان، 3-2متری بین محوطه جهانی شده باغ عباس‌آباد و دکه چوبی آنجا فاصله انداخته؛ دکه‌یی که اسکلت آهنی‌اش ارتفاع 6متری جنگل عباس‌آباد را بالا آمده تا درست روبه‌روی این باغ جهانی و «دو برج آب» آن قدعلم کند. اقدامی که بدون استعلام از میراث فرهنگی در دست انجام است و کارهایش را پیش می‌برد. صاحب دهشت، مدیر پایگاه میراث جهانی باغ عباس‌آباد نیز نسبت به این ساخت‌وساز اعتراض دارد. او در این باره گفته این دکه بدون استعلام از میراث فرهنگی و فقط با مجوز منابع طبیعی ساخته شده است. به گزارش ایسنا، براساس آنچه ضوابط یونسکو نامیده می‌شود، «میراث جهانی یونسکو عهدنامه‌یی بین‌المللی و با موضوع حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر است که کشورهای عضو یونسکو، می‌توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به عنوان میراث جهانی کنند و پس از این اقدام، حفاظت از این آثار بعد از ثبت با وجود باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوطه، به عهده تمام کشورهای عضو است.
