«سفته» وثیقه تعهدات ارزی
تجربه تلخ استفاده از سفته در گذشته، ضرورت کاهش ریسک و تمهیدات لازم را دو چندان کرده است
گروه بانک و بیمه| محسن شمشیری|
اخذ سفته با درج مبلغ ارزی به عنوان وثیقه غیرنقدی تعهدات ارزی از مشتریان بانکها با رعایت سایر ضوابط و مقررات بلامانع است.
به گزارش«تعادل» بانک مرکزی اعلام کرد: بانکها همواره باید برای وصول مطالبات ارزی آتی با تشخیص، مسوولیت و صرفه و صلاح پس از احراز اهلیت متقاضی، اعتبارسنجی و سایر عوامل موثر در چارچوب ضوابط و مقررات مربوطه نسبت به اخذ وثایق معتبر لازم و کافی، سهلالبیع، بلامعارض و با درجه نقدشوندگی بالا تمهیدات لازم را پیشبینی و اعمال کنند.
بر همین مبنا اخذ سفته با درج مبلغ ارزی به عنوان وثیقه غیرنقدی تعهدات ارزی(تسهیلات ارزی اعطایی، گشایش اعتبارات اسنادی ارزی، صدور ضمانتنامههای ارزی و...) از مشتریان با رعایت سایر ضوابط و مقررات بلامانع است. ضمنا حق تمبر انواع سفته معادل نیم در هزار بوده و بانکها باید در رابطه با نحوه وصول و پرداخت آن راسا هماهنگی لازم را با سازمان امور مالیاتی کشور در چارچوب ضوابط و مقررات مربوطه به عمل آورند.
نگرانی کارشناسان از وثایق موجود
برخی کارشناسان با اشاره به سوابق سوءاستفاده برخی متخلفان بانکی در پروندههای فساد مالی در سالهای اخیر و ازجمله سوءاستفاده از سفته به عنوان وثیقه در گشایش اعتبارات اسنادی داخلی و بین بانکهای مختلف که فسادهای مختلف مالی را موجب شد، معتقدند که اگرچه این بار سفته در تعهدات ارزی استفاده میشود و وضعیتی متفاوت از تعهدات ریالی و بین بانکهای داخلی دارد اما در عین حال به خاطر عدم تعهد برخی افراد به پرداخت بدهیهای بانکی خود باید تمهیدات و ابزارهای کنترلی لازم در دستور کار باشد که منجر به انباشت تعهدات فزاینده و بروز بدهیهای سنگین و فساد مالی و... نشود.
ذاکری، کارشناس بانکی در گفتوگو با «تعادل» گفت: واقعیت این است که اموال و داراییهای بسیاری روی دست بانکها باقی مانده و به عنوان وثیقه مشتریانی که اقساط خود را پرداخت نکردهاند درحال پیگیری است اما نه در شرایط رکود بخش ساختمان قابل فروش هستند و نه مشتری مورد انتظار برای آنها وجود دارد در نتیجه از مجموع وثیقههای موجود، کمتر از 5 درصد آنها قابل فروش و دارای مشتری و با قیمت مناسب و مرغوب هستند و بقیه در شرایط کنونی امکان تبدیل به پول نقد را ندارند تا معادل مبلغ تعهدات مشتری به بانک پول واریز شود.
وی افزود: در نتیجه بسیاری از بانکها به این نتیجه رسیدهاند که این اموال و داراییها بهتر است در اختیار خود مشتریان و بدهکاران باشد تا شاید بخشی از بدهیها به بانک پرداخت شود یا با کار و اشتغال، وضعیت بهتری در اقتصاد ایجاد شده و به تدریج امکان پرداخت تعهدات بانکها نیز فراهم شود.
وی ادامه داد: از سوی دیگر، نگهداری این وثایق و اموال مازاد و داراییها هزینهبر است و به این سادگی قابل تبدیل به نقدینگی نیست. لذا براساس دلایل متعدد ازجمله رکود بخش مسکن و ساختمان، نبود مشتری، عدم تبدیل به نقدینگی و پرداخت بدهی مشتری به بانک و... بانکها به دنبال روشهای جایگزین، استفاده از اوراق بهادار و استفاده از روشهایی غیر از دارایی غیرمنقول هستند تا شاید کارایی بهتری را بتوان از آنها انتظار داشت.
وی گفت: هر چند که وثایق مالی و اوراق بهادار و چک و سفته و سهام و... نیز مشکلات خود را دارد و نمیتوان انتظار داشت که فورا قابل تبدیل به پول نقد شود و بدهی بانک را پرداخت کند و وجه حقوقی و کیفری چک و سفته و اوراق بهادار نیز نیازمند گذر زمان و پیگیری پرونده در محاکم دادگستری و... است اما در عین حال نمیتوان بر روش تجربه شده استفاده از وثیقه ملک، مسکن، ساختمان و زمین یا اصطلاحا غیرمنقول تاکید کرد و باید از روشهای دیگر نیز استفاده شود.
