فرصت 3 ساله ایران برای تصویب توافقنامه
توافقنامه پاریس بعد از تصویب توسط هیات وزیران در اختیار مجلس شورای اسلامی قرار گرفت و بعد از بررسی و تصویب در مجلس به شورای نگهبان برای تایید نهایی ارسال شد. در حاضر شورای نگهبان در حال بررسی آن است. در صورت تایید شورای نگهبان، از طریق تسلیم مستندات نهایی توسط وزارت امور خارجه به دبیرخانه کنوانسیون تغییر آب و هوا عملا پیوستن جمهوری اسلامی ایران به توافقنامه پاریس اعلام می‌شود.
مدیر طرح ملی تغییرات آب و هوا در سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به ضرورت برنامه‌ریزی داخلی برای اجرای تعهدات ایران در زمینه کاهش ۴ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای، تعلل ایران برای الحاق به توافقنامه تغییرات اقلیمی پاریس را مثبت ارزیابی کرد.
محسن ناصری در پاسخ به پرسشی در مورد فرصت ایران برای تصویب توافقنامه پاریس اظهار کرد: تا سال ۲۰۲۰ باید توافقنامه پاریس را در مجامع ملی خود به تصویب برسانیم البته در شرایط فعلی تنها ایران نیست که این وضعیت را دارد زیرا کشورهای دیگر مثل جمهوری فدرال روسیه نیز فعلا تصویب توافقنامه پاریس را در مجلس دوما نگه داشته است. او در مورد هدف روسیه برای عدم تصویب توافقنامه پاریس در مجامع داخلی این کشور گفت: روسیه قصد دارد فرآیند جهانی را بیشتر پایش کند. به نظر می‌آید ما هم به چنین فرآیندی نیاز داریم و در حال حاضر نیز همین فرآیند را دنبال می‌کنیم که شاید خیلی هم بد نباشد.
سهم ایران در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای
مدیر طرح ملی تغییرات آب و هوا در سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه گفت: کشور ما مطابق برنامه مشارکت ملی موسوم به INDC تعهداتی برعهده دارد و بر اساس آن باید در سال ۲۰۲۰ سیستم پایش ملی را در کشور مستقر کند همچنین جمهوری اسلامی ایران مکلف است برای کاهش ۴ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌یی برنامه‌ریزی‌های خود را عملیاتی کند تا این برنامه‌ریزی‌ها طی ۱۰ سال به اثربخشی برسد و تا سال ۲۰۳۰ سهم ایران در انتشار گازهای گلخانه‌یی کاهش یابد. ناصری با اشاره به نقش سازمان حفاظت محیط زیست در اجرای تعهدات ایران در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌یی به ایسنا گفت: برای برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته نیاز به سیاست‌گذاری‌هایی است که امیدواریم مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست نیز به عنوان متولی ملی این موضوع توجه کافی به آن داشته باشند.
مخالفان توافقنامه پاریس ادله قوی ندارند
مدیر طرح ملی تغییرات آب و هوا در سازمان حفاظت محیط زیست در پایان در مورد اختلاف نظر کارشناسان داخلی در زمینه الحاق یا عدم الحاق به توافقنامه پاریس گفت: طی چند ماه گذشته، بارها مناقشه‌هایی در مورد این موضوع مطرح شده و سازمان حفاظت محیط زیست در تمام این دوره پاسخگوی ابهامات بوده است حتی در یکی دو مورد من مسوولیت پاسخگویی را برعهده داشتم.
در میان استدلال‌های مطرح شده برای عدم الحاق ایران به توافقنامه، تاکنون ادله قوی ندیده‌ام و به عنوان کسی که در جریان این توافقنامه بوده است، اعلام می‌کنم اگر نیاز باشد همچنان حاضرم با هر کسی که لازم است در این زمینه بحث و گفت‌وگو داشته باشم. کاوه مدنی- معاون آموزش و پژوهش سازمان حفاظت محیط زیست- که چندی پیش به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران در بیست و سومین کنفرانس سالانه اعضای کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد در بن آلمان (COP23)، شرکت کرده بود پیشنهاد داده بود موضوع کمبود آب به عنوان عامل مهم تهدید امنیت غذایی و مشکلات اقتصادی-اجتماعی که به دلیل تغییر اقلیم وخیم‌تر شده است، در دستور کار اجلاس سال آینده قرار گیرد.
دولت امریکا در دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما به معاهده زیست محیطی پاریس برای کنترل و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌یی ملحق شد اما با آغاز رقابت‌های ریاست‌جمهوری در این کشور، دونالد ترامپ - نامزد جمهوری‌خواهان- با دروغ خواندن موضوع گرمایش جهانی و تغییر اقلیم، حذف این معاهده را جزو شعارهای انتخاباتی خود قرار داد و پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری مجددا مخالفت خود را با توافقنامه پاریس اعلام کرد و سرانجام بعد از گذشت سه ماه از حضورش در کاخ سفید رای به خروج دولت امریکا از توافقنامه پاریس داد.
برخی معتقدند با خروج امریکا از توافقنامه تغییرات اقلیم پاریس، بقای این معاهده در هاله ابهام قرار می‌گیرد اما از سوی دیگر معتقدند توافقنامه صرفنظر از بود یا نبود امریکا به کار خود ادامه خواهد داد. طبق مفاد توافقنامه امریکا تا ۴ سال آینده ملزم به اجرای تعهدات خود در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌یی است.
