اولویت برقراری گفت‌وگوی ملی بر تشکیلات سیاسی
واکاوی سازوکارهای همگرایی و ایجاد تمرکز درون تشکیلاتی به عنوان یکی از مهم‌ترین برنامه‌های انتخاباتی در دستور کار جریان‌های سیاسی قرار گرفته و این در حالی است که بسیاری، گفت‌وگوهای ملی با محوریت مسائل کلان کشور را به عنوان اولویتی ملی و گریزناپذیر، پیش شرط تداوم اعتماد مردم به انتخابات و بقای این جریان‌ها می‌دانند.
به گزارش ایرنا، این روزها بخش‌هایی از بدنه جریان اصولگرایی و اصلاح‌طلبی، سازوکارهای تمرکزگرایی درون جریانی را در گفت‌وگو با بزرگان و ریش سفیدان خود مورد بررسی و مداقه قرار می‌دهند. این در حالی است که تلاش‌های پیشین دو اردوگاه اصلاح‌طلبان و اصولگرایان در ایجاد تشکیلات جمعی، تجربه‌هایی موفق و الگوهایی کارآمد را به دست نمی‌دهد.
جریانات سیاسی اولویتی اساسی‌تر از سازوکار جمعی دارند
حال در شرایطی که بسیاری از صاحب نظران در خصوص کاهش معنادار نرخ مشارکت مردم در انتخابات پیش رو هشدار می‌دهند و دغدغه‌های مردم را فراتر از انتخابات ارزیابی می‌کنند، به نظر می‌رسد ایجاد سازوکاری جهت برقراری گفت‌وگوی ملی بر تشکیلات سازی سیاسی اولویت داشته باشد.
واقعیت این است که امروز، مانند گذشته نمی‌توان مرزبندی مشخصی را میان تفکر و عملکرد بسیاری از حامیان و اعضای جریانات اصولگرایی و اصلاح‌طلبی به چشم دید. به عنوان نمونه عملکرد برخی نمایندگان در خلال بررسی لایحه انتقال تابعیت از مادران ایرانی، نشان داد تبعیت بسیاری از فعالان سیاسی از جریان متبوعشان چندان پررنگ نیست.
برهمین اساس، بررسی روندهای کنونی سیاسی و اجتماعی جامعه، از کمرنگ شدن الگوهای انتخاباتی پیشین حکایت دارد. به گفته «علی تاجرنیا» فعال سیاسی اصلاح‌طلب، احتمالا رقابت‌های اصلاح‌طلبان و اصولگرایان دیگر از الگوهای سنتی پیروی نخواهد کرد.
از دید کارشناسان، بن بست گفتمانی 2 جریان سیاسی عمده کشور، در کنار تجربه‌های عملکردی پیشین آنها، ممکن است مردم را از اصلاح‌طلبان و اصولگرایان رویگردان کند.
عبور احتمالی از جریان‌های سیاسی اصلی، ممکن است زمینه‌های شکل‌گیری جریان سوم پوپولیستی و اقبال مردم به آن را تقویت کند؛ مساله‌ای که نه تنها به حل چالش‌های کشور منجر نخواهد شد، بلکه به مشکلات آن خواهد افزود.
افزون بر آنچه گفته شد، «عبدالله ناصری» پیش از این در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها تاکید کرده بود، این روزها جبهه سوم بسیار قدرتمندی به نام «جامعه مدنی» در جامعه شکل گرفته که در کنار دو جریان سیاسی سنتی قرار دارد. این جریان مطالبات ترکیبی متعددی دارد و دغدغه هایش صرفا سیاسی نیست.
از این رو، کارشناسان انتخابات آتی در کشور را نه دوره‌ای برای رقابت جریان‌های سیاسی، بلکه عرصه‌ای مهیای رقابت میان گروه‌هایی می‌دانند که به جای شعار، برای اداره امور کشور چارچوب و برنامه‌های عملیاتی معین ارایه می‌کنند.
به گفته آیت‌الله «محسن غرویان» صاحب نظر مسائل مذهبی و سیاسی، مردم دیگر دنبال عملگرایان هستند، نه شعارگرایان؛ به این معنا که مردم خسته از شعارهای اصلاح‌طلب و اصولگرا خواهان مشاهده عملکرد عینی گروه‌های سیاسی و برنامه‌های عملی آنها هستند.
گفت‌وگوی ملی؛ سنگ بنای احیای اعتماد عمومی
امروز در نتیجه تحریم‌های ظالمانه امریکایی، کشورمان با مشکلات و تنگناهای مختلفی دست و پنجه نرم می‌کند. در این میان، دغدغه نخست مردم، غلبه بر این مشکلات و عبور سلامت از این گردنه دشوار است. در این شرایط، رقابت‌های احتمالی منفی میان جریان‌های سیاسی، حاصلی جز ضربه زدن به اعتماد عمومی و ظرفیت سوزی نخواهد داشت.
مردم اکنون انتظار دارند گروه‌های سیاسی با همکاری و همدلی با یکدیگر، برای حل مشکلات کنونی کشور چاره‌اندیشی کنند.
امروز بیش از هر زمان دیگری به همدلی و همکاری گروه‌های مختلف سیاسی نیاز است. چنانکه رییس‌جمهوری در دیدار اخیر با فعالان سیاسی تاکید کرد: در جلساتی که بین احزاب و گروه‌های مختلف تشکیل می‌شود، مهم این است که بتوان به تصمیمی رسید که مردم از شنیدن آن خوشحال شوند و احساس کنند که در این جلسه یک گام مهم به پیش برداشته شده است. اگر مردم احساس کنند که گروه‌ها و دستگاه‌های مختلف به هم نزدیک شده و با هم همدلی و هم‌افزایی دارند، خوشحال و امیدوارتر خواهند بود.
به حتم همین هم افزایی و همدلی گروه‌های سیاسی، اسباب اعتماد دوباره مردم و زمینه مشارکت فعال آنها در عرصه سیاسی را فراهم خواهد آورد. به عبارتی جریان‌های سیاسی به منظور جلب اعتماد و رای مردم، پیش از تمرکز بر ایجاد سازوکار تصمیم سازی جمعی درون تشکیلاتی باید به مساله پایه‌ای‌تر گفت‌وگوی ملی و سپس ارایه برنامه‌های عملیاتی برای حل مشکلات کشور بپردازند. چنانکه به گفته «اروجعلی محمدی» عضو شورای مرکزی حزب «اتحاد ملت» برای عبور از بحران باید با آشتی ملی و اتحاد عمومی و اجماع نخبگان، پل‌های جدیدی ساخته شود.
