عزل و بازداشت تیمورتاش، وزیر دربار
سوم دی 1311، عبدالحسین تیمورتاش وزیر دربار پهلوی به اتهام جاسوسی از کار برکنار شد و در خانه خود واقع در بیرون دروازه باغشاه تحت نظر قرار گرفت. رضاخان در این ارتباط گفت: «دربار را منحل کنید. من دربار نمیخواهم و تیمورتاش وزیر دربار من نیست.» درباره علت برکناری و سرنوشت بعدی تیمورتاش دیدگاههای متفاوتی بیان شده است. ظاهراً مجموعه عواملی سبب حذف تیمورتاش شده است. از جمله این عوامل دخالت بیش از حد او در امور سیاسی کشور و فزونی قدرتش بود که وی را از حد مستخدم شاه خارج کرده و مایه بدبینی و سوءظن شاه شده بود. تیمورتاش خود دسیسه افرادی چون محمدحسین آیرم رییس شهربانی وقت، تقیزاده و نواب را زمینهساز سقوطش ذکر کرده است. نگرانی رضاشاه از آینده فرزندش که ولیعهد و جانشین او محسوب میشد از دیگر دلایل دور کردن تیمورتاش از صحنه قدرت بهشمار میرود، زیرا رضاشاه میپنداشت تیمورتاش قدرتمند مجال حضور به ولیعهد سیزده ساله را نخواهد داد و خود جانشین پهلوی میشود. مهمترین فرضیه مطرح شده درباره علت برکناری تیمورتاش دسیسه و دخالت دولت انگلیس است. طی مذاکرات طولانی تیمورتاش و سر جان کدمن (که در آن تیمورتاش به افزایش سهم ایران از درآمدهای نفت پافشاری میکرد) انگلیسیها به این نتیجه رسیدند که وجود او مانع حل مساله نفت است، لذا اسباب سقوطش را فراهم کردند. چاپ مقالهای در روزنامه تایمز با عنوان «شاه و مستشارانش» در ۹ ژانویه ۱۹۳۳ دو هفته پس از عزل تیمورتاش که احتمالاً به دستور وزارت خارجه انگلیس صورت گرفت به منظور جلوگیری از بازگشت تیمورتاش به صحنه قدرت بود تا مذاکرات نفت به نتیجه برسد. شایعاتی نیز در خصوص ارتباط تیمورتاش با روسها وجود داشت. به گفته باژانوف (دستیار استالین و منشی حزب کمونیست شوروی که در ۱۹۲۸ به غرب پناهنده شد) تیمورتاش جاسوس روسها بود و اطلاعات مهم را در اختیار روسها قرار میداد. آقابیگ اوف دیگر مامور شوروی نیز از تیمورتاش به عنوان خدمتگزاری صدیق نام برده است که کلیه اهداف سیاسی و اقتصادی شوروی را تأمین میکرد. تیمورتاش درنهایت در سال ۱۳۱۱ به ناگهان بازداشت و از وزارت دربار کنار گذاشته شد. مجید مهران در کتاب خاطرات خود، از قول عباسقلی گلشاییان که آن هنگام دادستان دیوان کیفر کارکنان دولت بود نقل میکند که یکی دو مرتبه از تیمورتاش بازجویی کرده است. تیمورتاش که در مورد ده هزار تومان بابت تسطیح زمینهای جلالیه نیز متهم شده بود به گلشاییان میگوید: «خودِ رضاشاه بهتر از هر کس میداند که من اختلاسی نکردهام و این مبلغ را دستمزد دادهام، اما چون باید نابود شوم این پروندهها را برایم درست کردهاند.»
تیمورتاش به جرم رشوهخواری در دو دادگاه جداگانه به سه و پنج سال زندان و پرداخت جریمه محکوم میشود. او در مهرماه سال ۱۳۱۲ در زندان قصر به دست پزشک احمدی کشته شد و جنازهاش بدون تشریفات در امامزاده عبدالله شهرری به خاک سپرده شد. خانوادهاش تا زمان کنارهگیری رضاشاه در کاشمر خراسان در تبعید بودند.