اخبار

۱۳۹۶/۱۰/۲۴ - ۰۱:۱۰:۰۴
کد خبر: ۱۱۴۸۸۰

 آمار ناچیز فرار پسران نسبت به دختران

سختگیری‌های متعصبانه، ازدواج اجباری، جلوگیری از ادامه تحصیل و... اتفاقاتی است که دختران را بیشتر از پسران قربانی خشونت‌های خانوادگی می‌کند و به همین دلیل آمار فرار پسران از خانه، در مقابل فرار دختران ناچیز است. رییس اورژانس اجتماعی با تاکید براینکه فقط ۶۴۴ دختر فراری در ۶ ماهه اول سال داشتیم، گفت: آمار درست دختران فراری که در بهزیستی پذیرش شده‌اند، آمار مداخله در بحران‌ها است و وقتی می‌گوییم، تعدادی دختر به خودروهای خدمات سیار مراجعه می‌کنند، به معنای فراری بودن آنها نیست. حسین اسدبیگی در واکنش به آمار منتشر شده در رابطه با دختران فراری که تعداد آنها در ۶ ماهه اول سال، ۳ هزار نفر اعلام شده بود، اظهار کرد: این آمار‌ها در سه بخش عنوان می‌شود، وقتی می‌گوییم تعداد ۱۳۰۰ نفر با ۱۲۳ تماس گرفته‌اند، باید تاکید کنم که این افراد فقط تماس گرفته‌اند، اما مساله اصلی آمار افرادی است که پذیرش شده‌اند؛ یعنی بهتر بود، رسانه‌ها آمار دقیق را بر مبنای پذیرش در مرکز مداخله عنوان می‌کردند که تعداد آنها ۶۴۴ مورد بوده است. او افزود: آمار دختران فراری که در بهزیستی پذیرش شده‌اند، آمار مداخله در بحران‌ها است، اما وقتی می‌گوییم این تعداد به خودروهای خدمات سیار مراجعه می‌کنند؛ ممکن است فراری نباشند! ممکن است خانواده و آشنایان به این ماشین‌ها مراجعه کنند یا افرادی باشند که بخواهند آمار و اطلاعاتی را ارائه کنند، حتی کسانی که تلفنی تماس می‌گیرند، ممکن است بخواهند اطلاعاتی کسب کنند یا به عنوان اطرافیان فرد فراری چندین بار تماس گرفته باشند و این آمار‌ها را افزایش می‌دهد، در حالی که دختران فراری کسانی هستند که در مداخله در بحران پذیرش شده‌اند.

اسدبیگی به ایلنا گفت: مداخله در بحران یک قسمت نگهداری شبانه‌روزی دارد؛ فرد یا خانواده مراجعه می‌کنند و افراد فراری بصورت مستقیم پذیرش می‌شوند، اما ممکن است افرادی با تیم‌های سیار صحبت کرده باشند در حالی که پذیرش صورت نگرفته باشد. او در رابطه با آمار پسران فراری بیان داشت: ۱۰۰ پسر در ۶ ماهه نخست سال ۹۶ از خانه فرار کرده‌اند که نسبت به تعداد دختران ناچیز است. اسدبیگی در پایان گفت: در ۶ ماهه اول سال در مرکز مداخله در بحران ۶۴۴ مورد پذیرش داشتیم که با خط ۱۲۳؛ یک هزار و۷۲۷ مورد، از طریق خدمات سیار؛ ۵۱۵ مورد و در ‌‌نهایت از طریق مرکز مداخله در بحران نیز ۱۴۴ مورد پذیرش شده‌اند.

