زخم‌هایی بر تن شاه‌دژهای اصفهان
کوه صفه از سلسله جبال زاگرس در جنوب اصفهان واقع شده که از محل چشمه خاچیک آغاز شده و در انتها به فضای سنگی صاف و صفه‌مانندی ختم می‌شود و به همین دلیل صُفِه نامیده شده است. از جمله نقاط مشهور در کوه صفه قلعه شاه‌دژ است که به قلعه دیو نیز معروف است. این قلعه یک قلعه نظامی برای حفاظت از شهر اصفهان و متعلق به دوره ساسانیان بوده است که در زمان سلجوقیان با ورود یکی از طرفداران حسن صباح به نام عبدالملک عطاش و نفوذ و دعوت مخفیانه او تبدیل به یکی از قلعه‌های اسماعیلیون شد. «اهمیت محوطه تاریخی در شاه‌دژ اصفهان باعث شده تا از حدود پنج دهه پیش مطالعات تاریخی و باستان‌شناسی در کوه صفه اطلاعات ارزنده‌یی به دست آورید، اما ساخت‌وسازهایی که به بهانه توسعه در دو دهه اخیر در کوه صفه انجام شده، زمینه تخریب بسیاری از شواهد ارزشمند تاریخی و فرهنگی را فراهم کرده، اتفاقاتی که برای شهری به اهمیت اصفهان به هیچ‌وجه قابل گذشت نیست!»
به گزارش ایسنا، بیش از یک‌سال است که با نصب پایه‌های تله‌کابین در این محوطه تاریخی و درست روی دیوار باستانی 1400متری شاه‌دژ نه تنها کاوش‌های باستان‌شناسی روی این محوطه تاریخی نتوانسته به‌طور کامل انجام شود که از سوی دیگر خطر فرسایش محوطه باستانی‌ـ تاریخی را دوچندان می‌کند.
بیش از یک‌سال است که دوستداران میراث‌فرهنگی در اصفهان نسبت به این وضعیت هشدار داده‌اند و در ادامه این‌بار شورای بین‌المللی بناها و محوطه‌های تاریخی (ایکوموس) و تعدادی از پیشکسوتان باستان‌شناس در نامه‌یی نسبت به وضعیت شواهد باستانی اصفهان و قلعه کوهستانی «شاه‌دژ» به مسوولان شهری اصفهان هشدار دادند. به گزارش ایسنا، مهرماه سال گذشته نیز انجمن دوستداران میراث فرهنگی استان اصفهان به جمالی‌نژاد، شهردار وقت این شهر تاریخی نامه‌یی نوشته و این هشدارها را درباره وضعیت کلی این محوطه تاریخی مطرح کرد که در آن خواستار توقف هرچه سریع‌تر روند بارگذاری پرشتاب و غیراصولی در کوهستان صفه اصفهان شده بود.
