نظام پارلمانی پاسخگوی نظام جمهوری اسلامی ایران نیست
الیاس حضرتی، عضو هیات رییسه فراکسیون امید معتقد است که اصولگرایان با طرح تغییر نظام سیاسی از ریاستی به پارلمانی به دنبال مقدمهسازی برای انتخابات 1400 هستند. به گزارش اعتمادآنلاین، این فعال سیاسی اصلاحطلب در یادداشتی نوشت:«نظام پارلمانی و نظام ریاستی هر دو در دنیا به عنوان دو تجربه موفق استفاده میشود که البته هر کدام از آنها مزایا و معایب خود را دارد. ما نیز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که اکنون در آستانه 40سالگی انقلاب به سر میبریم هر دو این نظامها را تجربه کردهایم. اوایل انقلاب ساختار سیاسی کشور به صورت نظام پارلمانی اداره میشد و نخستوزیری رییس دولت بود. ما نظام پارلمانی را حدود 10سال تجربه کردیم و بعد از این مدت با دستوری که حضرت امام خمینی(ره) به خبرگان قانون اساسی دادند، اصلاحاتی صورت گرفت که یکی از این اصلاحات، اصلاح ساختار سیاسی کشور و حذف پست نخستوزیری بود. وی ادامه داد:«بعد از این اصلاحات در سال 68 ساختار سیاسی کشور از نظام پارلمانی به نظام ریاستی تغییر پیدا کرد. ما حدود 10سال تجربه نظام پارلمانی را از سر گذراندیم و مشکلاتی که آن نوع ساختار سیاسی برای کشور به وجود آورده بود ما را به نظام ریاستی رساند. در آن دوره اختلافات زیادی بین رییسجمهوری و نخستوزیر وجود داشت؛ از یک سو رییسجمهوری انتظار داشت، نخستوزیر در معرفی وزرا با او کاملا هماهنگ باشد از سوی دیگر مجلس که نخستوزیر را برگزیده بود، انتظار داشت نخستوزیر با آنان هماهنگی داشته باشد؛ بنابراین چندین مدعی وجود داشت و به دلیل همین تعدد مراکز طبیعی بود، اختلافات هم زیاد شود. علاوه بر این در تصمیمگیریهای مهم نیز رییسجمهوری توقع داشت، نخستوزیر با او هماهنگ باشد اما نخستوزیر باید مجلس را نیز راضی نگه میداشت. رییسجمهوری یک تفکر داشت و مجلس یک تفکر دیگر از اینجا اختلافات آغاز میشد؛ چون رییسجمهوری میخواست، نخستوزیری با تفکر و از جناح خود معرفی کند اما مجلس به دنبال نخستوزیری بود که با تفکر آنان هماهنگ و همسو باشد. همه اینها مشکلات عدیدهیی برای کشور به وجود آورد که هنوز در خاطر افراد باقی مانده است. این مشکلات سبب شد به این جمعبندی برسیم که نظام پارلمانی پاسخگوی نظام جمهوری اسلامی ایران نیست.»
حضرتی تاکید کرد:«اگر انتخابات آزادانه و منصفانه برگزار شود معمولا اصلاحطلبان پیروز هستند و دوستان ما در اردوگاه اصولگرایی رقابت را واگذار میکنند؛ مگر آنکه به سمت روشهای دوپینگی بروند. مثلا در جاهایی که رقیب اصلاحطلب کلا حذف شود و رقیب نداشته باشند، پیروز میشوند. توصیه من به دوستان اصولگرا این است به جای اینکه صورت مساله را پاک کنند به دنبال آسیبشناسی بروند که چرا در انتخابات مردم به اصلاحطلبان رای میدهند. آنان باید در شعارها، سازماندهی نیروها، گفتمان، نوع شخصیتسازی و کاندیداسازی و قدرت انسجام و اتحادشان مطالعه و آسیبشناسی کنند.»