آزمون مدارس خاص «آزمون هوش» نبود
رییس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور با اشاره به اینکه آزمون ورودی مدارس خاص، آزمون هوش نبود بلکه آزمون پیشرفت تحصیلی بود گفت: به کسی تیزهوش میگوییم که حداقل 30 نمره هوشی بالاتر از افراد عادی داشته باشد و بتواند این هوش بالا را در قالب توانمندیهای هنری، فنی، کلامی، اجتماعی و... بروز دهد.
مجید قدمی با اشاره به مصوبه حذف آزمون از دوره ابتدایی اظهار کرد: حذف آزمونها از دوره ابتدایی باید گام جدی در جهت تحول در آموزش ابتدایی تلقی شود. در واقع وقتی سخن از سند تحول بنیادین به میان میآید باید برای تحقق آن تصمیمات مهمی اتخاذ کرد. او افزود: اغلب کشورهای دنیا به این سمت رفتهاند و آزمون در مدراس ابتداییشان کمتر برگزار میشود تا در فضایی به دور از استرس دانشآموزان خود را در ابعاد مختلف رشد دهند.
رییس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور با بیان اینکه وقتی آزمونی در انتهای دوره ابتدایی برقرار است، در مدارس بیشتر کار آموزش دنبال میشود اظهار کرد: در واقع تربیت علمی در سطح خفیف صورت میگیرد ولی اگر به سمت آموزش کیفی و آموزش مهارتهای زندگی در فضایی بانشاط برویم باعث میشود شخصیت رشد همهجانبه یابد که بهترین زمان برای این کار، دوره ابتدایی است. قدمی ادامه داد: نکته جالب توجه اینکه آزمون ورودی مدارس خاص، آزمون هوش نبود بلکه آزمون پیشرفت تحصیلی بود. به عنوان یک متخصص باید عرض کنم تستی که برگزار و 200 هزار نفر در آن شرکت میکردند و در نهایت 15 هزار نفر پذیرفته میشدند تست پیشرفت تحصیلی بود. ما به کسی تیزهوش میگوییم که حداقل 30 نمره هوشی بالاتر از افراد عادی باشد و بتواند این هوش بالا را در قالب توانمندیهای هنری، فنی، کلامی، اجتماعی و... از خود بروز دهد.
او با بیان اینکه قبلا تیزهوش واقعی شناسایی نمیشد و در آن آزمون هر شخصی بیشتر درس خوانده و یاد گرفته بود تست بزند قبول میشد و این آزمون به لحاظ علمی قابل دفاع نبود عنوان کرد: عمدتا آزمون انتخابگری تیزهوشان در 30 کشور اول پیشرفته به لحاظ آموزشی و پرورشی در دنیا از پایه دهم به بعد انجام میشود. آنها پس از پایان دوره ابتدایی از طریق بررسی فعالیتهای علمی دانشآموز در مدرسه، پژوهشها و فعالیتهای علمی که انجام و حضور در المپیادها، افراد خاص را شناسایی میکنند و فقط پیشرفت تحصیلی ملاک نیست. معاون وزیر آموزش و پرورش افزود: در این کشورها پس از غربالگری هم جداسازی نمیکنند و یک تا دو روز از هفته را در فضای علمی چون آزمایشگاهها و باشگاههای نخبگان بسر میبرند. نگاه غالب این است که جداسازی خطاست زیرا باید همین بچهها را تربیت کرد تا در این جامعه زندگی کرده و آن را مدیریت کنند.