سلامت مردم در پیچوخم اجرای یک قانون
در برنامههای پنجم و ششم توسعه، قانونی تصویب شد که تاکنون نشانهیی از اجرای آن دیده نمیشود؛ قانون «منع تبلیغات کالاهای آسیبرسان سلامت» با وجود تکرار در دو برنامه توسعهای، همچنان اجرا نشده و سلامت مردم روی دستهای صنعت میچرخد. شانزدهم تیرماه رییسجمهور، قانون مصوب مجلس شورای اسلامی را برای اجرا به وزارتخانههای فرهنگ و ارشاد اسلامی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ابلاغ کرد. بر این اساس در اجرای اصل ۱۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، رییسجمهور قانون «ممنوعیت تبلیغات و معرفی محصولات و خدمات غیرمجاز و آسیب رسان به سلامت در رسانههای ارتباط جمعی داخلی و بینالمللی و فضاهای مجازی» را برای اجرا به این دو وزارتخانه ابلاغ کرد. وزارت بهداشت نیز ناظر بر اجرای این قانون انتخاب شده است و وظیفه رصد تخلفات را برعهده دارد. اما با وجود اینکه رعایت نکردن این قانون تخلف محسوب میشود، نه تنها هنوز مجازاتی برای آن در نظر گرفته نشده، بلکه میان متولیان اجرا و نظارت این قانون هم اتفاق نظر وجود ندارد تا جایی که برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی معتقدند، دستگاههای متولی اجرای این قانون، آن را به حاشیه رانده و درگیر تخلف آشکار در این زمینه هستند.
متولی اجرای قانون کیست؟
روز گذشته، یعقوب شیویاری، عضو کمیسیون بهداشت ودرمان مجلس شورای اسلامی، با تاکید بر اینکه اجرای قانون منع تبلیغ کالاهای
آسیبرسان از سوی هر دستگاهی تخلف است، درباره این موضوع گفت: «در نوع کالاهای آسیبرسان و میزان عوارض آنها برخی دستگاهها نظرات متفاوتی دارند. عدهیی از آنها معتقدند که کالایی که به عقیده وزارت بهداشت آسیب رسان است، هیچ خطری برای سلامتی بدن ندارد، اما از سوی دیگر مسوولان وزارت بهداشت بارها تاکید کردند که درج عنوان کالای آسیب رسان به برخی اقلام خوراکی از عهده این وزارتخانه خارج بوده و دستگاههای دیگر نظیر وزارت صنعت یا سازمان استاندارد باید نظر دهند؛ این درحالی است که وزارت بهداشت دراین حوزه متولی بوده و دستگاههای دیگر باید ذیل نظر وزارت بهداشت حرکت کنند.»
او افزود: «متاسفانه از مبادی ورودی، این کالاها بدون اعمال نظارت قوی و کارآمد به کشور وارد میشوند، بهطورحتم وزارت بهداشت ودرمان دراین خصوص بخشی از وظایف را برعهده داشته و گمرک، وزارت صنعت و سازمان استاندارد هم وظایف دیگری را باید انجام دهند؛ ضمن اینکه قوه قضاییه و تعزیرات حکومتی باید در مورد هرگونه تخلف دراجرای قانون ممنوعیت تبلیغ کالاهای آسیبرسان به سلامت برخوردهای لازم را با متخلفان انجام دهند، درشرایطی که دستگاهها نظری مخالف وزارت بهداشت را مطرح کرده و نهادهای متولی هیچ برخوردی با متخلفان انجام نمیدهند قانون بهطورکامل اجرایی نمیشود.»
اظهارات شیویاری در حالی است که پیش از این، همایون هاشمی، یکی دیگر از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شواری اسلامی، اعلام کرده بود این قانون هم مانند بسیاری از قوانین دیگر که میان سازمانهای مختلف، مشترک بوده، به شکست محکوم شده است. او درباره این موضوع بیان کرد: «اکثر دستگاهها دراجرای قوانین به ویژه مسائل مربوط به حوزه سلامت بخشی نگری کرده و سلیقهیی برخورد میکنند؛ این درحالی است که تمامی دستگاهها باید در داخل پازل دولت فعالیت کنند. عمده قوانین چند وجهی و چند بخشی هستند، در اجرای برخی قوانین حوزه سلامت از جمله قانون منع تبلیغ کالاهای آسیب رسان به سلامت چندین دستگاه از جمله وزارت صنعت دخیل هستند، بنابراین هربخشی از قانون توسط یک دستگاه اجرایی میشود؛ همچنین قانونگذار با ایجاد دبیرخانه مشترک و شورای عالی ضوابط اجرای قانون را تدوین میکند.»
