امریکا در سیاست تحریم ایران اشتباه محاسباتی کرده است
وزیر امور خارجه اسبق انگلیس اظهار داشت: امریکا با خروج از برجام و ازسرگیری تحریم‌های یک‌جانبه علیه ایران، دچار اشتباه محاسباتی و انزوا شده است. جک استراو در گفت‌وگو با ایرنا گفت: آنها (امریکا) این‌طور محاسبه کردند که از طریق اعمال فشار می‌توانند سایر کشورها را با خود علیه ایران همراه کنند، اما تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده و بعید می‌دانم که چنین شود. دولت امریکا اردیبهشت‌ماه امسال بطور یک‌جانبه از توافق هسته‌ای ایران با گروه پنج به‌علاوه یک که در سال 2015 (1394) به امضا رسید، خارج شد و دونالد ترامپ رییس‌جمهوری امریکا 15 مردادماه فرمان اجرایی بازگشت تحریم‌ها علیه ایران را امضا کرد. بااین‌حال سایر اعضای برجام ضمن مخالفت با تصمیم امریکا اعلام کردند که در برجام باقی می‌مانند. وزیر امور خارجه اسبق انگلیس گفت: اکنون شاهد این هستیم که اروپایی‌ها به همراه انگلیس مصمم هستند تا در مقابل فشار امریکا مقاومت کنند. وی پیش‌بینی کرد: این حرکت با اقبال مواجه خواهد شد و تاثیر تحریم‌ها در قیاس با آنچه مدنظر واشنگتن بود، کمتر خواهد شد. استراو همچنین پنج‌شنبه گذشته در حاشیه همایش اقتصادی درباره تحولات تجاری انگلیس و ایران گفته بود: تحریم‌های فعلی امریکا نه سخت‌ترین تحریم‌ها، بلکه جدی‌ترین اشتباه سیاست خارجی امریکا به شمار می‌رود. وی در همایش «چشم‌انداز و توسعه روابط تجاری انگلیس و ایران» که با حضور یکصد فعال در حوزه اقتصادی و علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری و تجارت در ایران در سفارت ایران برگزار شد، افزود: دوره‌هایی از تاریخ بوده که انگلیس راهی جدا از امریکا انتخاب کرده، اما این (راه جدای انگلیس در موضوع برجام) یکی از مهم‌ترین‌ها به شمار می‌رود. این دیپلمات کهنه‌کار انگلیسی با اشاره به حمایت لندن از توافق با ایران ابراز اطمینان کرد که موضع فعلی این کشور ادامه خواهد یافت و افزود: اگرچه تحت‌فشار هستیم اما امریکا باید این موضوع را هضم کند. استراو با اشاره بر انتقام‌جویانه بودن تحریم‌ها تاکید کرد که اکنون اراده‌ای از طرف بقیه دنیا وجود دارد که نمی‌گذارد تحریم‌ها مطابق میل امریکا انجام شود. این‌بار اجماع جهانی وجود ندارد و حتی جامعه جهانی مایل است که به امریکا نشان دهد اینگونه تحریم‌های یک‌جانبه برای امریکا هزینه خواهد داشت. وزیر خارجه اسبق انگلیس ضمن تأکید بر اهمیت ابزارهای مالی اروپا گفت که مهم‌تر از آن، این است که بتوان مقامات واشنگتن را قانع کرد که پشت کردن به معاهدات بین‌المللی که بعد از جنگ جهانی دوم عامل ثبات جهان بوده‌اند، یک اشتباه خطرناک برای خود امریکایی‌هاست، همانطور که برای باقی دنیا هم هست.
