بردن ساز به پارک‌ها آزاد شد؟
عبارت «آلات موسیقی» از جمله‌ای که روی برخی تابلوها درج شده بود و از ممنوعیت به همراه آوردن آلات موسیقی، قلیان، حیوانات (سگ و ...) و برپایی چادر در سطح پارک‌ها خبر می‌داد، حذف شد. مدتی پیش مطالبی با عنوان «ورود ساز ممنوع» درباره تابلوهایی که ورود ساز و آلات موسیقی را در کنار سگ و قلیان به پارک‌ها ممنوع کرده بود، منتشر شد و در ادامه واکنش‌های انتقادی برخی مسوولان و هنرمندان موسیقی را به همراه داشت. در ادامه و چند روز بعد از انتشار این مطالب، عبارت «آلات موسیقی» از همان تابلویی که پیش‌تر عکسش منتشر شده بود، به وسیله رنگ سبز پس‌زمینه پوشیده و به دقت حذف شده است. این در حالی است که تابلوهای دیگر حاوی همین پیام در ورودی‌های دیگر پارک همچنان دست نخورده باقی مانده است و این شائبه را ایجاد می‌کند که ممکن است این حرکت خودجوش و توسط مردم انجام شده باشد. موضوعی که حمیدرضا اردلان ـ آهنگساز ـ نیز به آن اشاره کرده و به ایسنا گفته است: «وقتی موضوعی در یک پارک مورد تایید عموم است، پس آن افراد عموم هستند نه یک فکر سلبی تصمیم‌گیرنده از طرف کسانی که این رویه را نمی‌پذیرند. ضمن احترام به آداب، قانون و تمام آن چیزی که یک سیستم و ساختار را می‌سازد، اینگونه رفتارها به ویژه پررنگ کردن آن را مخرب می‌دانم و فکر می‌کنم حتما نتیجه معکوس به همراه خواهد داشت.» نصب تابلوهایی که از ممنوعیت ورود ساز به پارک‌ها خبر می‌دهند، در روزهای گذشته واکنش حمیدرضا نوربخش ـ مدیرعامل خانه موسیقی ـ را نیز به همراه داشت. او این مساله را توهین بزرگی به موسیقی دانست و قول داد که حتما وجود تابلوهای ممنوعیت ورود آلات موسیقی، سگ و قلیان در پارک‌ها را پیگیری کند. همچنین هنرمندان حوزه موسیقی به این تابلوها در پارک‌ها واکنش نشان داده‌اند. حسن ریاحی ـ آهنگساز و سازنده سرود ملی ایران ـ درباره این تابلوها به ایسنا، گفته است: «مدتی پیش، حین بازدید از پارک جمشیدیه وقتی تابلو ورود ممنوع ساز را در کنار سگ و قلیان دیدم، خیلی ناراحت شدم و از دخترم خواستم که عکسی از این تابلو بگیرد که البته آن عکس را به وزیر فرهنگ و ارشاد وقت هم نشان دادم.» حال با وجود تابلوهایی متناقض در سطح یکی از بزرگ‌ترین پارک‌های پایتخت، این پرسش ایجاد می‌شود که آیا به راستی از این پس بردن ساز به پارک‌ها آزاد شده است یا حذف آلات موسیقی از کنار عباراتی چون سگ و قلیان حرکتی خودجوش و مردمی بوده است.
