«مرثیه‌ای برای یک دختر» شبیه رویا
دیانا فتحی که در ۲ نمایش «مرثیه‌یی برای یک دختر» و «دیابولیک: رومئو و ژولیت» به ایفای نقش می‌پردازد، فضای متفاوت این دو اثر را برای خود به عنوان بازیگر جذاب می‌داند. دیانا فتحی کارگردان و بازیگر جوان تئاتر که این روزها در نمایش «مرثیه‌یی برای یک دختر» به کارگردانی مازیار شهزاد دولتشاهی در سالن شماره ۲ تماشاخانه پالیز به ایفای نقش می‌پردازد، درباره این تجربه بازیگری گفت: تجربه‌های متفاوت داشتن را دوست دارم. «مرثیه‌یی برای یک دختر» هم تجربه خیلی متفاوتی برای من است، اصولا دوست دارم که تجربه‌های متفاوت داشته باشم، زیرا معتقدم که باید با تجربه‌های مختلف سلیقه مخاطب تغییر کند و تئاتر وظیفه‌یی جز این ندارد. او که در این نمایش ایفاگر نقش «پائولینا» است، درباره این تجربه خود توضیح داد: در خوانده اولیه متن قرار بود ۲ بازیگر زن در «مرثیه‌یی برای یک دختر» حضور داشته باشند و قرار بود من کاراکتری را بازی کنم که الان روزبه حصاری بازی می‌کند. بعد از چند بار خواندن تصمیم گرفتیم که یک بازیگر زن و مرد در نمایش حضور داشته باشند. واقعیت این است هر شبی که با نمایش «مرثیه‌یی برای یک دختر» روی صحنه می‌روم، برایم تجربه جدیدی است و نمی‌توانم بگویم که تمام زوایای نقش را می‌شناسم. فتحی درباره فضای سوررئال موجود در «مرثیه‌یی برای یک دختر» و ارتباط مخاطب با این فضا اظهار کرد: این فضا شبیه رویا و خواب است و برای من خواب و رویا بسیار جذاب است. من خیلی فضای بین تماشاگر و اجرا را در تئاتر دوست دارم و یکی از دغدغه‌های خودم به عنوان فردی فعال در تئاتر است. اصولا در سیستم تئاتری حال حاضرمان به فضای بین تماشاگر و اجرا فکر نمی‌شود. گروه اجرایی متن را بارها خوانده و به آن واقفند ولی تماشاگر یک بار با متن مواجه می‌شود، گروه‌ها به این موضوع فکر نمی‌کنند که تماشاگر قرار است چقدر از متن و نمایش را درک کند.
او ادامه داد: با بازخوردهایی که مخاطبان «مرثیه‌یی برای یک دختر» داشتند، بیشترین فضایی که با آن ارتباط برقرار شده همین فضای خواب و رویا بوده است. این هنرمند جوان تئاتر که خود نیز به عنوان کارگردان آثاری را به صحنه برده است، با بیان اینکه بازیگری را خیلی بیشتر از کارگردانی دوست دارد، افزود: کارگردانی برایم رویاپردازی است به همین خاطر سراغ سالن‌های کوچک می‌روم و خیلی آزمایش‌گونه حرکت کرده‌ام. ولی وقتی بازی می‌کنم، بازیگر هستم و خود را به دست کارگردان می‌سپارم. اجازه می‌دهم نقطه‌ها را کارگردان برایم مشخص کند و حدفاصل بین نقطه‌هایی را که کارگردان مشخص کرده به عنوان بازیگر پر می‌کنم. فتحی درباره تجربه حضور خود در نمایش «دیابولیک: رومئو و ژولیت» به کارگردانی آتیلا پسیانی که این روزها در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر اجرا می‌شود، یادآور شد: من عاشق رویاپردازی هستم و کار کردن با آتیلا پسیانی همیشه رویای من بوده است. وقتی آتیلا پسیانی پیشنهاد بازی در نمایش را به من داد، بسیار هیجان‌زده شدم، زیرا کار کردن با او در بازیگری من بسیار تاثیرگذار بود. بعد از تجربه کار با آتیلا پسیانی اعتماد به نفس بازی در نقش‌های دیگر را به دست آوردم و مدیون او هستم.
