فراز و نشیبهای یک اصلاح هوایی
افزایش راههای هوایی ایران به 95 هزار کیلومتر، خبری است که واکنشهای مثبت بسیاری را از سوی فعالان صنعت هوانوردی، خلبانها و ... به همراه داشته است، البته ایجاد راههای جدید هوایی موضوعی نیست که به تازگی در صنعت هوانوردی مطرح و پیگیری شود و اواخر سال 95 بود که مدیرعامل شرکت فرودگاههای کشور از ایجاد راههای جدیدی در فضای کشور خبر داد.
ناگفته نماند که اصلاح ساختار هوایی به راحتی انجام نشد و این طرح پس از تصویب مصوبهای در شورای عالی امنیت ملی و ستاد کل نیروهای مسلح اجرایی شد، بنابراین انتظار میرود که از این مزیت ایجاد شده به خوبی استفاده شود. اهمیت اصلاح ساختار هوایی، افزایش راههای جدید، کاهش نقاط ممنوعه پروازی بهانهای شد تا تعادل گزارشی درباره فعالیتهای انجام شده از سوی شرکت فرودگاهها درراستای این موضوع و اثرات مثبت آن تهیه کند.
آثار مثبت اصلاح ساختار هوایی
طرح بزرگ و فراملی «مدیریت آسمان ایرانشهر» به منظور توسعه حملونقل هوایی و بالابردن هرچه بیشتر سطح ایمنی، برنامهریزی و اجرایی شده است و درهمین راستا، یکطرفه و کوتاه شدن راههای هوایی کشور منجر به کاهش مصرف سوخت که مصداق بارز تحقق اقتصاد مقاومتی در فضای کشور است، خواهد شد.
کاهش مصرف سوخت، مصرف قطعات موتور هواپیما، آلایندههای زیست محیطی، آلودگیهای صوتی و تاخیر پروازهای هوایی از مزیتهای اصلاح ساختار هوایی ایران است.
مهمتر از صرفه جویی سوخت، کوتاه شدن مسیر منجر به اضافه شدن به عمر مـوتـور هواپیما میشود و بهرهوری ناوگان را ارتقا میبخشد و میتوان بدون هزینه ارزش اضافه کرد و هم اکنون با اجرای طرح مدیریت آسمان ایرانشهر، بهـرهوری ناوگان هوایی بدون خرید هواپیمای جدید حدود 27 درصد رشد داشته است.
با افزایش راههای هوایی کشور، رشد پروازهای عبوری را هم شاهد خواهیم بود و همین موضوع موجب میشود که نیروی انسانی بیشتری جذب شود، نیروهای مراقبت پرواز بیشتری فعالیت کنند و در حجم اشتغالزایی فعالان صنعت هوانوردی هم موثر باشد.
توسعه نقاط تبادل و رفع نقاط کور در آسمان ایران موجب شد تا طول شبکه راههای هوایی ایران در وضعیت مناسبی قرار گیرد.
رقبای ایران در منطقه راههای هوایی جدیدی ایجاد کردهاند، بطوری که عراقیها با کمک امریکاییها دو خط هوایی مستقیم با نصب رادارهای آن افتتاح کردند و این در فضای رقابتی، چالش جدیدی به وجود آورده است، برهمین اساس با افزایش راههای هوایی ایران میتوان شاهد بهبود فضای رقابتی میان آسمان ایران و عراق بود.
پیش بینی میشود که تغییر در افزایش و ایجاد راههای هوایی و در ساختار فضایی کشور زمینه و ظرفیت پذیرش این ترافیکها را دارد زیرا با افزایش راههای هوایی به 95 هزار کیلومتر ظرفیت بسیار خوبی ایجاد شده است و آسمان ایران میتواند به تقاضاهای بینالمللی پاسخ بدهد و با تکمیل فازهای بعدی میتوان ترافیکهای سنگینتری را هم جوابگو بود.
ایران به دلیل موقعیت ژئو اکونومیکی در آسمان، اتصالدهنده شرق و غرب است، از یکسو آسیا پاسیفیک با ترافیکی که در آینده در افق 2030 بالاترین نرخ ترافیک و رشد را دارد و از سوی دیگر، اروپا یکی از نقاط پرترافیک هوایی است و ایران این دو منطقه را بهراحتی میتواند به یکدیگر متصل کند که در گام نخست صرفه اقتصادی دارد و در مسیر بعدی میتواند ایران را به «نقطه تعادل منطقهای» مبدل کند که برای کشورمان بسیار مهم است، بنابراین افزایش راههای هوایی میتواند به بهرهگیری از این مزیت کمک کند.
چگونگی راه طی شده
مرحله نخست این طرح شامل دو بخش است که بخش اول آن در اسفند 94 به بهرهبرداری رسید و بیش از هفت هزار کیلومتر راه هوایی به بهرهبرداری رسید و یک سال بعد 2 هزار کیلومتر و سپس پنج هزار و 200 کیلومتر راه هوایی جدید برای افزایش ترانزیت و ترافیک هوایی به مسیرهای هوایی کشور اضافه شد و هم اکنون طول راههای هوایی کشور به 95 هزار کیلومتر رسیده است.
در سال 94 مرحله نخست طرح بزرگ و فراملی « مدیریت آسمان ایرانشهر» به منظور توسعه حملونقل هوایی و بالا بردن هرچه بیشتر سطح ایمنی در آسمان ایران به اجرا گذاشته شد و هدف این طرح افزایش پروازهای بینالمللی، عبوری و پروازهای داخلی از یک سو و توسعه زیرساختهای حملونقل هوایی از سوی دیگر منطبق با جدیدترین استانداردهای بینالمللی است.
پیش از سال 95، در طرح مدیریت آسمان ایران شهر 7 هزار و 800 کیلومتر و در اقدامی دیگر 2 هزار کیلومتر راه هوایی در سال 1394 به بهرهبرداری رسید و تمام نقاط شکست و پیچش این راهها برای انجام پروازهای مستقیم برطرف شد.
درسال 95، با افتتاح 5 هزار و 200 هزار کیلومتر راه هوایی، طول راه هوایی در آسمان ایران به 15 هزار کیلومتر افزایش یافت.
طول راههای هوایی ایران تا 3 سال پیش حدود 60 هزار کیلومتر بود، اما با اجرای طرح فراملی مدیریت آسمان ایران شهر در سه سال گذشته، 35 هزار کیلومتر به مجموع راههای هوایی کشور اضافه شده است.