فرزانه کرم‌پور نویسنده، به محدودیت‌های زنان نویسنده اشاره می‌کند و می‌گوید: در رمان «این خانه پلاک ندارد» قاتل دستش را دور گلوی زن انداخته بود و می‌خواست او را خفه کند. ممیز ارشاد می‌گفت قاتل چون مرد است نمی‌تواند دستش را دور گلوی زن بیندازد تا او را خفه کند، یعنی من نویسنده اگر می‌خواهم زنی را در داستان خفه کنم، مجبورم تک‌تیرانداز استخدام کنم. او به ایلنا گفته است: من زنان نویسنده‌یی می‌شناسم که وقتی می‌خواهند داستانی را بنویسند باید حواس‌شان به مادرشوهر و خواهرشوهر و قوم قبیله شوهرشان باشد که به کسی برنخورد، از آن طرف حواس‌شان به مادر و خواهر خودشان هم هست که یک وقت آنها فکر نکنند مادری که در داستان ساخته شده؛ مادر خود نویسنده است. زنان نویسنده و کلا نویسندگان یک خودسانسوری دیگر هم دارند که باید حواس‌شان به ارشاد و ممیزی هم باشند. یعنی یک داستان باید از هفت‌خوان رستم بگذرد که هم از نظر ارشاد موردی نداشته باشد و هم بعدا مشکلات خانوادگی برای زن نویسنده به وجود نیاورد.
