آغاز تحریمهای اقتصادی امریکا علیه مردم ایران
یکم خرداد 1359، امریکا و کشورهای همپیمان آن ازجمله بازار مشترک اروپا، تحریم اقتصادی ایران را آغاز کردند. بهدنبال تسخیر لانه جاسوسی بهوسیله دانشجویان پیرو خط امام، دولت امریکا با بلوکه کردن داراییهای ایران و قطع روابط سیاسی-نظامی، به تحریم اقتصادی روی آورد. این تحریم قرارداد فروش صدها میلیون دلار تجهیزات نظامی را که در زمان محمدرضا پهلوی به امضا رسیده بود، لغو و فروش تجهیزات نظامی به جمهوری اسلامی ایران را غیرقانونی نمود،
12 میلیون دلار داراییهای دولت ایران در امریکا را مصادره نمود و کلیه مبادلات تجاری بین ایران و امریکا را ممنوع کرد. همچنین دولت ایالاتمتحده کلیه مناسبات دیپلماتیک خود با جمهوری اسلامی ایران را قطع کرد. متعاقبا چندین کشور دیگر، ازجمله اتحادیه اروپا و ژاپن به امریکا پیوستند و فروش تجهیزات نظامی و اعطای وام به جمهوری اسلامی ایران را ممنوع و خرید نفت از ایران را متوقف کردند. با وجودی که این تحریمها در 19 ژانویه 1981، پس از آزادسازی گروگانهای امریکایی در30 دی 1359، به ظاهر لغو و دولتهای اروپایی از ادامه تحریم ایران دست کشیدند، اما ایالاتمتحده برخلاف تعهدات خود در بیانیههای الجزایر، مبنیبر لغو تحریم و مداخله نکردن در امور داخلی ایران، با مسدود کردن داراییهای ایران به بهانه مطالبات شرکتهای امریکایی و امتناع از تحویل تجهیزات نظامی خریداری شده ایران، همچنان به اعمال تحریمها علیه جمهوری اسلامی در مقیاسی گستردهتر ادامه داد. نشانههای گسترده و آشکار تحریمها علیه ایران، از دی 1362 (ژانویه 1984) زمانی که «جرج شولتز» وزیر خارجه امریکا بود، آشکار شد.
در زمان جنگ 8ساله تحمیلی عراق علیه ایران (1367-1359)، امریکا با حمایت آشکار از صدام و تجهیز نظامی و اقتصادی عراق در کنار رژیم بعث قرار گرفت. در 7 آبان 1366 (29 اکتبر 1987) طبق تصمیم کنگره امریکا، ورود کالاها و فرآوردههای امریکایی به ایران تحریم شد. این تحریم دامنه وسیعی از محدودیتها و ممنوعیتهای اقتصادی، فناوری علمی، نظامی و راهبردی را دربرمیگرفت. بعد از کودتای 28 مرداد 32، دولت انگلستان بهتدریج نفوذ خود را در ایران از دست داد و جای خود را به ایالاتمتحده داد. با وقوع انقلاب اسلامی، به نفوذ امریکا در ایران نیز پایان داده شد. لذا اینبار ایالاتمتحده بهدنبال اعمال تحریمهایی علیه ایران بود. در طول جنگ ایران با عراق دولت ریگان حرکت بینالمللی گستردهیی را برای جلوگیری از فروش تجهیزات نظامی به ایران سازمان داد تا مانع از پیروزی ایران در جنگ علیه عراق شود.