مخاطبانی که جذب چهرهها میشوند
یکی از کارگردانهای نمایش «پناه کاه» از شرایطی که این روزها در تئاتر حاکم است و استقبال نکردن مخاطبان از نمایشهایی که بازیگران چهره ندارند، انتقاد کرد.
فرید قادرپناه که به همراه رامین معصومیان نمایش «پناه کاه» را در تماشاخانه ارغنون روی صحنه دارد درباره استقبالی که از اجرای این اثر شده است به مهر گفت: در شرایطی که اکثر نمایشهای روی صحنه کیفیت پایینی دارند و اکثرا هم با حضور چهرههای شناخته شده مخاطبان را جذب میکنند دیگر علاقهیی برای تماشاگران باقی نمیماند تا کارهای باکیفیت را رصد کنند و به دیدن آنها بنشینند و همین امر باعث شده متاسفانه استقبال از نمایش ما راضیکننده نباشد.
او ادامه داد: مخاطبی که تازه تماشاگر تئاتر شده بعد از دیدن یک نمایش خوب ترغیب میشود به دیدن تئاتر دیگری بنشیند اما وقتی تجربههایش اصلا خوب نیست و شاهد نمایشهای غیرجذاب و ضعیف است دیگر از دیدن تئاتر دلزده میشود.
این کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه حضور چهرههای مطرح در نمایشها اتفاق بدی نیست، بیان کرد: مطمئنا این بازیگران هم برای رسیدن به جایگاهی که در آن هستند، زحمت کشیدهاند و همه ما در تلاش هستیم که دیده شویم و به افراد شناخته شدهیی تبدیل شویم، اما تنها ملاک جذب مخاطب نباید چهرههای شناخته شده باشند. نکته دیگر که در جذب مخاطب موثر است، تبلیغاتی است که یک تماشاخانه برای معرفی خودش میتواند انجام دهد و با جذب چند نمایش پرمخاطب باعث دیده شدن آثار دیگر هم شود. قادرپناه درباره ویژگیهای نمایش توضیح داد: تا به حال کمتر شاهد این بودیم که نویسنده ایرانی نمایشنامهیی را درباره یک موقعیت خارجی بنویسد اما من و رامین معصومیان هر چهار نمایشی را که تا به حال به صحنه بردهایم درباره کشور انگلیس بوده است و آن قدر درباره این کشور مطالعه داشتهایم که بیشتر از ایران آن را میشناسیم و دلیل اینکه متنهای خارجی مینویسیم نیز این است که فضایی که در تئاترمان به دنبالش هستیم در سوژههای ایرانی یافت نمیشود.