جانسون نخست‌وزیر بریتانیا شد

گروه جهان|

پیش‌بینی‌ها به حقیقت پیوست و بوریس جانسون نخست‌وزیر بریتانیا شد. جانسون وزیر خارجه کابینه «ترزا می» بود که سال گذشته به‌علت اختلاف بر سر طرح‌های برگزیت از سمتش استعفا کرد. مراسم رسمی تصدی پست نخست‌وزیری قرار است چهارشنبه برگزار شود.بوریس جانسون هم اکنون با سه چالش جدی روبه‌رو است: برگزیت، نفتکش‌ها و انتخابات بریتانیا.

به‌گزارش سی‌ان‌ان، بوریس جانسون با کسب بیش از ۹۲هزار رای در مقابل جرمی‌ هانت وزیر خارجه فعلی، با حدود ۴۶هزار رای پیروز رقابت درون حزب محافظه‌کار شد. نخستین ماموریت جانسون در سمت نخست‌وزیری، رسیدگی به مساله خروج این کشور از اتحادیه اروپاست که عدم توافق بر سر آن سبب کناره‌گیری «ترزا می» شد. موضع تند جانسون در برخورد با اتحادیه اروپا در میان اعضای حزب محافظه‌کار که طرفدار برگزیت هستند محبوبیت فراوانی دارد. برای این بخش از اعضای حزب محافظه‌کار برگزیت مهم‌ترین موضوع است.  بوریس جانسون گفته تدارک لازم را برای خروج بریتانیا از اروپا بدون هیچ‌گونه توافقی ۳۱ اکتبر فراهم خواهد کرد تا اتحادیه اروپا را تحت فشار قرار دهد. او تاکید کرده که تاخیر به معنای شکست محافظه‌کاران است.

این در حالی است که فیلیپ هاموند وزیر دارایی  و دیوید گوک وزیر دادگستری، در روزهای اخیر گفته‌اند به‌دلیل اظهارات جانسون در خصوص خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا استعفا خواهند کرد. استعفاهای دیگری نیز در راه‌ است. احتمال داده می‌شود گرگ کلارک وزیر اقتصاد و روی استوارت وزیر کمک‌های توسعه نیز کنار روند. رهبران اتحادیه اروپا نیز در طرف مقابل تاکید کرده‌اند که هیچ‌گونه تغییری در طرح برگزیت را نخواهند پذیرفت.  پایگاه میدل‌ایست‌ای درباره نخست‌وزیری جانسون و شباهت‌های او با دونالد ترامپ رییس‌جمهوری امریکا  نوشته: «با انتخاب جانسون به عنوان نخست‌وزیر، بریتانیا دونالد ترامپ خودش را به عنوان رهبر ملی خواهد داشت. جانسون هم مانند ترامپ قوانین خودش را ابداع می‌کند و همانند ترامپ اظهارات نژادپرستانه به زبان می‌آورد. جانسون متولد امریکا درست مانند ترامپ یک فرصت‌طلب واقعی است. مردی بدون ارزش‌ها. او به مانند ترامپ از استیو بنن ناسیونالیست مشورت می‌گیرد. او مانند ترامپ به اقلیت‌ها حمله می‌کند. آنها هر دو قابلیت قابل‌توجهی برای فرار از اشتباهاتی دارند که هر سیاستمدار دیگری را به زانو در می‌آورد. چطور این کار را انجام می‌دهند؟ آنها به متحدان قدرتمندی در مطبوعات جناح راست متکی هستند. ترامپ فاکس نیوز را دارد تا دروغ‌هایش را تکرار کند و برای بی‌خردی او بهانه بتراشد. جانسون هم همین کار را با حمایت امپراتوری روزنامه روپرت مرداک انجام خواهد داد. او همچنین می‌تواند روی کمک تلگراف و ساندی تلگراف و روزنامه‌های محافظه‌کار حساب باز کند. جانسون نامزد محبوب ترامپ است. اگر دیدگاه جانسون درباره برگزیت عملی شود، او به کمک رییس‌جمهوری امریکا برای حصول توافق تجارت آزاد ترانس آتلانتیک نیاز خواهد داشت؛ چیزی که جانسون و حامیان برگزیتی او آرزویش دارند. این بدین معناست که ظهور جانسون، در ۵۵ سالگی به عنوان نخست‌وزیر، نقطه شکست در سیاست بریتانیاست.»

