بازی در نقشی دیگر از جمشید مشایخی دریغ شد
جمشید مشایخی، بازیگر نامآشنای کشور سیزدهم فروردین امسال از دنیا رفت. احمد طلبینژاد، منتقد سینمایی معتقد است: جمشید مشایخی با ایفای نقش در ژانرها و شخصیتهای مختلف از ناصرالدین شاه و کمال الملک تا یک رفتگر نشان داد چقدر انعطافپذیر و آماده پذیرش نقشهای پیچیده، چندوجهی و بزرگ است اما بهترین راه تجلیل از یک هنرمند این است که تا وقتی زندهاند به آنها نقشهای خوب پیشنهاد شود؛ این اتفاقی است که در سالهای پایانی عمر مشایخی از وی دریغ شد.
این منتقد از جمله کسانی بوده که اولین مصاحبه را با جمشید مشایخی برای بازی در «هزاردستان» پس از انقلاب اسلامی انجام داده است، او درباره سالها فعالیت این هنرمند تازه درگذشته اظهار کرد: جمشید مشایخی را میتوان به شیوههای مختلف قضاوت کرد. او به همراه عزتالله انتظامی، علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، پرویز فنیزاده و داوود رشیدی از تئاتر وارد سینما شدند و در واقع با این اتفاق معیارهای بازیگری در ایران را تغییر دادند. طالبینژاد به ایسنا گفت: اکنون افسوس من از این است که چرا فیلمسازان جوان و نسل نو کشور مانند اصغر فرهادی، کیانوش عیاری و امثال آنها به سراغ آقای مشایخی یا حتی آقای انتظامی نرفتند تا ما در سالهای آخر عمر این پیشکسوتان دوباره شاهد یک شاه نقش دیگر از آنها باشیم و خاطره بهتری از آنها در ذهنمان باقی بماند. او با اشاره به اینکه «بهترین راه تجلیل از یک هنرمند این است که تا وقتی زندهاند به آنها نقشهای خوب پیشنهاد داده یا حتی برایشان نقشی نوشته شود» تصریح کرد: این اتفاقی است که از آقای مشایخی دریغ شد اما افرادی مانند علی حاتمی وقتی میدید یک هنرمندی که خلاق است و خانهنشین شده و کار نمیکند برایش در فیلمهایی که میساخت، نقش میتراشید. فرمانآرا نیز چنین خصلتی دارد و مثلا در فیلم «یک بوس کوچولو» از مشایخی استفاده کرد و حواسش بود که این آدمها را کنار هم جمع کند.