مقتدی‌صدر به‌دنبال تشکیل دولت تکنوکرات
گروه جهان رهبر جریان صدر عراق در دیدار با سفرای برخی کشورها حمایت کشورهای همجوار برای تشکیل دولت تکنوکرات را خواستار شده است. مقتدی صدر که فهرستش با 54کرسی بیشترین آرا را در انتخابات هفته گذشته به دست آورده خواستار حمایت کشورهای همجوار برای تشکیل یک دولت تکنوکرات در عراق شده است. به اعتقاد ناظران، ائتلاف جریان صدر و جریان الحکمه راه را به روی ائتلاف‌های جدیدی که وظیفه تشکیل دولت آتی عراق را برعهده دارند، باز کرده است. به گزارش ایسنا، دیدار اخیر عمار الحکیم و مقتدی صدر نشان داد، ائتلاف مقتدی صدر رهبر جریان صدر عراق (سائرون) و عمار الحکیم رییس جریان ملی الحکمه ماموریت گردهم آوردن قطب‌های سیاسی را در اردوگاه صدر برعهده خواهند داشت، به‌طوری که به دنبال همراه کردن نزدیکان ائتلاف نوری مالکی بوده و به آنها پست‌های مهمی در دولت جدید خواهند داد. ائتلاف صدر برای گرفتن کرسی‌های ائتلاف الفتح به رهبری هادی العامری تلاش می‌کند اما این به امتیازهای وزارتی نیاز دارد از جمله اینکه وزارت کشور همچنان سهم سازمان بدر باشد. در صورتی که ائتلاف صدر-الحکیم-العامری (حدود ۱۲۰کرسی) را به دست آورد، او هرگز نخواهد توانست بزرگ‌ترین فراکسیون پارلمانی را که به ۱۶۵کرسی نیاز دارد به دست آورد. در نتیجه باید به سمت ائتلاف النصر به رهبری حیدر العبادی نخست‌وزیر عراق گام بردارد. یک گزینه برای صدر ائتلاف با العبادی است البته به شرط تمدید دوره نخست‌وزیری او که این مساله با دیدگاه صدر درباره نامزدی علی دوای استاندار میسان و رائد فهمی دبیر حزب کمونیست عراق برای پست نخست‌وزیری همخوانی ندارد. صدر تنها دو راه بیشتر ندارد یا برآوردن خواسته العبادی در ازای تشکیل بزرگ‌ترین فراکسیون که این احتمال قوی‌تر است یا جذب فراکسیون‌های سیاسی دیگر که ۱۵ تا ۲۰ کرسی را به دست آورده‌اند، اما در این صورت مساله امتیازهای وزارتی پیچیده‌تر خواهد بود. در این راستا هشام الهاشمی تحلیلگر سیاسی عراق معتقد است، شانس العبادی در باقی ماندن در مسند نخست‌وزیر بسیار کاهش یافته است. در انتخابات پارلمانی عراق ائتلاف سائرون وابسته به جریان صدر بیشترین کرسی‌ها یعنی ۵۴کرسی از مجموع ۳۲۸کرسی را از آن خود کرد. لذا به لحاظ قانونی و قانون اساسی به شکل نظری ممکن است ائتلاف سائرون از تشکیل دولت کنار گذاشته شود، نظیر آنچه در سال ۲۰۱۰ رخ داد به‌طوری که ائتلاف پارلمانی با بیشترین تعداد کرسی‌های پارلمانی شکل گرفت و آن نخست‌وزیر را تعیین کرد.
