برندسازی در ایران جدی گرفته نشد
سرپرست سازمان توسعه تجارت با بیان اینکه در آینده نزدیک انجمن ملی برند در ایران آغاز به کار خواهد کرد، گفت: باید برندهایی را ایجاد کنیم که امکان کنار گذاشتنشان با تحریم یا سایر محدودیتها وجود نداشته باشد. محمدرضا مودودی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: یکی از مسائلی که در اقتصاد ایران مغفول مانده و همین مساله هزینههایی را برای کشور ایجاد کرده، نداشتن برندهای بزرگ اقتصادی در فضای بینالمللی است. به گفته او، امروز در جهان برندهایی فعال هستند که نه تنها به اندازه نام کشورشان شهرت دارند، که حتی در بسیاری از موارد بیشتر از این نام شهرت داشته و در بسیاری از نقاط دنیا معرف کشورشان هستند.
سرپرست سازمان توسعه تجارت با بیان اینکه ما در ایران هرگز شرایط را برای فعالیت چنین برندهایی فراهم نکردهایم، توضیح داد: با پیگیریهای انجام شده انجمن ملی برند راهاندازی میشود که تلاش میکنیم پیگیری سیاستهای آن بیشتر در اختیار بخش خصوصی باشد و دولت تنها در حوزه فراهم کردن زیرساختها و طراحی سیاستهای کلان به اجرای این طرح کمک کند. مودودی ادامه داد: امروز جهان حول برندهای بزرگ میچرخد. اگر زمانی امپراتوریهای بزرگ و قدرتهای نظامی مطرح بودند و در دهههای قبل میزان دسترسی به طلا یا راهاندازی زیرساختهای تولیدی اهمیت داشت، امروز برندها هستند که میتوانند نام یک کشور را مطرح کنند.
او با اشاره به میزان اهمیت جایگاه برندی همچون بنز در اقتصاد جهان، توضیح داد: فارغ از آنکه وضعیت آلمان چگونه باشد یا یک کشور چه ارتباطاتی با دولت آلمان برقرار کند، برند بنز توانسته جایگاه خود را در حوزه کیفیت کالاها به اثبات برساند. در چنین شرایطی این بنز است که تعیین میکند استانداردها در حوزه خودرو باید چگونه باشد و چه تعریفی از بازار ارایه خواهد شد.
سرپرست سازمان توسعه تجارت به برخی نمونههای داخلی در اقتصاد ایران اشاره کرد و گفت: وقتی اعلام شد که کارخانه «ارج» ورشکسته شده، این موضوع تعجببرانگیز بود، زیرا «ارج» بیش از آنکه یک کارخانه یا خط تولید باشد، توانسته خود را در بازار ایران ثابت کند، از اینرو حتی اگر یک کارخانه یا یک خط تولید نیز متوقف شود، این برند میتواند در نقطهای دیگر کار خود را ادامه دهد و همچنان سودآور باشد.
مودودی با بیان اینکه باید زیرساختهای قانونی و چارچوبهای فرهنگی برای گسترش نفوذ برندها در ایران تغییر کند، افزود: اینکه ما در ایران یک کارخانه را به عنوان وثیقه بانکی میپذیریم، اما ارزش یک برند را قبول نداریم، نشاندهنده لزوم ایجاد تغییرات کلان در نگاه به این مقوله است. امروز برای توسعه بازارهای صادراتی و افزایش نفوذ باید تلاش کرد برندهایی را ایجاد کنیم که در سطح جهان مطرح باشند و به این ترتیب امکان کنار گذاشتنشان با تحریم یا سایر محدودیتها وجود نداشته باشد.