2 راه‌حل برای نجات خصوصی‌سازی
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران توجه به اهلیت خریدار را یکی از مهم‌ترین نکات در خصوصی‌سازی بنگاه‌های دولتی دانست و پیشنهاد داد: از سوی دیگر، دولت باید پس از خصوصی‌سازی به عنوان پشتیبان توسعه صنعت در میدان حاضر شود.
به گزارش پایگاه خبری اتاق تهران، لطف‌الله سعیدی در ادامه با بیان اینکه پس از گذشت بیش از یک دهه از فرآیند خصوصی‌سازی، چرایی بروز آسیب‌های مختلف در این زمینه محل بحث و سوال است، عنوان کرد: به راستی چرا شرکت‌های بزرگ و سوددهی مثل «هپکو» پس از واگذاری به بخش خصوصی با مشکلات متعدد رو به رو شده و در آستانه تعطیلی قرار گرفتند؟ او ادامه داد: اُفت میزان فعالیت و بروز مشکلات مختلف در هپکو پس از خصوصی‌سازی را می‌توان به دلایل مختلفی چون کاهش اعتبارات عمرانی در سال‌های آغازین دهه 90، نوسان نرخ ارز و پایین نگاه داشتن دستوری آن و حذف تعرفه‌های واردات و دیگر پیشتیبانی‌های دولت از هپکو نسبت داد.
بنابه اظهارات او، دولت در یک دوره واردات ماشین‌آلات عمرانی و راه‌سازی دست ودوم را آزاد اعلام کرد و از سوی دیگر خرید محصولات ارزان قیمت چینی با کاهش تعرفه‌های وارداتی به دستور دولت، برای خریداران به صرفه‌تر بود. نکته دیگر از نگاه این فعال اقتصادی، اینکه سیاست‌های عمومی دولت در مورد اشتغال هم به مانع دیگری در ترمیم و اصلاح ساختار انسانی این واحدها برای خریداران آن تبدیل شد. اما ریشه بروز این دلایل در چیست؟ سعیدی در پاسخ به این پرسش، توجه به اهلیت و توانایی خریداران بنگاه‌های دولتی را از نکات مهم در فرآیند خصوصی‌سازی دانست و پیشنهاد داد: دولت برای عدم تجربه‌های تلخی مثل هپکو در خصوصی‌سازی‌ها باید بعضی رویه‌های ناصواب در این زمینه را کنار بگذارد و به عنوان پشتیبان و حامی توسعه صنعت وارد میدان شود نه یک فروشنده صرف. به گفته او، اگر دولت در فرآیند خصوصی‌سازی در جایگاه واقعی خود بایستد، بسیاری از عوارضی که دامن بنگاه‌ها را پس از خصوصی‌سازی گرفت کاهش پیدا می‌کند. این در حالی است که بنابه اظهارات این فعال اقتصادی، متاسفانه طی سال‌های گذشته دولت کمتر در این جایگاه حاضر شده است و دور از ذهن است که صنعت کشور در سال‌های پیشرو از حمایت‌های دولت به عنوان یک حکمران مطلوب در این زمینه بهره‌مند شود.
