رییس‌الوزرایی صمصام‌السلطنه

هشتم اردیبهشت 1297، مستوفی‌الممالک از رییس‌الوزرایی کناره‌گیری و احمدشاه، نجفقلی خان صمصام‌السلطنه را به این سمت انتخاب کرد.

نجف‌قلی‌خان صمصام‌السلطنه بختیاری، فرزند حسینقلی خان ایلخانی و بی‌بی مهرافروز؛ دختر شفیع‌خان از بزرگان بختیاری مستقر در چهراز بود و در سال ۱۲۲۹‌زاده شد. پس از مرگ پدر در ۱۲۸۱ از مظفرالدین شاه لقب صمصام‌السلطنه گرفت و پس از برادر بزرگ‌ترش؛ اسفندیار خان، مقام ایلخانی گرفت. صمصام‌السلطنه در جنبش مشروطه به مخالفان محمدعلی‌شاه پیوست و با برادر خود علیقلی خان سردار اسعد همراه شد. او به همراه سواران مسلح بختیاری، اصفهان را تصرف کرد و حکومت اصفهان را در ۱۳۲۶ قمری، به دست گرفت. در ۱۲۸۹ رییس‌الوزرا شد و تا ۱۲۹۱ در این منصب باقی‌ماند. مساله اولتیماتوم روسیه برای اخراج مورگان شوستر مستشار امریکایی مالیه، در زمان تصدی او پیش‌آمد. او بر خلاف مجلس، از موافقان پذیرش تقاضای روس‌ها بود. وی بار دیگر در سال ۱۲۹۷ به مدت چهار ماه، به نخست‌وزیری رسید و زمانی که احمدشاه فرمان عزل او را صادر کرد، مدتی حاضر به پذیرفتن نبود و خود را نخست‌وزیر می‌دانست.

پس از پیروزی انقلاب کمونیستی در شوروی، لنین برای اثبات حسن نیت خود نسبت به ملل ضعیف جهان الغای تمام امتیازات استعماری دولت تزاری پیشین را اعلام کرد. دولت صمصام‌السلطنه نیز از این فرصت استفاده کرد و در ۴ مرداد ۱۲۹۷ در مصوبه‌ای عهدنامه ترکمانچای و دیگر امتیازات واگذار شده به دولت روسیه تزاری را ملغی اعلام کرد.  در انتخابات دوره چهارم مجلس شورای ملی به نمایندگی تهران انتخاب شد. در سال ۱۳۰۰ هنگامی که کلنل پسیان در خراسان قیام کرده بود، حکومت خراسان به وی پیشنهاد شد، ولی او به خراسان نرفت. در ۱۳۰۸ نیز به فرمانداری منطقه بختیاری منصوب شد. صمصام‌السلطنه در سال ۱۳۰۹ در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد، به خاک سپرده شد.