پایان راه سیاستمداری کهنه‌کار
گروه جهان|
جورج هربرت واکر بوش مشهور به بوش پدر و چهل‌و‌یکمین رییس‌جمهوری امریکا، در 94سالگی درگذشت. این خبر را سخنگوی خانواده بوش و همچنین جورج دابلیو. بوش یا همان بوش پسر در توئیتر اعلام کردند. جورج اچ. دابلیو. بوش سال‌های گذشته درگیر بیماری‌های گوناگونی بود و مهره گردنش حدود دو سال و نیم پیش بر اثر زمین خوردن آسیب دید و مدت‌ها از صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کرد. بوش پدر در سال‌های پایانی عمرش در نقش سیاستمداری پیشکسوت به دور دنیا سفر کرد.
جورج هربرت واکر بوش در ایالت کنتیکت امریکا بزرگ شد و در حالی که تازه در دانشگاه ییل قبول شده بود، به‌دنبال حمله ژاپن به پایگاه دریایی پرل هاربر امریکا، وارد ارتش شد و به عنوان جوان‌ترین خلبان در نیروی دریایی امریکا خدمت کرد. پس از آن در تجارت نفت در تگزاس فعالیت کرد و پس از برخی فعالیت‌های دیپلماتیک، معاون ریگان شد و پس از آن برای یک دوره چهار ساله در کاخ سفید حضور داشت. دوران ریاست‌جمهوری بوش پدر از دوره‌‌های پرحادثه تاریخ معاصر جهان به شمار می‌رود. جنگ اول خلیج فارس برای خاتمه دادن به اشغال کویت توسط ارتش عراق و فروپاشی دیوار برلین و شوروی سابق از جمله اتفاقاتی هستند که در این دوره رخ داده‌اند. به همین جهت، آنچه بیشتر توجه او را به خود جلب می‌کرد، سیاست خارجه بود و در نهایت بوش پدر به دلیل بی‌توجهی به مشکلات اقتصادی داخلی به جا مانده از دوران ریگان، در حالی که از محبوبیت قابل‌توجهی در ایالات متحده برخوردار بود، انتخابات ریاست‌جمهوری را به بیل کلینتون واگذار کرد.
پایان جنگ سرد
بوش پدر از معدود سیاستمداران پر قدرت غرب بود که هنگام فروریختن دیوار برلین، از وحدت دو آلمان حمایت کرد. هلموت کهل صدراعظم وقت آلمان همواره به این دلیل از بوش به نیکی یاد می‌کرد.
سیاست خارجی، مشخصه بارز دوران ریاست‌جمهوری او بود، به‌ویژه آنکه در آن بازه زمانی کمونیسم در اروپای شرقی در حال فروپاشی بود و با سقوط شوروی، امریکا به عنوان تنها ابرقدرت جهان باقی می‌ماند. رییس‌جمهوری پیشین امریکا با میخاییل گورباچف آخرین رییس‌جمهوری شوروی سابق وارد گفت‌وگو شد و چندین توافق کاهش تسلیحات با او امضا کرد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی نیز با بوریس یلتسین نخستین رییس‌جمهوری روسیه مذاکره و توافق کاهش تسلیحات استراتژیک موسوم به «استارت ۱ و ۲» را امضا کرد.
جنگ اول خلیج فارس
اتفاق دیگری که در زمان ریاست‌جمهوری بوش پدر رخ داد و نظم جهانی را بر هم زد، حمله عراق به کویت در سال ۱۹۹۰ بود. بار دیگر بوش پدر با توسل به دیپلماسی و ایجاد یک ائتلاف بین‌المللی قوی متشکل از ۵۰۰ هزار سرباز، به رژیم صدام حمله کرد. جرج هربرت واکر بوش بلافاصله پس از حمله عراق به کویت اعلام کرد حملات هوایی علیه پایگاه‌های نظامی عراق در جریانند و امریکا مصمم به از بین بردن سلاح‌های هسته‌ای و شیمیایی صدام است. صد ساعت بعد از این اظهارات، کویت آزاد شد و محبوبیت بوش به بالاترین میزان (90 درصد) رسید؛ اما موفقیت او در سطح بین‌المللی نتوانست مشکلات اقتصادی و بیکاری مردم امریکا را که در بالاترین سطوح قرار داشت، حل کند و او مجبور شد در سال ۱۹۹۲ قدرت را به بیل کلینتون واگذار کند.
هشت سال بعد، یک جمهوری‌خواه دیگر که پسر خود او بود، به کاخ سفید راه یافت و درگیر جنگ علیه صدام شد که این مرتبه به سرنگونی دیکتاتور عراق انجامید. روابط بوش پدر و پسر در این دوره آمیخته با افتخار و ابهام بود، اما او می‌خواست پسر باهوش‌ترش «جب» بر مسند قدرت بنشیند و این مساله بر کسی پوشیده نبود. با وجود اینکه بوش پدر و پسر جمهوری‌خواه میانه‌رو محسوب می‌شدند، اما سیاست‌گذاری‌های متفاوتی داشتند. بوش پدر در حالی در مراسم تحلیف اولین رییس‌جمهوری سیاهپوست امریکا شرکت کرد که پسرش کمترین محبوبیت را در زمان ترک کاخ سفید داشت.
باراک اوباما، رییس‌جمهوری دموکرات پیشین، بوش پدر را سیاستمداری «وطن‌پرست و خدمتگزاری متواضع» توصیف می‌کند. باراک و همسرش میشل در پیامی از خدمات بوش قدردانی و به خاطر مرگ او ابراز تاسف کردند.
دونالد ترامپ و همسرش ملانیا نیز درگذشت بوش پدر را تسلیت گفتند. این در حالی بود که گفته شده رییس‌جمهوری پیشین جمهوری‌خواه با ترامپ میانه خوبی نداشته و در انتخابات سال ۲۰۱۶ به او رای نداده است. از زمان ورود ترامپ به کاخ سفید، اقدامات و موضع‌گیری‌های او بارها با انتقاد بوش پدر روبرو شد و او حتی در کتاب خود که اخیرا منتشر شده، دونالد ترامپ را «گزافه‌گو و لاف‌زن» خواند.
زندگی سیاسی جورج هربرت واکر بوش در یک نگاه
۱۹۶۶ - عضویت در مجلس نمایندگان
۱۹۷۱ - انتصاب به عنوان نماینده امریکا در سازمان ملل متحد در دولت نیکسون
۱۹۷۴ – انتصاب به عنوان رییس هیات نمایندگی جدیدالتاسیس امریکا در چین
۱۹۷۶ – انتخاب به عنوان مدیریت سازمان سیا توسط جرالد فورد
۱۹۸۹-۱۹۸۱ - معاونت رییس‌جمهوری رونالد ریگان
۱۹۹۳-۱۹۸۹ – ریاست‌جمهوری امریکا
