رد آب زیرزمینی در مشکل دریاچه ارومیه
طبق گزارش ستاد احیا دریاچه ارومیه در سال ۹۴، «پیش از افت قابل توجه سطح آب این دریاچه در سالهای اخیر، متوسط کل املاح محلول (TDS) آن برابر ۲۰۵ گرم بر لیتر بوده، که در حال حاضر به رقمی نزدیک ۵۰۰ گرم بر لیتر رسیده است.» مهدی ابراهیمی موینی، پژوهشگر حوزه مدیریت منابع آب درباره وضعیت این دریاچه بیان کرد: با توجه به بررسی صورت گرفته، یکی از علل کاهش حجم دریاچه ارومیه، اضافه برداشت آب زیرزمینی در محدودههای اطراف دریاچه است که این افزایش برداشت از منابع آب زیرزمینی موجب کسری مخزن آبخوانهای اطراف دریاچه شده است. تا جایی که درحالحاضر ۱۲ مورد از محدودههای مطالعاتی اطراف دریاچه، جزو محدودههای ممنوعه هستند که موید برداشتهای بیرویه در این محدودهها است. به منظور بررسی بیشتر امکان تبادل آب زیرزمینی محدودههای اطراف دریاچه و دریاچه ارومیه لازم است تا تراز سطح آب زیرزمینی و همچنین میزان تغییرات شوری محدودههای مطالعاتی اطراف دریاچه مورد ارزیابی قرار گیرد. او به مهر گفت: تراز سطح آب زیرزمینی پایینتر از تراز سطح دریاچه است و بنابراین میتوان گفت دریاچه، منبع تغذیه آبهای زیرزمینی واقع در شرق آن است. بهطور کلی میتوان گفت آب زیرزمینی از غرب به شرق جریان دارد و دریاچه از محدودههای غربی تغذیه شده درحالی که خود منبع تغذیه آب زیرزمینی محدودههای شرق دریاچه است. به منظور بررسی بیشتر ارتباط آب زیرزمینی و دریاچه ارومیه، لازم است تا میزان تغییرات شوری محدودههای مطالعاتی اطراف دریاچه مورد ارزیابی قرار گیرد. بر اساس آمار دفتر مطالعات پایه منابع آب، نرخ تغییرات شوری در محدودههای مطالعاتی سمت شرق دریاچه بیشتر از محدودههای سمت غرب دریاچه است.
به منظور بررسی بیشتر ارتباط آب زیرزمینی و دریاچه ارومیه، لازم است تا میزان تغییرات شوری محدودههای مطالعاتی اطراف دریاچه مورد ارزیابی قرار گیرد. بر اساس آمار دفتر مطالعات پایه منابع آب، نرخ تغییرات شوری در محدودههای مطالعاتی سمت شرق دریاچه بیشتر از محدودههای سمت غرب دریاچه است.