کودتای نوژه؛ توطئه نافرجام

عملیات کودتای نوژه یا نقاب که از سوی منابع غربی تغذیه می‌شد و قرار بود در اولین ساعات روز 18 تیر 59 عملیاتی شود ساعاتی پیش از انجام با ضد کودتا مواجه شده و شکست خورد. در تابستان سال 1359 نفوذ عوامل بختیار به بدنه ارتش، وقایعی را در تاریخ جمهوری اسلامی رقم زد که از آن به عنوان کودتای نوژه یا عملیات نقاب یاد می‌شود. این گروه که از جانب سرویس‌های اطلاعاتی غربی تغذیه می‌شدند درصدد بودند تا با نفوذ به درون ارتش و منحرف ساختن آن زمینه را برای حمله رژیم بعث عراق به ایران مهیا کنند. غرب تصور می‌کرد که تضعیف ارتش می‌تواند راه را برای تسخیر ایران توسط صدام، که اکنون پس از محمدرضا شاه اصلی‌ترین مهره امریکا در منطقه محسوب می‌شد باز کند. آنچنان که بعدها مشخص شد، کودتاگران موفق شده بودند تا با نفوذ در اطلاعات ارتش، همکاری حداقل دو تیم از گروه تعقیب و مراقبت اداره دوم ارتش را جلب کنند. به نوشته مارک گازیورسکی در بین افراد نفوذی که جذب نیروهای مخرب شده بودند دو افسر شاغل اطلاعاتی هم بودند که به پرونده پرسنل نظامی دسترسی داشتند و می‌توانستند سابقه افرادی را که مستعد همکاری یا برعکس از طرفداران انقلاب اسلامی و غیرقابل جذب بودند ردیابی کنند.

بنابر اعترافات ستوان سیاوش پورفهمیده، رهبران شاخه نظامی که بیشتر درصدد جذب افراد بازنشسته ارتش بودند پس از تلاش‌های فراوان، موفق شدند 60 خلبان و 500 تن از افراد فنی و نظامی، را برای شرکت در عملیات جذب کنند. اما شواهد حاکی از آن است که یکی از خلبانان توجیه‌شده توسط کودتاچیان، شب پیش از کودتا منقلب شده و نزد حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای رفته و عملیات کودتا را فاش کرد. پس از آن، کودتای نقاب که نتیجه نفوذ عوامل وابسته به بختیار و غرب بود با همکاری عوامل ضد‌اطلاعات ارتش، کمیته اداره دوم ارتش، نیروهای امنیتی و اطلاعاتی و سپاه پاسداران خنثی شد.