25درصد شاغلان به‌دلیل موقتی‌بودن بیکار شدند

نتایج مطالعات بازار کار طی 5سال گذشته نشان می‌دهد که از حدود ۳میلیون و ۲۰۰هزار نفر بیکار در پایان سال ۹۵، حدود یک‌میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در گذشته شاغل بودند اما بنا به دلایلی بیکار شدند؛ دلایلی که عامل عمده آن را باید در قراردادهای موقت جست‌وجو کرد.

نتایج آمارگیری نیروی کار کشور در سال ۹۵ نشان می‌دهد که از حدود ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بیکار در سال گذشته، حدود یک‌میلیون و ۷۰۰هزار بیکار، در گذشته شاغل بوده‌اند که ۵۳درصد از کل جمعیت بیکار را شامل می‌شوند.

نتایج این مطالعات نشان می‌دهد از 1.7میلیون بیکاری که در گذشته شاغل بودند، گروه مردان نزدیک به 1.5میلیون نفر از این افراد را تشکیل داده‌اند.

اما بر اساس مطالعات 5سال گذشته از بازار کار، از بین عواملی که موجب ترک شغل شاغلان شده، چهار عامل نسبت به سایر عوامل در ترک شغل شاغلان و افزایش بیکاری این گروه نقش و تاثیر بیشتری داشته است.

بنا بر این گزارش، نخستین عامل ترک شغل، «موقتی بودن کار» است که ۴۴۵هزار و ۵۳۴ نفر از بیکاران را تشکیل می‌دهد؛ موقتی بودن کار با سهم 25.6درصدی از مهم‌ترین عوامل ترک شغل در بین جمعیت بیکار در دو گروه مردان و زنان بوده است.  علاوه بر این «پایین بودن درآمد» دومین عامل ترک شغل است؛ به‌طوری که ۲۵۷هزار و ۹۱۹نفر معادل 14.8درصد از این جمعیت به دلیل نارضایتی از میزان درآمد از کار خود انصراف داده‌اند. «اخراج یا تعدیل نیرو» نیز با جمعیت ۲۳۵هزار و ۸۶۶نفری معادل 13.6درصد از بیکاران و «به پایان رسیدن دوره خدمت وظیفه» با جمعیت ۲۳۱هزار و ۲۶۰ نفر معادل 13.3درصد از دیگر عوامل مهم ترک شغل تلقی می‌شوند.

نتیجه این مطالعات مرکز آمار ایران نشان می‌دهد ۱۲۴هزار و ۶۸۵ نفر به دلیل «تعطیلی دایمی محل کار» شغل خود را از دست داده و بیکار شده‌اند و تعداد ۱۱۵ هزار و ۸۳۸ نفر نیز به دلیل «فصلی بودن کار» به جمعیت بیکاران پیوستند.  همچنین ۳۷هزار و ۶۸۹نفر به دلیل مسائل خانوادگی و ۲۹ هزار و ۸۸۴ نفر به دلیل بیماری شغل خود را ترک کرده‌اند؛ در عین حال ۹هزار و ۲۰۶نفر به دلیل رسیدن به سن بازنشستگی، ۶هزار و ۸۰۲ نفر به علت تمایل به جابه‌جایی محل کار خود، ۶ هزار و ۴۳۰ نفر به دلیل مهاجرت، ۵ هزار و ۴۵۶ نفر به علت تحصیل یا آموزش و هزار و ۶۰۱ نفر نیز به دلیل کهولت سن مجبور به ترک شغل خود شده‌اند. علاوه بر این حدود ۲۳۰هزار و ۵۷۰ نفر از جمعیت شاغل کشور نیز به دلیل سایر موارد از کار خود انصراف داده‌اند.

نکته قابل توجه این است که در سال ۹۴ نیز دقیقا ۴ عامل اصلی ترک شغل در سال ۹۵ به عنوان عوامل اصلی موثر در ترک شغل بوده؛ با این تفاوت که دو عامل «پایین بودن درآمد» و «به پایان رسیدن خدمت وظیفه» از نظر اولویت با یکدیگر جابه‌جا شده‌اند.