تحلیل

اشتباه بزرگ عربستان

عبدالصمد حسینی|  اسپوتنیک|

 عربستان با متهم کردن ایران آخرین خط دفاعی خود را نیز تضعیف کرد.حمله موثر و حساب شده به تاسیسات نفتی آرامکو عربستان خواب راحت را از چشم نیروهای نظامی منطقه ربوده است. هر چند یمنی‌ها مسوولیت حمله را به عهده گرفتند؛ ولی سیاستمداران و بازیگران قدرت در منطقه سعی می‌کنند ایران را متهم درجه اول این حملات نشان دهند. این تلاش‌ها در گام اول برای ایجاد فشار بیشتر بر ایران طراحی شده و به‌نظر نمی‌رسد که هیچ‌کدام از طرفین، چه ایران، چه مخالفان قدرت‌گیری ایران به‌دنبال جنگ باشند. از سویی وجود سایه جنگ باعث می‌شود آتش تنش‌ها همچنان شلعه‌ور بماند و این عامل موجب شرایطی می‌شود که امکان وقایع خارج از کنترل در آن بسیار زیاد است. وجود چنین حالتی باعث فشار مضاعف بر نیروهای نظامی منطقه می‌شود و دستورهای پیوسته و مکرر آماده‌باش و عملیات‌های سنگین رصد و شناسایی کار را بر نظامیان بسیار دشوار و سخت می‌کند؛ اما نکته مهم کارایی و کارآمدی این عملیات و تجسس‌ها است.  هنگامی که تاسیسات آرامکو در میان شعله‌های نفت می‌سوخت، عربستان و متحدانش در شوک بزرگی فرو رفته بودند. آنها باور نمی‌کردند سیستم پدافندی همچون پاتریوت و رادارهای گران‌قیمت امریکایی عملا بدون استفاده بوده و نتوانستند از پس چند پهپاد یمنی برآیند. اینجا بود که برای حفظ آبرو و و تجدید حیثیت نظامی خود ترجیح دادند ایران را مقصر ماجرا جلوه دهند. هرچند با بهره‌برداری سیاسی فرصت هجمه و فشار مضاعف بر ایران و تحریک آن نیز مهیا می‌شد.  ترکی المالکی در کنفرانس خبری ایران را متهم به شرکت در تاسیسات نفتی سعودی کرد. او معتقد است این حملات از سمت شمال انجام گرفته است و از همین‌رو تجهیزات راداری و تشکیلات نظامی نتوانسته در برابر آن مقاومت کند.  این ادعا درحالی مطرح می‌شود که نکته مهمی مغفول می‌ماند. در میان عربستان و ایران فاصله دریایی به نام خلیج‌فارس وجود دارد. درون این دریا انواع تجهیزات رصد و ناو‌چه‌های مجهز پیوسته منطقه را رصد می‌کنند. در سواحل این دریا نیز در کشورهای همچون بحرین، قطر، امارات، عمان و کویت پایگاه‌های نظامی فعالی وجود دارد که از تجهیزات مناسبی برای ردیابی این نوع حملات برخوردار هستند. ناوگان پنجم دریایی امریکا در بحرین و مرکز عملیات نیروهای ویژه امریکا در آن تنها ۲۲۰ کیلومتر با ایران فاصله دارد. با توجه به وقایع حمله به کشتی‌های امارتی و انهدام پهپاد امریکایی این تجهیزات در حال آماده‌باش و پایش مستمر منطقه هستند. اساسا این منطقه به نوعی سازمان یافته که همچون یک سد دفاعی در زمان حمله ایران به عربستان از سعودی‌ها محافظت کند. پرسش بزرگ این است که ایران چگونه توانسته چنین حمله‌هایی را تدارک ببیند و از چنین سد دفاعی بگذرد؟

آیا در اینجا باز هم کارایی تجهیزات نظامی امریکا و هم‌پیمانان آنها زیر سوال نمی‌رود؟ اگر ایران توانسته چنین عملیاتی را با گذر از این سد جنوبی دفاعی انجام دهد، باید گفت بزرگ‌ترین نگرانی ایرانیان درباره دفاع از کشورشان در مقابل حملات احتمالی سعودی‌ها برطرف شده است. در حقیقت می‌توان گفت عربستان با فرار رو به جلو سعی دارد ضعف‌های نظامی خود را در مقابله با یمنی‌ها پنهان کند؛ اما بطور ناشیانه‌ای باعث می‌شود که ایران و قدرت نظامی آن بسیار قدرتمندتر از گذشته تصور شود. دراین بین کسانی همچون فرماندهان نظامی و مستقر در منطقه هستند که علاوه بر سردرگمی در زیر فشار مضاعفی قرار می‌گیرند؛ چراکه باید با حریفی قدرتمندتر از گذشته برخورد کنند در حالی که از درک توانایهای آن ناتوان هستند.

اتحاد بزرگ و گریز از تحریم‌ها فدریکو جولیانی| ایل جورناله (ایتالیا)|

 شبکه‌ای حمایتی به منظور گریز از تحریم‌های اقتصادی امریکا. کشورهایی که نامشان در فهرست سیاه واشنگتن گنجانده شده است، از گزینه‌های اندکی به منظور نجات سیستم‌های اقتصادی خود در برابر مجازاتی برخوردارند. تنها راه به نوبت کمک کردن است. روسیه، چین، ایران و کوبا از جمله کشورهایی هستند که بارها انگشت اتهام به سوی تحریم‌های امریکا نشانه گرفته‌اند. تحریم‌هایی که به منظور وارد آوردن خسارت به کشورهایی که خوشایند کاخ سفید نیستند، مقرر گردیده است. به‌گزارش عصردیپلماسی وبه نوشته نیوزویک این گروه کشورها از طریق انتقاد کلامی از رفتار امریکا و نیز به ویژه با پر کردن خلاءهای به وجود آمده بر اثر تحریم‌ها در درون اقتصادشان از طریق اقدامات ملموس، از یکدیگر حمایت می‌کنند. به عنوان مثال وزیر خارجه کوبا در توییتر به انتقاد از تحریم‌های اخیر امریکا علیه ایران پرداخت. سپس همتای ایرانی‌اش، ظریف آشکارا در خصوص تروریسم اقتصادی علیه کوبا سخن گفت. باری، پاسخ دشمنان امریکا یک اقدام هماهنگ به صورت حرف و عمل است. روز قبل از اینکه برایان هوک، نماینده ویژه امریکا در امور ایران به اعلام تحریم‌های جدید علیه تهران بپردازد، چین تصمیم گرفت مبلغ ٢٨٠ میلیارد دلار در صنعت نفت و گاز ایران سرمایه‌گذاری کند. همچنین چین دوستی دیرینه خود را با روسیه احیا نمود تا همکاری اقتصادی میان طرفین را در عرصه گاز، ذخایر انرژی، سوخت و نفت تقویت نماید. اوضاع در مورد ونزوئلا چندان متفاوت از آنچه بیان گردید، نیست. در حالی که امریکا از رهبر مخالفان این کشور حمایت می‌کند، دشمنان امریکا در حمایت از مادورو منسجم هستند. مثال دیگر کره شمالی است که به‌شدت از سوی امریکا تحریم گردیده است. این کشور تصمیم گرفته راه صلح با دولت ترامپ را در پیش بگیرد لیکن ورای تحرکات پیونگ یانگ یک دوست بسیار قدرتمند یعنی چین قرار دارد. همین امر باعث گردیده که واشنگتن هنوز موفق به مغلوب ساختن کامل آن نگردد.