او افزود: «متاسفانه دستگاهها درحوزه سلامت همراه با وزارت بهداشت حرکت نکرده و اجرای قانون را درحاشیه قرار میدهند؛ عدم همگرایی و هماهنگی دستگاهها دراجرای قانون منع تبلیغ کالاهای آسیب رسان به سلامت سبب مشکلات مردم درحوزه سلامت میشود. اقدام وزارت صنعت در عدم اجرای این قانون خلاف واقع است. البته دستگاههای نظارتی نیز به وظیفه خود دراین زمینه عمل نکرده و نهادها به خود اجازه تخلف از اجرای قوانین را میدهند، متاسفانه وزارت صنعت نه این قانون بلکه موارد دیگر مربوط به حوزه سلامت را به دلیل وجود آشفتگیهای عجیب تاکنون اجرا نکرده است؛ وزارت صنعت به دلیل گستردگی ماموریتها و پیکره بسیار بزرگ در اجرای قوانین دچار مشکلات بسیاری است.»
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، گفت: طبق ماده 37 قانون برنامه پنجم توسعه تبلیغات هرگونه کالای آسیبرسان در رسانهها ممنوع بوده و کارخانههای تولیدکننده این نوع مواد باید مالیات سبز پرداخت کنند، به عنوان مثال کارخانجات تولیدکننده نوشابهها و سیگار درمحدوده پرداخت مالیات سبز هستند
تصویب قانون منجر به حذف فوری تبلیغات نمیشود
اگرچه قانون منع تبلیغات کالاهای
آسیبرسان به سلامت در دو برنامه توسعه پنجم و ششم مطرح شده است اما مسوولان وزارت بهداشت به عنوان نهاد ناظر بر اجرای این قانون، معتقدند که نمیتوان توقع داشت به محض تصویب قانون، همه تبلیغات در این زمینه حذف شوند. افشین استوار، مدیرکل دفتر مدیریت بیماریهای غیرواگیر وزارت بهداشت، درباره این موضوع بیان کرد: «اجرای این قانون مرحلهبندی شده است، ما توقع نداریم به محض وضع قانون، همه تبلیغات محو شوند. در مورد این قانون نیز تعبیر و تفسیرهای مختلف و گاهی متضادی وجود دارد که سعی میکنیم با همه ذینفعان به درک و فهم مشترکی از آن برسیم تا به بهترین صورت و به همان شکلی که قانونگذار مد نظر دارد، اجرا شود. همه ذینفعان در جریان این موضوع هستند و وزارت بهداشت نیز فهرست کالاهای آسیبرسان را به همه این گروهها در سطح ملی و استانی ابلاغ و اعلام کرده است. افزون بر آن رایزنیهایی با مسوولان مرتبط داشته، اما برداشتها از قانون متفاوت است. در مورد سطح اجرا نیز تعابیر متفاوتی وجود دارد. زمانبندی اجرای برنامه و این موضوع که اولویت با کدام بخشهاست هنوز مورد بحث است.»
با بیان اینکه این قانون سابقه کمی ندارد، اما در اجرا فراز و نشیبهای زیادی داشته است، تصریح کرد: این موضوع از یک سو به اقتصاد و اشتغال و موضوعات حیاتی و از سوی دیگر به سلامت مردم مرتبط است. باید موازنهیی بین این دو موضوع بدون محافظهکاری و در عین حال با در نظر گرفتن همه جوانب برقرار شود. وزارت بهداشت در این قانون وظایف مختلفی مانند اطلاعرسانی، نظارت برای منع تبلیغات و همچنین عوارض بر این کالاها را بر عهده دارد. این وظایف بخشی از مواردی هستند که روی آنها با در نظر گرفتن ملاحظات اقتصادی و اجتماعی کار میکنیم.
مدیرکل دفتر مدیریت بیماریهای غیرواگیر وزارت بهداشت همچنین اعلام کرد: هنوز میزان عوارض این کالاها مشخص نشده است؛ چون نظر ثابتی در این زمینه وجود ندارد و بستگی به زمان، نوع کالا و شرایط آن دارد.
استوار در ادامه صحبتهایش درباره مشکلات رصد تبلیغ این محصولات نیز توضیح داد و گفت: ممنوعیت تبلیغ این کالاها شامل ماهوارهها و شبکههای اجتماعی نیز میشود. ما این فضاها را رصد میکنیم، اما بسیاری از این کالاها در کنترل ما نیستند. فضاهایی که در کنترل دولت است، نظارت و اعمال قانون میشود. این اقدام ممکن است منجر به روی آوردن صاحبان این محصولات به تبلیغات در کانالهای ماهوارهیی شود. این موضوع نیز بخشی از ملاحظاتی است که باید در نظر گرفته شود.
وی تاکید کرد: اگر کسی این قانون را اجرا نکند، وزارت بهداشت او را به عنوان متخلف به دستگاه قضایی معرفی میکند. همان مقدار که این موضوع گسترده است، وزارت بهداشت نیز ساختاری گسترده دارد و در همه استانها حضور دارد، اما مصداقهای تخلف بسیار وسیع و متنوع است؛ به همین دلیل قانون باید مرحلهبندی شده و با در نظر گرفتن اولویتها اقدام کنیم.