فروزان، قربانی جدید تراکتورسازی
اتفاقی که برای تیم فوتبال تراکتورسازی در هفته بیست و پنجم رقم خورد و منجر به کنار گذاشتن دروازهبان اصلی این تیم شد، پیش از این با نوعهای مختلف برای چند بازیکن دیگر هم رخ داده بود. محمد ایرانپوریان، حامد لک، بختیار رحمانی، علی عبدالله زاده، محسن بنگر، امید عالیشاه حتی مهدی کیانی و … این سیاهه بیپایان است برای مرور نامهایی که در تراکتورسازی به عناوین و دلایل مختلف متهم به خیانت و کم کاری شدند. فعلا آخرین گزینه محسن فروزان است، سنگربانی که یک فصل موفق و کم سابقه را برای تیم سرخ شهر تبریز در خط دروازه رقم زده و تا پیش از دقیقه دوم بازی رشت با انواع و اقسام القاب اغراق آمیز از سوی هواداران تراکتورسازی مورد تحسین و تمجید قرار میگرفت.
هنوز روی صفحات فضای مجازی تصاویر و شعارهای رنگارنگ در تعریف محسن فروزان به چشم میخورد اما یک روز تلخ و دو اشتباه مرگبار در تبریز کافی است برای رسیدن از عرش به فرش! محسن فروزان یکی از عناصر اصلی موفقیت تراکتورسازی در کسب امتیازات حساس خصوصاً در بازیهای سرنوشت ساز این تیم برابر استقلال، سپاهان و پدیده نبوده اما حالا که به عنوان مقصر اصلی در شکست مقابل سپیدرود شناخته میشود نه تنها از جانب هواداران بلکه از سوی مدیریت باشگاه خودش هم مورد یک اتهام جدی قرار گرفته است. به گزارش مهر، انتقاد اول خطاب به هواداران تراکتورسازی است که از اولین فصل بازگشت به لیگ برتر تا امروز همیشه عناصر و عوامل مختلفی را عامل ناکامی تیمشان دانسته و با همین موضعگیریها ناخواسته آرامش تراکتورسازی را مختل ساختهاند. چند بازیکن، داور، مدیر و مربی از سوی هواداران تراکتورسازی به خیانت متهم شدند و سختترین و بدترین توهینها را در ورزشگاهها یا فضای مجازی تحمل کردند؟
اما چگونه میتوان از هواداران یک باشگاه انتظار بیشتری داشت زمانی که رفتار مجموعه یک باشگاه چنین آماتور و غیرحرفهای است؟ تراکتورسازی هنوز در پله دوم جدول قرار دارد و در صورت پیروزی پرسپولیس در بازی با سایپا باز هم شانس کمی برای قهرمانی ندارد. چگونه ممکن است در چنین موقعیتی مسوولان این باشگاه ضمن اخراج موقت دروازه بان در فضای مجازی ابهاماتی پیرامون عملکرد محسن فروزان مطرح کنند؟
آیا شایعات منتشره در فضای مجازی پیرامون عملکرد ضعیف برابر سپیدرود به دلیل تبانی یا شرطبندی قابل اثبات بوده که باشگاه با بازیکن تأثیرگذار خودش به این شکل برخورد میکند و وارد نمودن چنین اتهاماتی وصف مجرمانه ندارد؟ در غیر این صورت و در شرایطی که بر اساس قواعد فوتبال عملکرد فروزان را مورد ارزیابی قرار دهیم چه دلیلی دارد که سنگربان تراکتورسازی از حضور در تمرین تیم خودش محروم شود و دقیقاً در قبال چه مسالهای باید پاسخگو باشد.
به نظر میرسد اینگونه رفتارها تنها به منظور همنوایی با هواداران و جلب رضایت آنها صورت گرفته اما نقش باشگاه در این موقعیت باید سازنده و در تقابل با حاشیهسازی بر مبنای قواعد و اصول حرفهای باشد. ختم کلام اینکه تراکتورسازی با این رویکرد خودخواسته به حاشیه میرود و پیامدهای یک شکست را به سرنوشت بازیهای بعدی خودش گره میزند. این خودزنی آشکار حاصل نگاهی است دور از استانداردهای حرفهای فوتبال که ممکن است یک تیم مدعی را در هفتههای پایانی فصل با مشکلات جدیتری مواجه و از صدر جدول دورتر کند و تنها مقصر کسی نیست به جز خود اعضای خانواده تراکتورسازی.