ایستگاه
حضور ۸ فیلمساز زن در بخش رقابتی سنسباستین
بخش رقابتی «کارگردانان نو» این دوره از فستیوال سنسباستین بر خلاف فستیوال ونیز شامل کارگردانان زن بسیار بیشتری خواهد بود. به گزارش هالیوود ریپورتر، فستیوال فیلم بینالمللی سنسباستین لیست بخش رقابتی «کارگردانان نو» خود را اعلام کرد که همراه با یک جایزه ۵۰ هزار یورویی برای کارگردان و توزیعکننده فیلم برنده خواهد بود. هشت فیلم از ۱۴ فیلم انتخاب شده امسال نخستین ساختههای کارگردانها و بقیه پروژههای دومی هستند که سازندگانشان قبلا در این فستیوال مشارکت داشتهاند. مهمتر از آن، هشت فیلم هم توسط کارگردانان زن ساخته شدهاند که با توجه به انتقادها از کمبود کارگردانان زن در لیست رقابتی امسال فستیوال ونیز، جالب است. برنده سال گذشته بخش رقابتی کارگردانها جوانترین برنده تاریخ آن هم بود. هیروشی اکویاما ۲۲ ساله پارسال توانسته بود با فیلم «مسیح» برنده شود. نخستین و دومین ساخته کارگردانها همچنین میتواند برای دریافت «جایزه جوانان» رقابت کند که توسط یک هیات داوران ۳۰۰ نفره از جوانان بین ۱۸ تا ۲۵ سال اهدا میشود. از جمله فیلمهای امسال میتوان به نخستین نمایش «شب پراکنده» اشاره کرد که توسط ۲ کارگردان اهل کره جنوبی به نامهای کیم سول و لی جیهونگ ساخته شده و درباره خواهرها و برادرانی است که بعد از طلاق والدینشان با جدایی آنها مواجه هستند. هینده بوژما از تونس با فیلم «رویاهای نورا» وارد فستیوال شده که داستان زنی را تعریف میکند که میخواهد از شوهر خلافکارش جدا شود. اسوتلا تسوتسورکووا کارگردان بلغاری هم که قبلا با فیلم «تشنگی» محصول ۲۰۱۵ در فستیوال حاضر شده بود امسال با فیلم «خواهر» درباره اثرات دروغ یک نوجوان روی یک خانواده بازگشته است.
نظر برد پیت درباره قتلهای خانواده منسون
بازیگر نامی هالیوودی میگوید: رسواییهای تهیهکننده هالیوودی از این نظر شبیه جرایم خانواده منسون بودند که پایان یک دوران را رقم زدند. به گزارش هالیوود ریپورتر، برد پیت در مصاحبهای جدید قتلهای مرتکب شده توسط خانواده منسون را که تقریبا ۵۰ سال پیش هالیوود را به لرزه درآورد با رسوایی هاروی واینستین در سال ۲۰۱۷ مقایسه کرد. این بازیگر محبوب که برای معرفی فیلم جدیدش «روزی روزگاری در هالیوود» ساخته کوئنتین تارانتینو با ساندی تایمز بریتانیا صحبت میکرد، توضیح داد که چطور والدین او قتل شارون تیت بازیگر و شش نفر دیگر به دست اعضای خانواده منسون را به عنوان تغییری بزرگ در شهر لسآنجلس و آن دوران میدیدند. او گفت: وقتی والدین من این مساله را توصیف میکردند آن را به عنوان پایانی بر انقلابی کمالگرایانه میدیدند. والدین من هنوز همان آدمها هستند اما این رخداد همانند از دست رفتن رویای آنها بود. پیت اضافه کرد: این قتلها و تیرگی آنها باعث پایان دادن به بسیاری از امیدهای والدین من برای تزریق کردن ایدئولوژی عشق و صلح به بقیه دنیا شدند و کاملا نمایانگر پایانی آنی بر یک عصر بودند.