بنزن هوای پایتخت ۳.۵ برابر حد مجاز جهانی است

گروه راه و شهرسازی|

ترافیک و آلودگی هوا هرسال همزمان با شروع اولین ماه پاییز و بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها افزایش چشمگیری می‌یابد. شرایط جوی ناشی از بارش باران و سرد شدن هوا نیز به این موضوع دامن می‌زند و در مجموع همواره میزان آلودگی هوای کلان‌شهرها به خصوص تهران در فصول سرد سال با افزایش رو به رو می‌شود. آلودگی هوا تبعات گوناگونی در کلان‌شهر تهران دارد؛ بر اساس آمار سالانه 5 هزار نفر در تهران بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند و به گفته محسن پورسیدآقایی تاوان اقتصادی آلودگی هوا در تهران، سالانه 2.6 میلیارد دلار است.

همچنین مجید فراهانی، رییس کمیته بودجه و نظارت شورای شهر نیز در گفت‌وگویی میزان هزینه‌های وارد شده به شهر تهران بر اثر آلودگی هوا را به تفکیک موارد این گونه اعلام کرد: هزینه تعطیلی‌های روزانه پایتخت که بر اثر آلودگی هوا صورت می‌گیرد ۱۰۰ میلیارد تومان است که به‌طور میانگین حدود ۴۱۰ میلیارد تومان هزینه‌های شیوع امراض، بیماری ۲۱۰ میلیارد تومان و تاثیر آلودگی هوا بر مرگ و میر ۵۱۰ میلیارد تومان و هر روز تعطیلی ۱۰۰ میلیارد تومان است که اینها بخشی از هزینه‌های برآورد شده است.

هزینه اقتصادی آلودگی هوای تهران بر اساس آمار منتشر شده بین ۱۲ تا ۱۵ هزار میلیارد تومان محاسبه شده است و این یعنی پایتخت معادل بودجه شهرداری تهران هزینه اقتصادی آلودگی هوا را می‌پردازد.

به گفته فرشید باباخانی، معاون فنی شرکت کنترل کیفیت هوای تهران جدیدترین اندازه‌گیری‌های انجام شده نشان می‌دهد میزان آلاینده سرطان زای بنزن در هوای پایتخت بیش از ۳.۵ برابر حدود مجاز در دنیاست. بنزن از جمله آلاینده‌های خطرناک در هوای تهران است که منجر به بروز سرطان و بیماری‌های مشابه می‌شود. از این رو شناسایی و کنترل این آلاینده از الزامات تمهیدات زیست محیطی شهری است.

به گزارش مهر، باباخانی در این باره گفت: برای این مهم با انتخاب تعدادی از نقاط آلوده شهر تهران به منظور بررسی مناطق آلوده‌تر امکان مدلسازی و برآورد دقیق‌تر آلودگی شهر تهران ممکن می‌شود. غلظت محیطی ترکیبات آلی فرار (بنزن) با روش نمونه‌برداری غیرفعال در ۲۲ منطقه شهر تهران در سال‌های گذشته به‌طور گسترده‌ای در بازه زمانی یکساله بررسی شده است.

به گفته این کارشناس شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، نمونه‌‌برداری به روش غیرفعال، یک تکنیک بسیار مرسوم برای اندازه‌گیری سطح ترکیبات آروماتیک – بنزن، تولوئن، اتیل بنزن، زایلن‌ها و‌تری متیل بنزن‌ها – در محیط داخل، محل کار و محیط بیرون است. چرا که روش آسان و مقرون به صرفه بوده و فاقد الزاماتی چون تامین برق و تعمیر و نگهداری است. همچنین، این روش، مطالعات انجام شده را با نظارت و پایش بیشتر برای سنجش و شناسایی تغییرات آلاینده‌ها در یک محیط کوچک و بزرگ مقیاس، تسهیل می‌کند. از طرفی در حال حاضر آنالایزرهای آنلاین برای نمونه‌برداری مداوم و صحیح این آلاینده خطرناک و سرطان زا در شهر تهران وجود ندارد. بنابراین بهترین مرجع و روش برای شناسایی این گروه از ترکیبات آلی فرار استفاده از روش نمونه‌برداری غیرفعال خواهد بود که از گستردگی، سهولت در نصب و راه‌اندازی و دقت و صحت بالایی برخوردار است. نمونه‌برداری فراگیر با این روش در سال‌های ۱۳۹۴-۱۳۹۳به انجام رسید و نتایج مطلوب حاصله به وضوح صحت این روش را اذعان می‌دارد.

وی افزود: در حالی به روزهای آغازین سال تحصیلی جدید و بازگشایی مدارس نزدیک می‌شویم که کارشناسان و مسوولان با پیش‌بینی افزایش آلودگی هوای پایتخت و بر اساس نتایج نمونه‌برداری مشابه با دوره یکساله در بیش از ۱۷۰ نقطه در شهر تهران اعلام کردند که جدیدترین اندازه‌گیری‌های انجام شده نشان می‌دهد میزان آلاینده سرطان زای شناخته شده بنزن در هوای پایتخت بیش از ۳.۵ برابر حدود مجاز توصیه شده در دنیاست.

باباخانی با بیان اینکه در تمام کشورهای توسعه‌یافته، توسعه حمل و نقل عمومی و ارایه گسترده خدمات الکترونیکی و اینترنتی به عنوان مهم‌ترین راهکارها در کاهش آلودگی هوا شناخته شده‌اند، تصریح کرد: نحوه سوخت‌گیری صحیح و جلوگیری از هدر رفت بنزین و مشتقات نفتی در هنگام سوخت‌گیری، اصلاح الگوی مصرف سوخت و رانندگی نیز از جمله اقدامات شهروندان در کاهش مواجهه با این ماده سرطان زا است.

از سوی دیگر، شهرداری تهران نیز از محل بودجه مصوب خود، اقدام به توسعه شبکه حمل و نقل سریع‌السیر اتوبوسرانی و ایجاد خطوط ویژه کرده است که در صورت حمایت دولت این اقدامات از نقطه اثر بیشتر و مفیدتری برخوردار خواهد شد.

در حال حاضر، بیش از ۲۰ سازمان و نهاد دولتی و غیردولتی در این بحث درگیر هستند، اما تا زمانی که بحران آلودگی هوا در اولویت تمام دستگاه‌های نظارتی از جمله مجلس، دولت و شهرداری تهران قرار نگیرد، نمی‌توان امیدی به حل مشکل داشت. در حقیقت باید همزمان با تکمیل شبکه حمل و نقل عمومی درون شهری مانند کشورهای دیگر سفرهای درون شهری را مدیریت کنیم و از طریق افزایش عوارض‌های استفاده از خودرو شخصی و افزایش قیمت سوخت هزینه استفاده از حمل و نقل عمومی کم و هزینه استفاده از خودرو شخصی بالا باشد.