«دختر بودم، پسر شدم» به قشر کارگر می‌پردازد
کارگردان«دختر بودم، پسر شدم» این نمایش را اثری دانست که به دغدغه‌ها و مصایب قشر کارگر و زحمتکش جامعه می‌پردازد.
گلرخ میلانی، کارگردان نمایش «دختر بودم، پسر شدم» که در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه است در این باره گفت: این اثر نمایش نوشته فرهاد نقدعلی است که از اول بهمن ماه در سالن گوشه فرهنگسرای نیاوران به صحنه رفته و تا امروز نیز استقبال از نمایش رضایت‌بخش بوده اما چون فرهنگسرای نیاوران از مرکز شهر دور است، دانشجویان و برخی از اهالی تئاتر به سختی می‌توانند به این محل بیایند. با این حال خوشبختانه بازخوردهای خوبی دریافت کرده‌ایم و مخاطبان بعد از اجرای این نمایش ۷۵دقیقه‌یی در سالن می‌مانند و با ما بحث و تبادل نظر می‌کنند. او درباره داستان نمایش عنوان کرد: «دختر بودم، پسر شدم» داستان مادر و دختری است که در یک زمان زایمان می‌کنند. یکی از نوزادان دختر و دیگری پسر می‌شود اما به علت تعصباتی که در زمان‌های قدیم نسبت به دختردار شدن وجود داشته است جای این دو نوزاد با هم عوض می‌شود به شکلی که پسر را به دختر و دختر را به مادر می‌دهند حالا بعد از سال‌ها این قضیه برملا شده و تضادها و چالش‌هایی پیش می‌آید.
میلانی درباره دلایل انتخاب این متن برای اجرا توضیح داد: زمانی که این نمایشنامه را خواندم به نظرم بسیار جذاب آمد چون اوج و فرودهای داستان می‌تواند در جذب مخاطب موفق باشد و تماشاگران با اثری روان روبه‌رو هستند که خسته‌کننده و یکنواخت نیست و در عین حال به زندگی قشر کارگر و فقیر جامعه نیز اشاره دارد.
این کارگردان یادآور شد: در این نمایش به زندگی مردم زحمتکش و مصایب و مشکلاتی که با آن دست به گریبان هستند نیز پرداخته می‌شود و نمایشنامه به این نکته نیز تاکید دارد که دخترها می‌توانند افرادی بسیار توانا باشند و در سطوح بالای جامعه خودشان را نشان دهند.
او متذکر شد: طراحی صحنه و فضاسازی نمایش برخلاف متن و بازی‌ها رئالیستی نیست و بیشتر از صحنه‌پردازی، برخورد ۲بازیگر با یکدیگر و جابه‌جایی آنها در نقش‌ها و بازی در بازی که ارائه می‌کنند، اهمیت دارد.