 بزهکاری‌ پیامد کانکس‌نشینی محرومان

عضو کمیسیون اجتماعی در مجلس کانکس‌‍نشینی را معضلی جدید درجهت توسعه آسیب‌های اجتماعی و فضای آن را نقطه‌یی امن برای انجام بزهکاری‌های متعدد به دور از چشم مسوولان دانست. علی کرد در مورد اظهارنظر برخی که کانکس‌نشینی را مقدمه‌یی بر توسعه حاشیه‌نشینی می‌دانند، به خانه ملت گفت: کانکس‌نشینی بدون وجود ضوابط و دریافت مجوز از دستگاه‌های مرتبط همچون شهرداری، نیروی انتظامی و استانداری یک معضل بزرگ محسوب می‌شود، چراکه امکان شناسایی این افراد و نظارت بر عملکرد آنها وجود ندارد. او ادامه داد: اگر دولت شرایطی را برای شناسایی و اجباری کردن دریافت مجوز برای کانکس‌نشینان فراهم کند، مشکلی ایجاد نخواهد شد، در غیر این صورت مسوولان دستگاه‌های برقرارکننده نظم و امنیت در کشور همچون وزارت کشور و نیروی انتظامی باید از توسعه آن در سطح شهر جلوگیری کنند، چراکه این روش جدید سکونت قطعا معضلات جدی اجتماعی را رقم خواهد زد.

 او در بیان معضلاتی که کانکس‌نشینی می‌تواند به همراه داشته باشد، تصریح کرد: آسیب‌های اجتماعی همچون اعتیاد و تشکیل خانه‌های تیمی قطعا فضای این کانکس‌ها را به نقاطی امن برای انجام بزه‌کاری‌های متعدد و هر اقدام خلاف قانونی تبدیل خواهد کرد. این نماینده مردم در مجلس دهم، از نبود بهداشت کافی به عنوان دیگر معضل کانکس‌نشینی یاد کرد و افزود: محدودیت‌های دسترسی به آب شهری یکی دیگر معضلاتی بوده که جزءلاینفک زندگی کانکس‌نشینان است که این خود می‌تواند عاملی در جهت شیوع انواع بیماری‌ها باشد. عضو کمیسیون اجتماعی در مجلس شورای اسلامی، یادآورشد: هم‌اکنون مسوولان باید برای ممانعت از توسعه کانکس‌نشینی تدابیری بیندیشند، چراکه نبود نظارت کافی بر این بخش می‌تواند مشکلات امنیتی متعددی را به ویژه در حاشیه شهرها ایجاد کند.

 کاهش ۸ متری عمق تالاب انزلی در 10 سال گذشته

عضو کمیسیون کشاورزی مجلس از رییس سازمان برنامه و بودجه درخواست کرد در برنامه‌ریزی‌ها و تخصیص بودجه منابع بیشتری را به محیط زیست اختصاص دهد زیرا طی سال‌های اخیر در حق محیط زیست کم لطفی شده است. احمدعلی کیخا وضعیت تالاب‌های کشور را بحرانی خواند و نسبت به مهاجرت‌های دسته جمعی ناشی از این معضل هشدار داد و به خانه ملت گفت: نمونه این مهاجرت‌ها در پی خشکی هامون و هیرمند در سال 78 به بعد رخ داد که متاسفانه بیش از 40 هزار نفر که در حوزه تالاب هامون زندگی می‌کردند و اقتصاد غالب آنها دامداری و صیادی بود با خشکی تالاب حیات، زندگی و مشاغل این افراد دچار تهدید شد و به علت بی‌توجهی دولت‌ها به رفع مشکلات بنابراین بخشی از این جمعیت به مهاجرت‌های گسترده روی آوردند که پیامدهای اجتماعی زیادی را برای خانواده‌ها به همراه داشت. او با تاکید بر اینکه حفظ و احیای تالاب‌ها حفظ و ماندگاری زندگی انسان‌ها را در پی دارد، تصریح کرد: سلامت تالاب سلامت اکوسیستم حوزه را به دنبال دارد در واقع تخریب و خشکی برخی تالاب‌ها به دلیل رخداد نقصان و ایراداتی در حوزه بالادست بوده است به عنوان مثال متوسط عمق تالاب انزلی در طول دهه گذشته از 9 متر به یک متر رسیده و علت این خشکی سرازیر شدن بخش قابل توجهی از میکروبات از بالادست به سمت این تالاب بوده است. این نماینده مجلس دهم، افزود: متاسفانه با توسعه سکونتگاه‌های اجتماعی، رها شدن فاضلاب‌ها به رودخانه‌ها، تصرف حریم رودخانه‌ها، برداشت شن و ماسه از بستر رودخانه‌ها و انجام ده‌ها اقدام غلط وضعیت تالاب‌ها بحرانی شده است.