اصلانی: من نگران هنرمندان زنده هستم
محمدرضا اصلانی گفت:«هنرمندان ثروتی هستند ولی حقوقی دارند که باید از آن برخوردار باشند و این حقوق باید رعایت شود. الان کدام حقوق رعایت میشود؟ چند نفر الان در کم کاری هستند و چگونه زندگی میکنند آیا در خطر مرگ هستند یا نیستند. ما هر سال میتوانیم برای ماندگان خودمان عزا برگزار کنیم. من نگران این هنرمندان هستم که زندهاند و باید کاری کرد.»
این کارگردان سینما و مستندساز که در مراسم یادبود هنرمندان درگذشته ۱۳۹۶ با عنوان «آیین چراغ خاموشی نیست» سخن میگفت، افزود: من معتقدم که روح جاودانه است و روح این هنرمندان زنده است و به این دنیا بازمیگردند و در واقع آثارشان همان جسم آنهاست و فقط روحشان است که با ما نیست. آنها با جسمشان و چیزی که تجسم کردند در میان ما هستند. او ادامه داد: اکنون با آنان که هستند، چگونه برخورد میکنید؟! اینهایی که همه از دوستان ما بودند. روزی به یکی از دولتمردان که به حمایت از هنرمندان سخن میگفت، گفتم که هنرمندان به حمایت نیازی ندارند بلکه آنها هستند که به نظام حمایت میکنند. هنرمندان ثروتی هستند ولی حقوقی دارند که باید از آن برخوردار باشند و این حقوق باید رعایت شود. الان کدام حقوق رعایت میشود؟ چند نفر الان در کم کاری هستند و چگونه زندگی میکنند آیا در خطر مرگ هستند یا نیستند. ما هر سال میتوانیم برای ماندگان خودمان عزا برگزار کنیم. من نگران این هنرمندان هستم که زندهاند و باید کاری کرد. نه حمایت بلکه شناسایی حقوق هنرمندان کجاست جامعه ما بدون هنرمندان بیپناه خواهد شد. این امپراتوری را از فرمانروایانشان خالی نکنیم که هنرمندان فروانروایان این امپراتوری هستند.
مراسم یادبود هنرمندان درگذشته با حضور هنرمندان و خانواده هنرمندانی که در عرصههای مختلف هنری در سال ۹۶ درگذشتند از سوی خانه هنرمندان ایران و با همکاری شهرداری تهران شامگاه شنبه ۱۹ اسفند ماه در تالار ایوان شمس برگزار شد.
این مراسم با اجرای محمد سلوکی برگزار شد و در ابتدا مجید رجبیمعمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران با حضور در جایگاه بیان کرد: امسال ششمین دوره است که این آیین را برگزار میکنیم تا حداقل ادای دینی داشته باشیم به این هنرمندانی که از بین ما رفتهاند. همه ما این تعبیری که میگویند تا مجلس بعدی چه کسی زنده است یا مرده را زیاد شنیدهایم. خیلی از هنرمندان ما در شهرستانها زندگی میکردند و بسیاری از هنرمندان را توده مردم اسمشان را نشنیدهاند و پشت پرده بودهاند؛ از موسیقیدانان و ادیبان گرفته تا مترجمان و محققانمان را نمیشناسیم. این کم اطلاعی از ما است که آنها را نمیشناسیم و به خاطر قدر و بهای آنها نیست. او ادامه داد: سال گذشته بعضی از هنرمندان بعد از آنکه ما برنامه خودمان را جمعبندی کردیم از بین ما رفتند. مانند علی معلم عزیز که بعد از مراسم ما از دنیا رفت و همه فعالان هنری او را میشناسند و امروز هم لوون هفتوان را از دست دادیم همچنین استاد شهنواز. امسال ۱۱۰هنرمند در رشتههای مختلف هنری از بین ما رفتند و ما این آیین را برای آنها برگزار کردیم و سازمانهای مختلفی در این امر ما را همراهی کردند و با وجود اینکه قرار بود شهردار تهران هم حضور داشته باشند، دقایقی قبل اطلاع دادند نمیتوانند بیایند.