سقوط عمرالبشیر و فرجام حکومت نظامیان در سودان
مردم سودان به دنبال برکناری عمرحسن البشیر و اعلام تشکیل شورای انتقالی نظامی از سوی وزیر دفاع این کشور، حضور عناصر حاکمیت کنونی در راس قدرت را برنمیتابند و خواستار دگرگونیهای دموکراتیک در این کشور هستند.
نگاهی به رسانههای عربی عملا نشان میدهد که افکار عمومی عرب زبانها به قیام سودان چه نظری دارند.
به گزارش ایرنا، روزنامه رای الیوم چاپ لندن با اشاره به تحولات سودان نوشت: انقلابهای بهار عربی بار دیگر با قدرت آغاز شد و عمر البشیر رییسجمهوری سودان را سرنگون کرد. خوشبینی درباره پایان دادن به دوران دیکتاتورها در شرایطی است که صحنههای سیاسی آبستن تحولات دراماتیکی است و احتمال رقم خوردن آشوب وجود دارد. پس از انتشار اخباری درباره سرنگونی عمر البشیر در سودان و بازگشت بهار عربی به منطقه با قدرت بیشتر، سوالهای بسیاری درباره سرنوشت منطقه پرآشوب مطرح میشود. سوالهایی با این محتوا که آیا بار دیگر پس از 8 سال خشکسالی بهار عربی آغاز شده است و زمان رهایی از دیکتاتورهای عربی که مدتها است بر مقدرات کشورها چنبره زدهاند، فرا رسیده است. آیا این انقلابهای عربی در کمین دیگر کشورهای عربی هم هستند یا اینکه مردم با سرنگونی برخی از دیکتاتورها به خانههای خود برخواهند گشت؟
کمال حبیب تحلیلگر مصری به روزنامه رای الیوم گفت: آنچه در سودان رخ داد یک کودتای نظامی علیه بشیر و حکومت وی بود. ارتش سودان تلویزیون این کشور را در اختیار گرفته و بطور گسترده در خیابانهای این کشور مستقر است. لحظه سرنگونی این دیکتاتور فرح بخش است. او همهچیزی را برای ادامه حضور خود در قدرت به کار گرفت و مردم کشور خود را فقیر کرد و سبب تجزیه سودان و تحریم این کشور شد. او از دین به عنوان ابزاری برای سرکوب مردم و جوانان استفاده کرد. از این رو، مردم سودان برای برپایی نظام حکومتی دموکراتیک با اخلاق و منش انسانی دست به تظاهرات زدند تا کرامت و آزادی را برای مردم این کشور به ارمغان آورد. اکنون با سرنگونی این دیکتاتور اراده مردم سودان پیروز شده است. همچنین روزنامه الشرق الاوسط عربستان در گزارشی به قلم سمیر عطاالله نوشت: بشیر از تجربه الجزایر و دیگر انقلابها درس عبرت نکرد. او نشان داد که مردم سودان را نشناخته و تنها به فکر منافع خود بوده است.
روزنامه العربی الجدید چاپ لندن در این زمینه از قول ساطع الحاج سخنگوی رسمی نیروهای ملی نوشت: مطالبات مردم انقلابی سودان بسیار آشکار است. آنان خواستار سقوط نظام البشیر و جایگزینی یک دولت مدنی هستند. هر گونه تلاش برای نادیده گرفتن خواستههای مردم سودان و دستاوردهای آنان سبب خواهد شد که مردم با ادامه اعتراضهای خود برای تشکیل دولت مدنی تلاش کنند. از سوی دیگر، روزنامه الاخبار لبنان در گزارشی به قلم جواد الامین نوشت: ارتش سودان از درخواست مخالفان برای یکسره کردن امور علیه نظام عمر البشیر سوءاستفاده کرد و با کودتا علیه بشیر هم او را سرنگون کرد و هم برای از بین بردن انقلاب مردمی تلاش کرد. ارتش به جای تشکیل شورای مدنی برای اداره امور در مرحله انتقالی، حکومت نظامی را بر مردم تحمیل میکند. این موضوع سناریوهایی را به دنبال خواهد داشت که کم هزینهترین آن ادامه بحران سیاسی و پرهزینهترین آن حاکمیت سلاحهایی است که در مناطق مختلف این کشور پراکنده شده است. کودتای ارتش آرمانهای مردم سودان را که خواهان انتقال دموکراتیک هستند، برآورده نکرده است. عوض بن عوف وزیر دفاع همزمان کودتا علیه بشیر و مردم را پیش میبرد. او با اعلام حالت فوقالعاده و تعطیل قانون اساسی و منحل کردن نهادهای ریاستجمهوری و نخستوزیری و اعلام شورای نظامی انتقالی در مسیر حکومت نظامی پیش میرود. روزنامه القدس العربی چاپ لندن نوشت: اگرچه سرنگونی بشیر هدف بزرگی بود که مردم سودان برای رسیدن به آن بهای سنگینی پرداختند، اما رهبری کودتا توسط عوض به عوف جنجال برانگیز است. او معاون بشیر و وابسته به نهاد نظامی امنیتی و سیاسی است که مردم سودان علیه آن دست به انقلاب زدهاند.
روزنامه القدس العربی آورد: راهحلهایی که بن عوف در اعلامیه کودتای خود مطرح کرده بطور آشکار نشان میدهد که وی و گروهی از افسران بلندپایه به دنبال تثبیت حکومت نظامی تازهای هستند که معمولا پس از کودتاهای نظامی آغاز میشود. روزنامه العرب چاپ لندن در گزارشی با عنوان «بشیر سقوط کرد اما نظام او باقی است» نوشت: اگر نظام ایدئولوژی در سودان هم همزمان با سقوط بشیر سقوط میکرد و ارتش از دستاورد واقعی مردم دفاع میکرد میتوان نسبت به سقوط بشیر خوشبین بود. اما امور طبق این رویکرد پیش نرفت. هیچ قدرتی در سودان نمیتواند ارتش سودان را کنار زند یا حرکت آن را زیر کنترل در آورد. مردم و مخالفان از چنین قدرتی برخوردار نیستند. مردم و مخالفان برای وارد شدن به درگیری با ارتش که پیامدهای آن قابل پیشبینی نیست تمایلی ندارند. این یکی از بزرگترین چالشهایی است که جنبش مردم سودان که سقوط بشیر را به دنبال داشته است با آن روبرو است. “اگرچه نظام بشیر سقوط کرده است اما بخش بزرگی از ابزارهای نظام وی هنوز هم باقی است. جایگزین سیاسی مناسب و آمادهای برای اداره امور وجود ندارد. این موضوع بهانهای دست ارتش داده است که به ادعای حفظ میهن و شهروندان امور را در کنترل داشته باشد. اعتراضهایی که سقوط بشیر را به دنبال داشته است نتوانسته ارزشهای فرهنگی و اجتماعی را که در نتیجه سرکوب و استبداد نظام ایدئولوژی فراگیر در سودان حاکم شده است از بین ببرد. این ارزشها تغییرات عظیمی را در شیوه تفکر مردم سودان به وجود آورده است و سبب نفوذ جریان اخوان المسلمین در جامعه سودان شده است.