نشریه آلمانی اشپیگل نیز پیشتر با اشاره به پیش‌بینی‌ها درباره احتمال پیروزی جانسون در گزارشی با عنوان «دیوانه‌ای در انگلستان» به قلم یورگ شیندلر نوشته: «جانسون همیشه می‌خواست که نفر اول باشد و حالا شد. مردی که کمک کرد تا برگزیت در همه‌پرسی رای بیاورد حالا وظیفه دارد تا آن را به سرانجام برساند. اما این احتمال هم وجود دارد که حتی خود جانسون هم نداند که دقیقا چه کاری را می‌خواهد انجام دهد. اروپا پاییز پرتنشی را در پیش خواهد داشت.  روزگاری بود که جانسون می‌خواست یک باغ مجلل در لندن بسازد. روز بعد او با عجله مقامات را برای ساخت یک فرودگاه روی دریچه‌ای مصنوعی تحت فشار می‌گذاشت. مخالفانش در آن زمان طرحش را با عنوان «جزیره بوریس» به سخره می‌گرفتند. یک بار معتقد بود که زمان واقعی ساخت‌وسازهای گسترده فرا رسیده است، بناهایی که قرار بود انگلستان را به اروپا متصل کنند  و حالا اخیرا گفته که دوست دارد تا پلی بسازد که اسکاتلند را به شمال ایرلند متصل کند. به‌نظر می‌رسد جانسون آرزوی راه رفتن روی آب را دارد اما علی‌الحساب او کرسی نخست‌وزیری را می‌خواهد (که به آن رسید.) ... حتی امکان یک پیش‌بینی بعید هم از این مساله وجود ندارد که نخست‌وزیری جانسون برای کشوری که سه سال پیش به ترک از اتحادیه اروپا رای داد، چه معنی خواهد داشت. برگزیت بریتانیا را وارد نوعی کمای سیاسی کرده است. دو حزب اصلی محافظه‌کار و کارگر که بر سر برگزیت به دست دچار چنددستگی شده‌اند در آستانه فروپاشی قرار دارند. در کنار این شرایط ظهور نایجل فاراژ پوپولیست راست‌گرای و رهبر حزب برگزیت را نیز در نظر بگیرید. حزبی که از خشم عمومی مردم تغذیه می‌کند و می‌خواهد که همان باقی‌مانده نظام دموکراتیک فعلی را نیز در هم بشکند.  واقعیت این است که تاریخ موردنظر برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تاکنون دو بار به تعویق افتاده و می‌تواند برای سومین یا چهارمین بار نیز به تعویق بیفتد. از شعارهای تند جانسون که بگذریم؛ او کسی است که حتی نمی‌توانست تصمیم بگیرد که له یا علیه برگزیت است. جانسون در زمان کمپین‌های انتخاباتی برای همه‌پرسی دو یادداشت متفاوت در دو روزنامه نوشت و در یکی از آنان از بریتانیا خواست تا به ماندن در اتحادیه اروپا رای دهند و در دیگری نوشت که بریتانیا باید از اتحادیه اروپا خارج شود. او در نهایت تصمیم گرفت تا از شرایط به نفع خود استفاده کند و جزو پیشروان برگزیت شد.»  بوریس جانسون متولد ۱۹ ژوئن ۱۹۶۴روزنامه‌نگار، سیاستمدار و تاریخ‌نگار بریتانیایی است. او از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ به عنوان شهردار لندن فعالیت می‌کرد و از ۲۰۱۵ نمایندگی پارلمان بریتانیا از حوزه انتخابیه آکسبریج و رویسلیپ جنوبی را به‌عهده دارد. بوریس جانسون از آن‌جایی که متولد نیویورک امریکا بود، دارای شهروندی مضاعف ایالات متحده و بریتانیا بود. او که بارها از قوانین مالیاتی امریکا شکایت کرده بود، در نهایت ۲۰۱۶ به‌طور رسمی از تابعیت امریکایی خود صرف‌نظر کرد. از مهم‌ترین اتهام‌هایی که بعضی منتقدان جانسون به او وارد می‌کنند، نژادپرستی است. او زمانی در روزنامه تلگراف، آفریقایی‌ها را به «سیاه‌پوستانی لبخند هندوانه‌ای» تشبیه کرده بود. جانسون در زندگی شخصی‌اش نیز با مسائل زیادی مواجه بوده است.