مصایب صنعت نساجی‌

کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در تازه‌ترین نشست خود با حضور اعضای انجمن صنایع نساجی ایران و جمعی از فعالان این حوزه چالش‌های صنعت نساجی کشور را مورد بررسی قرار دادند همچنین اعضای بلندپایه انجمن نساجی کشور در این نشست به بیان دغدغه‌ها و مشکلات صنعت نساجی پرداختند. به گفته این فعالان اقتصادی؛ درحال حاضر کمبود پنبه به عنوان معضل جدی در این صنعت مطرح است. همچنین فعالان صنعت نساجی عدم تخصیص ارز مبادلاتی به ماشین‌آلات صنعتی، اجرای نادرست قانون مشاغل سخت و زیان‌آور، بالا بودن نرخ سود تسهیلات بانکی و بی‌توجهی به مشوق‌های صادراتی را از دیگر مصایب این صنعت مطرح کردند.

 رییس کمیسیون صنایع اتاق ایران با اشاره به قدمت و سابقه طولانی صنعت نساجی در کشور، بررسی مشکلات این حوزه، یافتن راهکارهای لازم برای حل آنها را اقدامی ضروری دانست و گفت: این صنعت ظرفیت بالایی برای ایجاد اشتغال پایدار دارد. در سطح دنیا صنعت نساجی به عنوان یکی از صنایع پرسود و اشتغال‌زا شناخته می‌شود اما در ایران به ظرفیت‌های این صنعت توجه لازم نمی‌شود. ابوالفضل روغنی خواستار رسیدگی به معضلات موجود در این بخش شد و گفت: با توجه به روابط سازنده‌یی که بین اتاق ایران و مجلس شورای اسلامی شکل گرفته است، می‌توان از پتانسیل‌های این بخش برای پیگیری و رفع موانع قانونی در صنعت نساجی استفاده کرد و به طور مستمر به دنبال ایجاد فضایی برای بهتر شدن روند صنعت نساجی بود. این فعال اقتصادی، پارلمان بخش‌ خصوصی را بهترین مکان برای طرح مشکلات حوزه‌های مختلف اقتصادی به ویژه صنعت نساجی دانست. از سوی دیگر، رییس هیات‌مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در ادامه از تهیه بیانیه‌یی با امضای تعداد زیادی از فعالان این صنعت در راستای رسیدگی مسوولان دولتی به مشکلات صنعت و تقویب پایه‌های اصلی آن در اقتصاد خبر داد و گفت: با وجود آنکه در کشورهای مختلف، صنعت نساجی به عنوان بخش اشتغال‌زا و ارزآور به شمار می‌آید در ایران مورد بی‌مهری شدید قرار گرفته است. زمانی بود که پوشاک و برندهای فعال در عرصه نساجی ایران در بازارهای اروپایی، شناخته شده بودند اما امروز خبری از آنها نیست. جمشید بصیری با اشاره به بی‌توجهی دولتمردان به صنعت نساجی اظهار کرد: صنعت نساجی در ایران متناسب با مزیت‌های نسبی آن در کشور مورد توجه قرار نگرفته است. نیروی کار ارزان، منابع ارزی ارزان قیمت، نیروی تحصیل‌کرده، موقعیت مکانی مناسب، بازار گسترده داخلی و منطقه‌یی و بسیاری موارد دیگر همگی از مزیت‌های کشور در این وادی به شمار می‌آید که از آنها غافل هستیم. وی در ادامه به برخی از مهم‌ترین معضلات حوزه نساجی که به شکل مانعی جدی در مسیر رشد این صنعت قرار گرفته است، اشاره کرد. بصیری افزود: در این بازه زمانی مهم‌ترین معضل در صنعت نساجی به کمبود پنبه در کشور باز می‌گردد. به طوری‌ که هم‌اکنون میزان تولید این محصول در داخل کفاف نیاز تولید پارچه و دیگر منسوجات را نمی‌دهد و از طرفی برای واردات آن تعرفه 10درصدی منظور شده که موجب افزایش بهای تمام شده و در نتیجه غیررقابتی شدن صنعت در بازارهای هدف می‌شود. از این رو ما به عنوان فعالان اقتصادی خواستار این موضوع هستیم که دولتمردان تعرفه صفر را برای واردات پنبه در نظر بگیرند.

روند پرداخت مالیات بر ارزش افزوده توسط صنعت، معضل دیگری است که این بخش را نیز مانند سایر حوزه‌های تولیدی تحت تاثیر قرار داده و معضلاتی را به وجود آورده است. بصیری در این باره گفت: دولت باید اجرای قانون مالیات ارزش افزوده را اصلاح کند؛ چراکه درحال حاضر به جای مصرف‌کننده، تولیدکننده این مالیات را می‌پردازد. این فعال اقتصادی در ادامه با تاکید بر این نکته که عدم عضویت کشور در سازمان جهانی تجارت(WTO) نیز عامل مهمی در افزایش بهای تمام شده کالا و در نتیجه از بین رفتن مزیت رقابتی محصولات در سایر کشورهاست، گفت: متاسفانه در ایران قاچاق پوشاک در سطح گسترده‌یی اتفاق می‌افتد، سوال اینجاست که چرا دستگاه‌های مسوول مانع این حرکت مخرب نمی‌شوند؟ براساس تجربه آموخته‌ایم که برخوردهای قهری و کنترلی در جلوگیری از قاچاق کارساز نیست اما همچنان از این روش‌های منسوخ شده برای مبارزه با قاچاق استفاده می‌شود. رییس هیات‌مدیره انجمن صنایع نساجی ایران با اشاره به آغاز اجرای طرح پوشاک در مناطق روستایی از اختصاص حدود 68 میلیارد تومان برای هر استان و در مجموع 2100میلیارد تومان برای اجرای این طرح خبر داد و ابراز نگرانی کرد که سرانجام این طرح هم مانند طرح بنگاه‌های زودبازده به شکست ختم شود. براساس اظهارات این فعال صنعت نساجی با این رقم می‌توان حدود 40کارخانه ریسندگی پنبه‌یی تاسیس و برای 20هزار نفر شغل پایدار ایجاد کرد. در ادامه سایر فعالان این حوزه با تایید بر مسائلی که از روند فعالیت پتروشیمی‌ها در تامین مواد اولیه موردنیاز صنعت نساجی کشور انتقاد کردند و در عین حال وضعیت بازار داخلی را نامناسب خواندند.