سیستم گرمایش غیراستاندارد معضل همیشگی مدارس ایران
در طول دو دهه گذشته 6 مدرسه روستایی دچار حادثه آتشسوزی شد، 63 دانشآموز با سوختگی شدید باقی ماند و چندین معلم و دانشآموز جان خود را از دست دادند اما هنوز هم 6 ماه دوم سال با خبر غیراستاندارد بودن سیستمهای گرمایشی مدارس شروع میشود. بنابر اعلام رییس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، سیستم گرمایش 83 هزار کلاس درس غیراستاندارد است.
آتشسوزیهای مدارس که از سال 1376 به بعد به یکی از خبرهای اصلی در روزهای سرد سال تبدیل شده است، تراژدی غمناکی است که قرار بود سال 1383 به پایان رسد. در این سال دولت اصلاحات لایحهیی تقدیم مجلس هفتم کرد که براساس آن 4میلیارد دلار از صندوق ذخیره ارزی برای نوسازی و تجهیز مدارس برداشت شود و در اختیار سازمان نوسازی و تجهیز مدارس قرار گیرد. مجلس تصویب آن لایحه را ۲سال به تاخیر انداخت و لایحه در فروردین ماه سال ۸۵ و در دوره احمدینژاد به تصویب مجلس رسید. با وجود این، در سالهای بعدی نیز چندین حادثه مشابه در مدرسههای ایران رخ داد. حال با گذشت بیش از 10سال از تصویب این لایحه هنوز هم آمارهایی از غیراستاندارد بودن سیستم گرمایشی مدارس اعلام میشود. محمدتقی نظرپور، رییس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور درباره تمهیدات ایمنی مدارس به ایسنا گفت: تمهیداتی را در این زمینه به خصوص در بحث سیستمهای سرمایشی و گرمایشی فراهم کردهایم. حدود 30هزار کلاس درس را در سال جاری استانداردسازی میکنیم و 83 هزار کلاس درس دیگر باقی میماند که نیازمند استانداردسازی سیستمهای گرمایشی است.
او با بیان اینکه وقتی استانداردسازی میکنیم، هدف ما این است که سوخت را به داخل کلاس نبریم، گفت: همه تلاش ما این است که سوخت را به موتورخانه ببریم و آب گرم را به داخل کلاسهای درس هدایت کنیم که کمترین خطرات احتمالی را در پی داشته باشد. در واقع باید سوخت سیستم گرمایشی را از کلاس درس به موتورخانهها ببریم.
نظرپور ادامه داد: معمولا HSE که مربوط به سلامت ایمنی است در مدراس جدید پیادهسازی میشود که بخشی از آن به ایمنی در برابر حریق بازمیگردد. وسایل و تجهیزات ایمنی در مدارس نوساز فراهم است اما برای مدارس قدیمی باید تمهیداتی فراهم کنیم تا دچار مشکل نشویم. هر چند باید توجه داشت که تامین وسایل و تجهیزات ایمنی نیازمند تامین اعتبار است و اگر بودجه لازم برای آن تامین شود، میتوانیم نسبت به این مهم اقدام کنیم.
مروری بر آتشسوزی مدارس طی 20 سال اخیر
سال 1376 به علت وزش شدید باد و بلند شدن بخاری از روی زمین آتشسوزی رخ داد که در نتیجه آن 11دانشآموز دچار آسیب شدند و حسن امیدزاده، معلم این مدرسه که برای کمک به نجات دانشآموزان جان خود را به خطر انداخت سالها رنج ناشی از سوختگی را تحمل کرد و سرانجام سال 1394 در سن 58 سالگی درگذشت.
پس از آن در سال 1383 مدرسه روستای سفیلان طعمه آتش شد که در این حادثه هم 13دانشآموز دچار سوختگی شدید شدند و معلم مدرسه هم جان خود را از دست داد. دو سال بعد از این اتفاق مدرسه شهید رحیمی روستای درودزن در شهرستان مرودشت استان فارس در آتش سوخت و 8 دانشآموز از ناحیه سر و دست سوختند.
16 آبان ماه 1389 به دلیل اتصال سیمهای برق، خوابگاه مدرسه شبانهروزی «چاه رحمان» نصرتآباد زاهدان آتش گرفت و دانشآموزان در خواب غافلگیر شدند. در آن سانحه دانشآموزی به دلیل خفگی ناشی از استنشاق دود جان سپرد و 14تن مصدوم و مسموم شدند. یک سال بعد از این اتفاق در چهارم آبان ماه سال 1390 در یکی از اتاقهای خوابگاه دبیرستان وابسته به دانشگاه علوم دریانوردی چابهار آتشسوزی رخ میدهد که طی آن 3دانشآموز جان خود را از دست دادند و 2نفر دیگر به شدت دچار سوختگی شدند. نقطه اوج آتشسوزیها به روستای شینآباد از توابع شهرستان پیرانشهر در استان آذربایجان غربی میرسد. حادثهیی که در صبح چهارشنبه 15 آذر ماه سال 1391 رخ داد و ۲۹دانشآموز دختر این مدرسه دچار سوختگی شدند که 2نفر از آنها بر اثر شدت جراحات وارده جان خود را از دست دادند همچنین انگشتان 3تن از دانشآموزان به دلیل شدت سوختگی و عدم قبول پیوند قطع شد.