وی با اشاره به بلامانع بودن استفاده از وثیقه سفته در تعهدات ارزی گفت: به نظر میرسد که این روش در تعهدات ارزی میتواند تجربه خوبی برای سیستم بانکی باشد و فعلا در تعهدات ارزی از آن استفاده خواهد شد و در صورتی که مشکلات احتمالی آن برطرف شود، میتواند در تعهدات ریالی و بین بانکی داخلی نیز استفاده شود. هر چند که در هر شرایطی چه وثیقه سفته باشد یا غیرمنقول یا اوراق بهادار و سهام و... باید همواره اعتبارسنجی مشتری، تعهدات او، توجیه اقتصادی طرحها و فعالیت اقتصادی مشتری و... به عنوان زمینه تامین منابع مالی مورد توجه باشد. وی تاکید کرد: اگر قویترین و نقد شوندهترین وثایق جهان نیز برای پرداخت تعهدات مالی و بانکی استفاده شود در صورتی که فعالیت مشتری نامطلوب باشد یا وضعیت رکودی حاکم باشد و کنترلها و نظارتهای لازم بر شبکه مالی و بانکی اعمال نشود در نهایت وثایق نمیتواند به سرعت مبلغ تعهدات مشتری را به بانک برگرداند و حداقل چند سال طول میکشد تا این وثایق بتواند آزاد شود و در اختیار بانک باشد و امکان نقد شوندگی پیدا کند.
وی افزود: بر این اساس، کارشناسان در چنین شرایطی توصیه میکنند که متناسب با فعالیت مشتری و پیشرفت طرحها باید تزریق منابع انجام شود، توجیه اقتصادی طرحها در این شرایط به خوبی بررسی شود، اعتبارسنجی مشتری و حسابها و گردش مالی و وثایق و تضمینهای لازم مورد توجه باشد و از همه مهمتر در مسیر فعالیت مشتریان بانکی و گشایش اعتبارات ارزی و ریالی و تنزیل و نکول آنها باید نظارت دایمی انجام شود تا منجر به پروندههای فساد مالی و تخلفات بانکی مانند آنچه در دو دهه اخیر شاهد بودهایم، نشود. ذاکری تاکید کرد: اما در هر حال بانکها باید فعالیت کنند باید سپرده بگیرند و تسهیلات بدهند و وثایق لازم را دریافت کنند و نمیتوان به خاطر ریسک بالای وثایق مالی و رشد مطالبات معوق، کار و فعالیت و کسب وکار مردم و بانکها را کاهش داد لذا حتی با وجود سوءاستفادههایی که قبلا از سفته در قراردادها، معاملات ارزی و ریالی و تعهدات بانکی شاهد بودهایم باید از ابزارهای بانکی و مالی مانند سفته استفاده شود زیرا سفته به خاطر تعریف و مسائل حقوقی و کیفری آن و تعریف قرارداد و موضوع تعهدات و... قابلیت پیگیری بیشتری نسبت به چک یا وثیقه ملکی و زمین و داراییهای غیرمنقول دارد.
وی گفت: اگرچه عدهیی در گذشته با استفاده از سفته، اعتبارات یک بانک را در یک بانک دیگر تنزیل کردند و با سوءاستفاده از سفته تسهیلات زیادی بابت واردات کالا یا طرحهای اقتصادی دریافت کردند و منجر به انباشت تعهدات و تخلفات متعدد شده بود و فسادهای مالی بزرگ را دامن زد اما امروز با تجربه قبلی میتوان روشهای نظارتی را تقویت کرد. باید در یک فرصت معقول و منطقی، عملکرد مشتری بررسی شود. وی افزود: در تعهدات ارزی، استفاده از سفته میتواند مفید باشد به شرط آنکه سایر تعهدات و الزامات و نظارتها، صرفه و صلاح بانک، توجیه اقتصادی موضوع قرارداد و... مورد توجه باشد تا بتوان در شرایط کنونی اقتصاد از این ابزار در حمایت از تولید و تجارت و ایجاد رونق استفاده کرده و به بانکها نیز در پیگیری حقوقی مطالبات خود کمک کند.
این کارشناس بانکی تصریح کرد: وثیقهگذاری از طریق سفته به وکلا، مشتریان بانکها و فعالان اقتصادی میتواند در پیگیری حقوقی موضوع در محاکم دادگستری و بانکی و دولتی بهتر از شرایط وثیقهگذاری ملکی کمک کند. ضمن اینکه اموال مشتری بانک مانند ساختمان و زمین و داراییهای غیرمنقول از دسترس مشتری خارج نمیشود و به دارایی مازاد و بلااستفاده برای بانک تبدیل نمیشود و هزینه نگهداری وثایق نیز روی دست بانکها و اقتصاد سنگینی نخواهد کرد. سفته، اوراق بهادار و تعهدآور حقوقی است که متناسب با شرایط قرارداد میتواند تعهد حقوقی یا پیگرد کیفری به همراه داشته باشد و برای دریافت مطالبات بانکها نیز مفیدتر خواهد بود اما در عین حال بدون نظارت و دقت و تمهیدات لازم نباید حاکم بر تعهدات و مطالبات و قراردادهای بین بانک و مشتری باشد.